خطیب جمعه تهران: خانه سید مهدی طباطبایی پناهگاه نیازمندان بود

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از خبرآنلاین، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن ابوترابی فرد اگرچه در فضای سیاست با عناوینی چون نایب رییسی مجلس و امام جمعه ای تهران شناخته شده است اما برای آسیدمهدی یک رفیق و دوست مورد علاقه بود. رفقایی که از قضا روحیه اعتدالی و میانجی گری شان آنها را مرجع بسیاری از سیاسیون چپ و راست کرده بود.

با امام جمعه موقت تهران در همین روزهای نزدیک به سالگرد ارتحال مرحوم طباطبایی در مسجد امام حسین (ع) و بعد از نماز ظهر و عصر به گفت و گو نشستیم، او برایمان از ابعاد شخصیتی «آسیدمهدی» روایت کرد.

او تاکید دارد«مرحوم طباطبایی یک عالم دینی بودند که در وعظ و خطابه به یک جایگاه ممتاز و شناخته شده دست یافته بودند و نسبت به مسائل اجتماعی و پاسخ به نیازهای مردم دارای دغدغه‌های جدی بودند.»

مشروح این گفت و گو را در ادامه بخوانید:

اظهارت گاه و بیگاه آقاسیدمهدی طباطبایی درباره شما حکایت از آن دارد که ایشان علاقه خاصی به شما داشتند، گویا خارج از فضای کار رابطه صمیمانه‌ و نزدیک با ایشان داشتید، با این پیش زمینه رفاقت و دوستی که بین شما دو بزرگوار وجود داشته، شما مرحوم طباطبایی را چگونه توصیف می کنید؟ایشان به عنوان یک روحانی و سیاستمدار چه ویژگی‌هایی داشتند که از نگاه شما ایشان را متمایز از دیگران می کرد؟

جناب آقای حاج سیدمهدی طباطبایی یکی از چهره‌های موثر و برجسته روحانی با سوابق درخشان انقلابی و سیاسی و دارای نقش سازنده‌ای در عرصه های علمی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بودند. روحیه انقلابی آن بزرگوار و نسبتشان با شهید بزرگوار ایت الله سعیدی بستری را فراهم کرد تا ایشان یکی از چهره‌های موثر سیاسی تهران باشند.

مسجد موسی بن جعفر علیه السلام پایگاه مرحوم آیت الله سعیدی بود و در دوران حیات حاج آقا طباطبایی به عنوان یک پایگاه دینی و سیاسی حفظ شد. بنابراین از جمله شخصیت‌های روحانی بودند که به عنوان شاگرد و فرزند امام بزرگوار برای خدمت به ارمان‌های انقلاب قدم‌های بلندی برداشتند. همین تجربه ارزشمند و موثر زمینه حضور تأثیرگذار آن بزرگوار را در دوران پیروزی انقلاب اسلامی فراهم آورد.

به عنوان یک عالم دینی نسبت به مسائل اجتماعی و پاسخ به نیازهای مردم-خصوصا اقشار نیازمند-دارای دغدغه های جدی بودند. خانه آن بزرگوار در دوران حیات به عنوان یک ملجاء و پناه اقشار نیازمند و ضعیف بود. با روحانیون و علمای بزرگ ارتباط نزدیکی داشتند و به حل مشکلات روحانیون خصوصا طلاب جوان همت می گمارند. خانه ایشان یک پایگاه دینی برای حضور طلاب جوان و متدین بود، خصوصا در ماه مبارک رمضان و ماه محرم که نقش تبلیغی برای طلاب بیشتر می‌شود.

علاوه بر این ظرفیت‌ها به عنوان یک چهره علمی و سیاسی با مدیران میانی و ارشد به ویژه در استان تهران ارتباط نزدیکی داشتند و این ارتباط ها به گره گشایی و همدلی بهتر کمک می‌کرد. خصوصا تجربه حضور ایشان در مجلس شورای اسلامی فرصتی برای ایفای نقش سیاسی در سطحی بالاتر فراهم کرد.

ایشان یک عالم دینی بودند که در وعظ و خطابه به یک جایگاه ممتاز و شناخته شده دست یافته بودند. سخنرانی‌های ایشان در رسانه ملی بسیار مفید و موثر بود، به ویژه سخنرانی‌های وحدت آفرین و ناظر به مسائل هیئت‌ها و محافل دینی بسیار راهگشا بود و تا پایان عمر مبارکشان به تبلیغ و ترویج آموزه های دینی همت گماردند و عمر خود را در خدمت اسلام و انقلاب سپری کردند. این جایگاه زمینه مقبولیت سیاسی و اجتماعی ایشان را در بین اقشار مختلف مردم، مدیران و روحانیون فراهم کرد.

شما اشاره کردید که مرحوم طباطبایی در میان عوام و خواص چهره محبوبی بودند،فکر می‌کنید که چقدر جای خالی ایشان و روحانیون مردم داری چون ایشان در جامعه احساس می شود؟

طبیعی است که این جایگاه کم نظیر است و کسانی که بتوانند در این ابعاد و در این حوزه ها ایفای نقش کنند، چندان در دسترسی قرار ندارند. جامعه در رابطه با چنین چهره‌هایی احساس نیاز جدی می کند و امیدواریم علما و روحانیون توفیق پیدا کنند که با یک نگاه جامع و فهم مسائل به این جایگاه دست پیدا کنند.

با اینکه حاج آقا طباطبایی عضو جامعه روحانیت بودند اما اصلاح طلبان هم برای رفع مسائلشان به ایشان مراجعه میکردند و مشورت های ایشان را می پذیرفتند. این ویژگی در دوران فعالیت شما در مجلس هم دیده می شد و اصلاح طلبان معمولا برای گره‌گشایی از مشکلاتشان به شما رجوع می کردند، شما چقدر تلاش کردید که فارغ از مواضع سیاسی این روحیه میانجیگری را بسط بدهید؟ این روحیه اعتدالی در روحانیت چقدر باید جدی گرفته شود؟

بنده از توفیق خدمت محروم هستم، اما اصولا یک عالم دینی باید در خدمت به جامعه و برای رفع مشکلات قدم بردارد.آ یه شریفه« لَا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَیْنَ النَّاسِ » به ما می گوید که در بسیاری از نجواها خیری نیست. مگر آنکه کسی به صدقه دادن و نیکویی کردن و اصلاح میان مردم امر کند.

در اینجا خداوند می فرماید حرفی درست است که موضوع آن اصلاح انسان ها باشد و این موضوع را تنها بین مسلمانان محدود نکرده اند، در مورد تمام انسان‌ها گفته‌اند. ما اگر میخواهیم به وظیفه مان علم کنیم باید در این مسیر قدم برداریم.

این نکته ای که شما اشاره کردید، بارها و بارها به نحوی دیگر از سوی «آسیدمهدی» مطرح شده بود، ایشان از فاصله ای که میان روحانیت و مردم افتاده است ابراز نگرانی می کردند، شما این نگرانی را چقدر جدی می دانید؟

به نظر من اقشار روحانیون و چهره های علمی، آن قشری هستند که مورد احترام مردم قرار دارند و مردم برای رفع مشکلات به آنها مراجعه می‌کنند. منتهی باید با آراستگی علمی و اخلاقی این جایگاه را در خدمت به مردم استحکام ببخشند.

حس و حالتان وقتی خبر فوت آسیدمهدی طباطبایی را شنیدید چه بود؟

(بغض و سکوت)...بگذریم... بگذریم!