روزهای خوش بورس تا کی ادامه دارد؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از رویداد 24 ، از سال گذشته همچنان گفته می‌شود بازار بورس بهترین بازار برای سرمایه‌گذاری است و از میزان رشد این بازار سخن گفته می‌شود. این روی قضیه است و روی واقعی آن است که ابتدا باید دید چه تولیدی در کشور انجام می‌شود که تبع آن بورس در حال رشد است؛ طبیعی است وقتی تولید ضعیف و بحرانی کشور توانی ندارد، رشد بورس بسیار عجیب باشد؛ آنهم در شرایطی که تحریم‌ها از یک‌سو و سوءمدیریت داخلی همه ارکان اقتصاد ایران را تحت تاثیر قرار داده است.

محمدقسیم عثمانی دکترای حسابداری عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی و عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در تحلیلی فرآیند بورس را بررسی کرده اینگونه نتیجه گرفته که قیمت سهام با شاخص‌های مالی تناسبی ندارد. تحلیل عثمانی را در ادامه بخوانید:

روند رو به رشد قیمت سهام در ماه‌های اخیر اتفاقی خوشحال کننده و در عین حال نگران کننده است که مورد توجه فعالان اقتصادی و حتی عموم مردم و رسانه‌ها قرار گرفته است. خوشحال‌کننده از این جهت که انبوه منابع نقدینگی کشور جذب بازار سرمایه شده که جدا از آثار مثبت اقتصادی این رویداد، از تخریب سایر بازار‌ها و افزایش بی‌رویه قیمت‌ها جلوگیری می‌شود و نگران‌کننده از این جهت که اگر روزی سرمایه‌گذاران کلان حقوقی و بعضا حقیقی بخواهند منابع خود را از بازار بورس خارج و پشت بورس را خالی کنند قیمت سهام در سرازیری خواهد افتاد که سهامداران خُرد، نه تاب آن را خواهند آورد و نه قدرت مقابله با این اتفاقات را خواهند داشت.

در شرایط عادی و در بورس‌های نسبتاً کارا و بر اساس منطق مالی و اقتصادی، قیمت سهام باید تابع سود سهام و سود تقسیمی شرکت‌ها، عملکرد مدیریت واحد اقتصادی، چشم انداز آتی فعالیت شرکت، ارزش روز خالص دارایی‌ها و ارزش افزوده اقتصادی هر شرکت باشد، اما در بازار‌های بورس که از درجه پایین‌تری از کارایی برخوردارند و حجم آن‌ها با حجم نقدینگی وارد شده به بورس، همخوانی ندارد و بعضاً دولت با انگیزه‌های مختلف اقتصادی و سیاسی به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بازار بورس را تحت تأثیر قرار میدهد، قیمت سهام بر اساس شاخص‌های مذکور، تعیین نمی‌شود و قیمت بیشتر تابع عرضه و تقاضا و نیز میزان حمایت از هر سهم توسط سهامداران عمده و نیز جوّ و فضایی است که برای هر سهم در بازار بوجود می‌آید.

در شرایطی که حجم نقدینگی وارد شده به بورس بیش از ظرفیت بورس اوراق بهادار است، یا باید قیمت سهام چنان افزایش یابد که همه منابع نقدینگی روی آورده به بورس را جذب خود کند یا باید حجم سهام موجود در بورس را با ورود دادن شرکت‌های بزرگ افزایش داد که این امر مستلزم ساز و کار‌هایی است که نیاز به زمان بیشتر دارد و در کوتاه مدت نمی‌توان به افزایش حجم سهام در بورس خوشبین بود لذا افزایش حجم عظیم نقدینگی روی آورده به بورس فعلا تنها با افزایش قیمت سهام ممکن است به‌طوری که این روز‌ها گاهی مهم نیست که سرمایه‌گذار چه سهمی بخرد بلکه مهم این است که توانسته باشد خریدی انجام دهد.