میرحسین و اعدام‌های سال 67/صف فروش سهام را ترک کنید/نگرانی از کمبود تخت در موج سوم کرونا

به گزارش اقتصادنیوز روزنامه‌های آخرین روزکاری هفته سوژه‌های متنوعی را برای صفحه یک خود انتخاب کرده‌اند، با این حال موضوعاتی چون نوسان بورس تهران و انتخابات ریاست‌جمهوری 1400 سوژه مشترک چند روزنامه بوده است.

آفتاب‌یزد تیتر نخست خود را به قتل یک محیط بان اختصاص داده و نوشته است:«ماجرای عجیب شهادت محیط‌بان نمونه»

ابتکار هم از این عنوان برای مطلب اصلی صفحه یک خود استفاده کرده است: «سردرگمی مردم در بازار آشفته اقتصاد»

اطلاعات اما به سخنرانی محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه پرداخته و به نقل از او تیتر زده است:«ظریف: برای منافع ملت ایران هرگز کم‌کاری نخواهیم کرد»

جام‌جم ارگان صدا وسیما با اشاره به برخی ازگزارش‌ها درباره مسکن نوشته است: معمای مرداد مسکن

حمایت ارگان دستگاه قضایی نیز در تیتراصلی صفح یک خود آورده است: خط قرمز 4+1 برنام آمریکا

رسالت هم با اشاره به سفرمحمدباقرقالیباف به خوزستان می‌نویسد:«بهارستان شعبه خوزستان»

شهروند ارگان هلال احمر نیز در گزارش اصلی صفحه اول خود به اشتغال درخانوار ایرانی پرداخته و می‌نویسد:«بازارداغ دلالی»

جمهوری اسلامی هم این تیتر را برای گزارش اصلی صفحه یک خود برگزید:« 15 شهریور آغاز سال تحصیلی کرونایی»

وطن‌امروز نیز با تیتر«قهرو» به شایعه مجادلات جدید محمدجوادظریف و حسن روحانی پرداخته است.

در ادامه برخی از مهم‌ترین مطالب امروز روزنامه‌ها را مرور می‌کنیم.

شرق؛ قالیباف پا جای پای احمدی‌نژاد می‌گذارد!

شرق با درج تصاویر بزرگ غلامعلی حدادعادل  و محمدباقر قالیباف گزارش‌های جداگانه‌ای درباره برنامه‌های آنان برای انتخابات 1400منتشر کرده‌است.این روزنامه در گزارش مرتبط با قالیباف نوشته است: سفرهای اخیر رئیس مجلس شبیه سفرهای رئیس دولت نهم و دهم است. سفرهای استانی هم با احمدی‌نژاد آغاز شد. همان وقت عده‌ای این سفرها را نماد و تبلور پوپولیسم و عوام‌گرایی می‌دانستند. ارثیه‌ای که برای روحانی هم ماند و تا دولت نخستش هم به آن وامدار مانده بود. قالیباف گفته نظارت میدانی مجلس یازدهم را از استان خوزستان شروع کردیم تا دِین‌مان را به مردم این سرزمین ادا کنیم. اگر قالیباف قصد جدی برای انتخابات 1400 داشته باشد این سفرها کمک زیادی به او خواهد کرد... .

شرق در سرمقاله خود به رابطه مدیران دولتی و سرمایه داران می‌پردازد. در بخشی از این نوشته آمده است:  زمانی‌ که قیمت‌ها به آرامی افزایش می‌یابد، دولت فقط می‌تواند هزینه‌های خود را پوشش دهد اما این به نوبه خود به تورم منجر می‌شود و سرمایه‌داران تلاش می‌کنند از هرگونه کاهش سود خود از کل اقتصاد جلوگیری کنند. در چنین وضعیتی، مدیران دولتی در موقعیت متناقض قرار دارند؛ از یک طرف آنها مسئولیت تأمین هزینه‌های دولتی و مایحتاج عمومی مانند کالاهای اساسی را دارند و از سوی دیگر رشد اقتصادی که نیاز به تأمین مالی این هزینه‌ها دارد، ایجاد نمی‌شود. این موقعیت متناقض به نحوه رابطه و آرایش بین سرمایه‌داران و مدیران دولتی محدود نمی‌شود و عرصه سومی که همان جامعه مدنی است، اهمیت پیدا می‌کند. آرایش مناسب میان مدیران دولتی و سرمایه‌داران یکی از مهم‌ترین مسائلی است که جامعه ایران درگیر آن بوده و کماکان حل‌نشده باقی مانده است. نکته مهم این است که توزیع منابع با سازوکارهای بوروکراتیک به نابرابری دامن زده است و گروه‌های وابسته به بوروکراسی و مدیران دولتی تبدیل به خرده‌سرمایه‌داران شده‌اند.

دنیای‌اقتصاد؛شورای رقابت علیه رقابت؟

دنیای اقتصاد در گزارش اصلی صفحه اول خود به پیامدهای مخالفت با «کشف قیمت خودرو در بورس» پرداخته است. در بخشی ازا ین گزارش که با عنوان«شورای رقابت علیه رقابت؟» آمده است: رئیس شورای رقابت سرانجام به موضوع قیمت‌گذاری خودرو در بورس واکنش نشان داد و اعلام کرد شورا با عرضه خودرو در بورس کالا مخالف است. به گفته وی، چون خودرو کالایی انحصاری به‌شمار می‌رود، تعیین دستورالعمل قیمت‌گذاری آن بر عهده شورای رقابت است. بنابراین تا وقتی شورا تشخیص ندهد، امکان تعیین قیمت خودرو در بورس وجود ندارد. رئیس شورای رقابت اما دلیل مخالفت با نرخ‌گذاری خودرو در بورس کالا را کمبود عرضه و تقاضای بالا عنوان کرده است. اظهارات رئیس شورای رقابت در شرایطی است که به‌واسطه قیمت‌گذاری این شورا هم‌اکنون هزینه نهایی تولید خودرو با فروش تطابقی ندارد و خودروسازان با زیان انباشته و ضرر تولید مواجه هستند. ازسوی دیگر تعیین قیمت توسط شورای رقابت برای مصرف‌کنندگان نیز سودی دربرنداشته و تنها به سوداگری در بازار دامن زده است. بر این اساس عرضه خودرو در بورس کالا می‌تواند به افزایش تولید، کشف واقعی قیمت و حذف دلالی از بازار منجر شود.

این روزنامه در سرمقاله خود با عنوان«ضرورت بازبینی سیاست‌های اقتصادی» به قلم فروهر فردوسی تحلیلگر اقتصادی نوشت: اقتصاد ایران از سه ماهه چهارم سال ۱۳۹۶ تا به امروز به‌واسطه هم‌افزایی و همزمانی شرایط تحریمی با پیامد کاستی‌های نهادی و چالش‌های ساختاری شرایط ویژه‌ای را تجربه می‌کند.در همین راستا در ماه‌های اخیر تحمیل عواقب چندجانبه و دامنه‌دار اقتصادی ناشی از شیوع کرونا نیز بر پیچیدگی شرایط افزوده و به برهم خوردن مستمر تعادل‌های شکننده در بازارهای چهارگانه کمک کرده است.در مجموع مختصات امروز اقتصاد ایران را می‌توان در ترکیب مولفه‌های کلیدی ازقبیل ناترازی جدی بودجه دولت و چشم‌انداز نامشخص از پایان تحریم‌ها، ظرفیت بالا در بروز عدم‌تعادل در بازارهای مالی، روند نامناسب سطح عمومی قیمت‌ها و افول بنیه بخش واقعی اقتصاد ملی خلاصه کرد.ترکیبی که در عمل به‌دلیل مواجهه با پدیده تورم رکودی و ریشه شوک ارزی، سیاست پولی را نیز کم‌اثر و به‌دلیل فقدان جریان نقدی بودجه دولت، اتخاذ سیاست مالی ضدچرخه‌ای را بدون اجرای اصلاحات اساسی ناممکن ساخته است.

در چنین شرایطی به موازات بروز عدم‌تعادل در بازارهای مالی که این روزها با ریزش شاخص بازار سهام و گسیل بخش اندکی از نقدینگی جذب شده از این بازار به بازارهای موازی تشدید شده است، عملا فضای سیاست‌گذاری و دامنه انتخاب سیاست‌گذار نسبت به ماه‌های گذشته محدود و محدودتر شده است. در این میان خطر افول شهرت و اعتبار سیاست‌گذار به‌واسطه دعوت مکرر به سرمایه‌گذاری در بازاری برخوردار از ماهیت نوسانی و عایدی نامتناظر با واقعیت‌های بخش حقیقی و چشم‌انداز آتی نیز عملا ظرفیت دمیدن باد بر آتش انتظارات تورمی و در نتیجه کاهش مدیریت‌پذیری شرایط پیش رو را فراهم کرده است.

کیهان؛پیش‌بینی از آینده سرمایه‌گذاری در بورس

کیهان تیتر نخست خود را به «پیش‌بینی کارشناسان از آینده سرمایه‌گذاری در بورس» اختصاص داده است. این روزنامه در گزارش خود آورده است:  در شرایطی که شاخص بورس طی روزهای اخیر مجدداً وارد فاز اصلاح شده، کارشناسان اقتصادی پیش‌بینی‌هایی درباره آینده بازار بورس ارائه کردند....روز گذشته شاخص بورس تهران با افت قابل ملاحظه 53 هزار واحدی، دوباره در کانال یک میلیون و 600 هزار واحدی  قرار گرفت. این در حالی است که پس از اصلاح قابل توجه شاخص بورس از اواخر مرداد تا اوایل شهریورماه (از رقم دو میلیون و 78 هزار واحد به یک میلیون و 608 هزار واحد) برای چند روز روند صعودی بورس آغاز شده بود.به عبارتی، هفته کاری جاری که بعد از تعطیلات و از روز دوشنبه آغاز شده بود نمایانگر اصلاح «مجدد» شاخص بورس بود؛ بر همین اساس، ریزش‌های اخیر بورس این سؤال را به‌وجود آورد که وضع بازار سرمایه چرا این‌گونه شده و تا کی دوام خواهد آورد؛ سؤالی که پاسخ آن را باید در اتفاقاتی که طی شش‌ماهه در بورس افتاد، جست‌وجو کنیم.

کیهان در ادامه نوشت: از ابتدای سال جاری تا اواخر مردادماه، یعنی در کمتر از پنج ماه شاخص بورس ناگهان از 500 هزار واحد تا دو میلیون واحد افزایش یافت (یعنی چهار برابر شد) در شرایطی که اتمسفر اقتصاد ایران اصلا چنین چیزی را اقتضا نمی‌کرد، به‌عنوان نمونه، رشد اقتصادی کشور طبق آمارهای جدید مرکز آمار، در فصل بهار منفی 3/5 درصد بوده است!از سوی دیگر، اگر معیار رشد بورس را هم نرخ تورم در نظر بگیریم، باز هم حدود 30 درصد باید روی قیمت سهم‌ها اثر می‌گذاشت، نه 300 درصد! با توجه به این رشد سرسام‌آور - که با حمایت و تلاش دولت رخ داده بود - می‌شد انتظار چنین روزهایی را داشت، چراکه چنین رشدی در قیمت سهم‌ها با هیچ منطقی جور در نمی‌آمد.

کیهان همچنین در سرمقاله خود با عنوان «وعده هفت ساله حمایت از تولید» به دولت حسن روحانی حمله کرد.

خراسان؛ 317 نفر از 100 هزار!

خراسان با تیتر یک «317 نفر از 100 هزار!» به انتقاد از روند اجرای وام اجاره پراخته ونوشته است:بانک ها تاکنون فقط به 3 دهم درصد از متقاضیان وام اجاره مسکن، تسهیلات پرداخت کرده اند.

این روزنامه در گزارش دوم صفحه یک خود باعنوان« غیبت حقوقی ها در روزهای سخت بورس»  به تحولات بورس تهران اشاره کرده و می‌نویسد:«حقوقی ها با وجود وعده های قبلی، دیروز هم در بازار فعال نبودند تا شاخص کل در ادامه روند منفی، این بار 53 هزار واحد کاهش یابد.به گزارش خراسان، دیروز حجم کلی معاملات در بورس و فرابورس حدود 14 هزار میلیارد تومان بود که در مقایسه با حجم صف های فروش در نمادهای مختلف ناچیز بود. در برخی سهم های پربیننده بازار مثل ایران خودرو و پالایشگاه اصفهان، حجم معاملات به نحو معناداری کمتر از روزهای قبل بود. مثلا در پالایشگاه اصفهان که در سبد دارادوم هم قرار دارد فقط 25 میلیون سهم معامله شد که هم در مقایسه با حجم صف فروش و هم حجم روزهای قبل ناچیز بود. در ایران خودرو هم که سابقه حجم های میلیاردی دارد فقط 25 میلیون سهم معامله شد تا حجم مبنای این سهم نیز پر نشود. این موضوع به وضوح نبود خریدار اعم از حقیقی و حقوقی در بازار را نشان می دهد. اگر پرنشدن حجم مبنا در بخشی از بازار نبود، طبیعتا قیمت های پایانی بیشتر افت می کرد و میزان افت شاخص هم بیشتر از 53 هزار واحد می بود.

با افت دیروز، شاخص به نزدیکی کف قبلی (یک میلیون و 608 هزار واحد) رسید تا احتمال حمایت در معاملات شنبه تقویت شود. با همه این ها مشخص نیست جو روانی منفی ایجاد شده و غلبه رفتار هیجانی تا چه زمانی ادامه داشته باشد. در این شرایط مطالبات گسترده ای برای حمایت از بازار توسط دولت ایجاد شده است. در سوی مقابل برخی علت شرایط کنونی بازار را مداخله دولت در دوره رونق و دعوت از سرمایه های عمومی و غیرحرفه ای برای حضور در بورس می دانند. موضوعی که اکنون دولت را به عنوان بازیگر موثر بورس معرفی کرده است. همزمان اخباری نیز مبنی بر اجبار بانک ها از سوی دولت برای اعطای وام به صندوق های سرمایه گذاری و حمایت از بورس به گوش می رسد. موضوعی که البته با انتقاد برخی کارشناسان مواجه شده است. اگرچه حقوقی ها از طریق منابع خود می توانند در بازار حضور فعال تری داشته باشند و هفته قبل وعده حضور مداوم را داده بودند که طی روزهای اخیر خلأ آن دیده می شود.

در این خصوص علی مروی، رئیس اندیشکده حکمرانی شریف، ضمن اشاره به فشار وزارت اقتصاد به بانک ها این موضوع را مورد نقد قرار داد و با تاکید بر این که  باید سریع در برابر این سیاست اشتباه بایستیم و لابی‌های سنگین ذی‌نفعان با سیاستمداران را خنثی کنیم، نوشت: این سیاست به مفهوم خلق نقدینگی و تحمیل تورم آینده به مردم کشور برای پوشش ریسک سفته‌بازان است.

اعتماد؛ میرحسین و اعدام‌های سال 67

اعتماد در یکی از یادداشت‌های صفحه اول خود به جنجال جدید درباره اطلاع نخست‌وزیر دهه شصت از اعدام‌های سال 67 اشاره کرده است. این روزنامه می‌نویسد: تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی سه‌شنبه شب به بهانه گزارش اخیر سازمان عفو بین‌الملل درباره اعدام‌های سال 67 مناظره‌ای میان آقای محمدجواد اکبرین، روزنامه‌نگار مقیم خارج از ایران و خانم رها بحرینی حقوقدان و پژوهشگر ایرانی-کانادایی ساکن لندن که در بخش ایران سازمان عفو بین‌الملل مشغول به کار است، برگزار کرد تا افکار عمومی ایران را که نگران آینده خود است به 32 سال قبل بازگرداند. چالش اصلی این مناظره آگاه بودن و حمایت میرحسین موسوی از تصمیم شورای عالی قضایی برای اعدام‌های سال 67 بود. یک‌ سوی این مناظره مدعی اطلاع میرحسین موسوی از وقوع اعدام‌های سال 67 بود و سوی دیگر منکر این ادعا.برگزاری این مناظره، تبدیل به یک منازعه گفتمانی جدی در فضای مجازی، میان حامیان گفتمان اصلاح‌طلبی به ویژه طرفداران مهندس موسوی و طرفداران براندازی نظام سیاسی ایران شده است. فارغ از اینکه مستندات سازمان عفو بین‌الملل درباره اطلاع میرحسین موسوی از اعدام‌های سال 67 از سوی تلویزیون اتریشی نقض شده باید به این مساله توجه داشت که به ‌رغم حضور 11ساله میرحسین موسوی در حصر و عدم فرصت پاسخگویی ایشان به اتهامات و ادعاهای اپوزیسیون برانداز امکان آن وجود دارد که نظرات ایشان و خانم زهرا رهنورد دریافت شود چراکه نمی‌توان در عصر انفجار اطلاعات به راحتی از کنار بی‌اطلاعی یا مخالفت ایشان با اعدام‌ها گذشت. جدای از اهمیت دریافت نظرات حقیقی چند پرسش حائز اهمیت وجود دارد: 1- چرا جریان اپوزیسیون برانداز و مدعی صلاحیت حکومت در ایران بدون توجه به شرایط فعلی میرحسین موسوی، راهبرد خود را متوجه تخریب او کرده است؟ 2- براندازان چه نگرانی‌ای از نقش و موقعیت میرحسین موسوی در آینده اصلاح‌طلبان دارند که منجر به ترس و اضطراب هادیان فکری آنان شده و آنها را مجاب کرده تا شخصیتی که بیش از 11 سال محصور است را در اذهان مردم تخریب کنند؟3- تلاش مستمر براندازان برای به عقب بردن افکار و احساسات مردم ایران به گذشته در حالی که مساله ملت زندگی فعلی و آینده ایران است با چه اهداف و نیاتی دنبال می‌شود؟ براندازان چه نفعی از عقب نگه داشتن جامعه ایران می‌برند؟پاسخ به این پرسش‌ها به هر شکل ممکن نشانگر این است که اپوزیسیون برانداز باتوجه به تغییر آن به آن تحولات جهانی و تحلیل همیشگی خود مبنی بر اینکه تا وقتی امید به اصلاحات و اصلاح‌طلبان در ایران باشد، دگردیسی در صحنه قدرت ایران اتفاق نخواهد افتاد رو به همان روش نخ‌نما شده کهنه و چرک قدیمی خود برای ترور اصلاحات آورده است. در اجرای راهبرد اصلاحات‌ستیزی اپوزیسیون به همین نمونه اکتفا می‌کنیم که روزی مسعود رجوی بلافاصله پس از دوم خرداد 1376 و انتخاب سیدمحمد خاتمی به عنوان رییس‌جمهور ایران، اولین کسی می‌شود که به اصلاحات و خاتمی لقب «فتنه» می‌دهد و روزی دیگر میرحسین موسوی را شریک اعدام‌های سال 67  می‌کنند! و صد البته جای بسی تعجب است که قرابتی میان برخی راست‌های افراطی داخل و راست‌های افراطی خارج نشین در تخریب و ترور اصلاحات و اصلاح‌طلبان است! به هر نحو میرحسین موسوی زنده است و ان‌شاءالله طول عمری بلند خواهد داشت. به واقع با همکاری نهادهای ذی‌صلاح می‌شود از طریق خانواده ایشان، واقعیت ماجرا را مجددا استعلام گرفت و به این اتهام بارها پاسخ داده شده، باز هم پاسخ داد. اما براندازان باید به این مساله توجه داشته باشند که کسب قدرت در ایران  با تخریب اصلاح‌طلبی و چهره‌های ارزشمند و هزینه داده اصلاحات و تلاش برای گروگانگیری روح و روحیه ملت ایران، بازی عقب افتاده و نخ نما شده‌ای است که کمترین بهره‌ای را از آن نمی‌توانند کسب کنند.

اعتماد در گزارش عکس اصلی صفحه خود به وضعیت خانه هنرمندان پرداخته است. در بخشی از این گزارش آمده است:با شیوع پاندمی کرونا، در اسفند ۱۳۹۸، خانه‌ هنرمندان ایران تلاش کرد که فعالیت‌های خود را در قالب‌های جدیدی ادامه دهد. چراغ خانه خاموش نشد، بخشی از فعالیت‌هایش را به شکل فیزیکی ادامه داد و بخشی از توان خود را صرف تولید محتوای الکترونیک و برگزاری رویدادهای آنلاین با حضور اساتید برجسته‌ هنری کرد. اما با ادامه‌ یافتن این پاندمی، اوضاع مالی خانه رو به وخامت گذاشته و این سیر همچنان ادامه دارد.اکنون دیگر روشن ماندن چراغ خانه‌ هنرمندان ایران تنها با حمایت جدی دولت و نهادهای عمومی و فرهنگی ممکن است. امیدواریم پس از روزهای سخت و کم‌فروغ کنونی، چراغ خانه‌ هنرمندان ایران همچنان روشن و در خدمت هنرمندان و هنردوستان باشد.

ایران؛ یکی از آرزوهای جامعه بازگشت به قانون انتخاباتی مصوب سال 62 است

تیتر اصلی روزنامه ایران به بحث مکانیسم ماشه  اختصاص دارد . سرمقاله این روزنامه نیز با عنوان«اصلاح یا تحدید قانون انتخابات» به قلم مرتضی مبلغ معاون وزیر کشور در دوره اصلاحات به طرح جدید اصلاح قانون انتخابات می‌پردازد.در بخشی از این یادداشت آمده است:نمایندگان مجلس یازدهم در همین ماه‌های ابتدایی آغاز به کار خود، برخلاف شعارهایی که در باب حل مشکلات معیشتی مردم سر داده‌اند، به سراغ قانون انتخابات رفته‌اند. طرح نمایندگان برای اصلاح سه قانون انتخابات شوراهای شهر و روستا، مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری و اصرار برای تعیین تکلیف آن تا آذرماه امسال چند نکته را در خود جای داده است. متأسفانه سازوکارهایی که در زمینه انتخابات در ایران شکل گرفته حکایت از مشکلات موجود پیش پای قانونگذاران دارد. هرگاه مجلسی بر سر کار می‌آید که می‌خواهد در راستای حقوق اساسی مردم و ایجاد انبساط انتخاباتی گام بردارد و قصد دارد که قانون انتخابات را متناسب با قانون اساسی و آن چیزی که عقل و منطق ایجاب می‌کند اصلاح کند، با بن‌بست شورای نگهبان روبه‌رو می‌شود.از این روست که هیچ‌گاه گشایشی در قانون انتخابات رخ نمی‌دهد و در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد.اما وقتی مجلسی سر کار می‌آید که با دیدگاه‌های حاکم بر شورای نگهبان همسو است، نمایندگان به سرعت سازوکارهایی در قانون انتخابات شکل می‌دهند که با خواسته‌های کسانی که دنبال انقباض انتخاباتی و محدود کردن حق مردم بر تعیین سرنوشت خود هستند، همراه می‌شوند. اتفاقاً در دستیابی به این خواسته خیلی زود هم موافقت شورای نگهبان را به دست می‌آورند.از ابتدای پیروزی انقلاب تاکنون هرچه پیش می‌رویم تا قوانین مربوط به حقوق اساسی مردم جنبه انبساطی پیدا کند و بسترهای مناسبی را برای مشارکت حداکثری مردم فراهم کند، عکس آن اتفاق می‌افتد. اگر به سال‌های اول انقلاب برگردیم، قوانین انتخاباتی در مقایسه با سایر قوانینی که به تدریج اصلاح شده و یا به وجود آمده، انقباضی‌تر می‌شود. آنچنان‌ که انسان آرزوی این را دارد که به قوانینی بازگردد که در سال‌های ابتدایی انقلاب بر کشور و نظام انتخاباتی ما حاکم بوده است. یکی از آرزوهای جامعه بازگشت به قانون انتخاباتی مصوب سال 62 است که در شرایط انقلاب نوشته شده و با وجود اینکه ملاحظات آن زمان در آن بسیار لحاظ شده بود اما، یک قانون ایده‌آل نسبت به قوانین موجود به نظر می‌رسد. این نشان می‌دهد که چگونه ما یک روند معکوس و انقباضی را در قوانین انتخابی طی کرده‌ایم.

جوان؛ کارشناسان: صف فروش سهام را ترک کنید

جوان در تیترنخست خود به نقل از کارشناسان آورده است صف فروش سهام را ترک کنید! این روزنامه می‌نویسد: اگر چه شاخص کل بورس تهران از ابتدای سال از محدوده ۵۰۰ هزار واحد بالا آمد و رکورد بیش از ۲ میلیون واحد را در نیمه مردادماه شکست، اما نزول کمتر از ۵۰۰ هزار واحدی هفته‌های اخیر کام سهامداران را تلخ کرده است و در انتظار حمایت دولتمردانی هستند که مردم را به سرمایه‌گذاری در بورس تشویق کرده بودند.

آرمان ملی؛ نگرانی از کمبود تخت در موج سوم کرونا

آرمان‌ملی گزارش اصلی  خود را به موج سوم کرونا اختصاص داده است. در بخشی از این گزارش آمده است: در حالی که همه امیدوار بودند که مرگ و میر ناشی از کرونا روز گذشته دو رقمی شود، اما از سه شنبه (11 شهریور) تا چهارشنبه (12 شهریور) ۱۲۵ بیمار جان خود را از دست دادند و یک‌هزار و ۸۵۸ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی شدند که نسبت به آمار روز قبل از آن با افزایش سه‌درصدی همراه بوده است. با توجه به آمار ارائه شده از سوی سخنگوی وزارت بهداشت و درمان، مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۳۷۸‌هزار و ۷۵۲ نفر رسید و ۲۱‌هزار و ۷۹۷ نفر از آنها جانشان را از دست داده‌اند. با توجه به ارائه آمار مرگ میر از سوی وزارت بهداشت و درمان، ناهید خداکرمی، عضو شورای شهر تهران اعلام کرد «بر اساس آمار متوفیان منتقل شده به بهشت زهرا، تا روز دوشنبه (10 شهریور) 10‌هزار و ۶۴۸ نفر به‌دلیل ابتلا به کرونا جان باخته‌اند. متوسط تعداد افراد جان‌باخته در روز در اثر کرونا در تهران در روزهای اخیر ۴۵ نفر بوده که کاهش نسبی داشته است».بر اساس آخرین اطلاعات کرونا در کشور، استان‌های تهران، مازندران، گیلان، قم، اصفهان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، کرمان، خراسان شمالی، سمنان، یزد، زنجان و قزوین در وضعیت قرمز قرار دارند. پس حدود یک ماه که وضعیت استان خوزستان از شرایط قرمز خارج شده بود، اما سیدمحمد علوی سرپرست معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز اعلام کرد: وضعیت خوزستان در هشدار بالا است.

اما نکته نگران‌کننده این آمار، وضعیت وخیم ۳۶۹۳ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ است که در بخش آی سی یوی بیمارستان‌ها قرار دارند و در شرایطی که پاییز در راه است، مسئولان دانشگاه‌های علوم پزشکی درباره کمبود تجهیزات و تخت بیمارستانی هشدار می‌دهند. سعید صفری،‌ معاون مرکز تحقیقات جراحی مغز و اعصاب عملکردی دانشگاه «شهید بهشتی»،‌ با بسیار بالا‌ دانستن ضریب اشغال تخت‌های آی‌سی‌یو نسبت به کمبود آنها برای فصل پاییز و زمستان هشدار داد. صفری به ایسنا گفته است: «مهم‌ترین مساله این است که تخت آی‌سی‌یو نداریم. از الان باید به فکر فصل پاییز و زمستان باشیم.» روز سه‌شنبه نیز جلیل کوهپایه‌زاده، رئیس دانشگاه علوم پزشکی ، تایید کرد تجهیزات پزشکی و نیروی انسانی مورد نیاز برای بیمارستان‌ها تامین نشده است.