کالا به وفور هست اما گران
محمد طبیبیان
اجازه بدهید این فدوی هم اعترافی بکنم، از دهه ۱۳۶۰ تا کنون به دفعات همین استدلال را شنیده ام؛ جنس فراوان است.
می بینیم همه جا هست و اما گران است. پس مشکل در توزیع است و ضعف نظارت. این استدلال بود که در مراکز تصمیم گیری مثل شورای اقتصاد، دولت، کمیسیون های مجلس توسط عده ای مطرح می شد خریدار هم داشت.
مبنای بسیاری از تعزیرات و کنترل اداری و تنبیه، بخشنامه و دستور و استخدام ناظر و بازرس... قرار می گرفت. اعتراف هم می کنم بی نتیجه بلکه با نتیجه منفی و آثار زیانبار.
مشکل هم شاید از عدم درک یک قاعده اقتصاد است. برای هر کالا یا خدمت قیمتی وجود دارد که عرضه و تقاضا را برابر می کند، یعنی در آن قیمت به نظر می رسد جنس و کالا هست. در قیمت مثلا دو میلیارد تومان به نظر می رسد بنز آخرین مدل هم موجود است. قیمت بازاری آن را کنترل کنید مثلا دستور دهید باید یک میلیارد و نیم تومان باشد دیگر نخواهد بود، یعنی نخواهید دید.
همین در مورد پیاز و سیب زمنی و گوشت..، هم صادق است. بجای این بحث های تکراری و بی نتیجه باید شرایط افزایش عرضه ( تولید و تجارت) را فراهم کرد تا خود بخود همراه با دیده شدن اجناس در مغازه ها قیمت آن ها هم پایین بیاید.
منبع: کانال تلگرامی نویسنده
