​قطبیدگی فضای اجتماعی پیامد عینیِ جامعه پاپیولاریزه‌شده و عوام‌زده است. وقتی در یک جامعه سطوح متفکر، مرجعیت خود را از دست می‌دهند، میان دو قطب مخالف گفت‌وگویی در نمی‌گیرد، و اگر شکلی از گفت‌وگو به وجود آید پرخاشگرانه خواهد بود و طرفین حرف یکدیگر را نمی‌شنوند. وقتی که عرصه اندیشه‌ورزی به‌عنوان واحد تولیدکننده و پالاینده کلمات و جملات، و محل بازاندیشی و تعدیل سخن، دچار اضمحلال شود همه گفته‌ها و گفت‌وگوها به رادیکال‌ترین شکل خود در می‌آیند و نتیجه آن همین قطبیدگی و تشدید شکاف دوقطبی است.