۱۰ دسامبر [۱۹ آذر] با تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد از سال به‌عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری شده است. حقوق بشر حقوق خدادادی و طبیعی انسان است که به‌خاطر برخورداری از آنها «کرامت» یافته است.

تجاوز نظامیان روس به اوکراین که با دستور تزار جدید(پوتین) آغاز شده، خاطره تلخ تجاوز قبلی آن کشور به چکسلواکی را به یادم آورد!در ۱۳۴۷(اوت ۱۹۶۸) که سال آخر دبیرستان بودم، لئونیدبرژنف تزار وقت شوروی دستور حمله نظامیان پیمان ورشو به خاک چکسلواکی را صادر و آن کشور را اشغال کرد.

حکایت تلخ مدیریت منابع آب و توزیع آن درایران علیرغم داشتن دستگاه‌های اداری واجرائی عریض وطویل آنهم دردوران تغییرات آب وهوائی(تغییراقلیم) که کشور ما هم ازشرکای جرم این پدیده جهانی محسوب می‌شوداز زبان طنز «آقارشید»شنیدنی است!

«حکیم باشی» طنز تلخی است ساخته نصرت کریمی که «جنگ بین علم و خرافات» را در قالب یک داستان نمایش می دهد!

از نظر من طی یکسال و نیم گذشته از شیوع دنیاگیری کرونا در ایران، هنوز همان موج اول بیماری است که ادامه دارد و اکنون در پنجمین اوج گیری(peak) آن هستیم، تخت ها بیمارستانی لبریز شده است و در مرحله یک فاجعه انسانی و ملی قرار داریم!

برخورداری از سلامت و امنیت دو مقوله مهم از حقوق اساسی شهروندی هستند که تأمین آنها در هر جامعه‌ای از وظایف حاکمیت دانسته می‌شود.

​وزیر بهداشت: «کسی به حرف من درباره مدیریت سفرها در ایام عید گوش نداد!»، و سپس: سکوت وزارتخانه! ، و اکنون که فاجعه موج چهارم کرونا آغاز شده است شاهد ضجه و فریاد مسئولان آن وزارت هستیم!؟

پیشنهاد لغو «غربالگری دوره بارداری» که دردستور کار کمسیون مشترک «جوانی جمعیت و تعالی خانواده»(اصل هشتاد و پنج قانون اساسی: بررسی و تصویب در کمیسیون تخصصی به نیابت از صحن علنی مجلس) قرار دارد، بازتاب گسترده ای در رسانه ها داشته است!

تاکنون بیماری های خطرناک یا مرگباری چون آبله، دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، سرخک و...طی یکصد سال گذشته با کشف واکسن های آنها ریشه کن و یا کنترل شده است!

فرهنگ و سوابق سیاسی، مدیریتی و اجتماعی کشور ما گواهی می دهد که نظام تصمیم گیری و اجرائی، بموقع و مبتنی بر عقلانیت، عدالت، گفتگو و تفاهم عمل نکرده است!

شب یلدا بهانه‌ای است برای بازدید و صله ارحام.

سخنان و در واقع هشدار رئیس محترم ستاد کرونای استان تهران را در ارتباط با بازگشائی مدارس شنیدید. سایر کلان شهرها و استان های کشور نیز کم و بیش همین وضعیت را دارند!

نجات جان انسان ها و تامین سلامت آنان از نظر دینی، ملی و جهانی چنان اهمیتی دارد که تا بالاترین سطوح مسئولیت در نظام حکومتی یک کشور برای رفع بحران های بهداشتی - درمانی باید اهتمام کنند و پاسخگو باشند.