دیدگاهی وجود دارد که می‌گوید حسین سید‌الشهدا(ع) برای تشکیل حکومت قیام کرد و در این راه، به شهادت رسید. در صورت پذیرش چنین نگاهی، این پرسش پیش می‌آید که آیا سایر ائمه نیز به همین شیوه تأسی کرده‌اند؟

به جرات می‌توان گفت که در سال‌های پس از اسلام، هیچ حادثه‌ای همچون واقعه کربلا تا این اندازه تاویل و تفسیر نشده است؛ تا آنجا که در سال‌های اخیر، برخی حرکت‌های سیاسی حتی با ایدئولوژی چپ بنا بر گفته خودشان، از نهضت حسینی تاثیر پذیرفته‌اند؛ مثل خسرو گل‌سرخی. دوقطبی‌ کردن جامعه به حسینی و یزیدی از همین جنس است که سابقه آن در ادبیات گفتاری و نوشتاری، معاصر درخور توجه است و در تقسیم ساده جهان به سیاه و سفید، خیر و شر و نور و ظلمت ریشه دارد.

اقتصادنیوز: جمهوری اسلامی در شماره امروز خود به مناسبیت سالگر مرحوم اکبر هاشمی مطلبی از احمد مسجدجامعی وزیر فرهنگ دولت سیدمحمد خاتمی را منتشر کرده است.

در سال‌های پیش از کرونا در ایام فاطمیه با گروهی از شاعران و هنرمندان و خبرنگاران و اصحاب فکر و فرهنگ به قم می‌رفتیم و با برخی بزرگان آنجا مثل آقایان صافی، وحید خراسانی، شبیری‌زنجانی، فاضل لنکرانی، ‌علوی‌بروجردی، علوی‌گرگانی و سید جواد شهرستانی دیدار می‌کردیم. معمولا اهل ادب شعر می‌خواندند و آقایان سخن می‌گفتند.

​در فضای کنونی صداهایی در برخورد با معترضان شنیده می‌شود که برخی خارج از عرف و قواعد اجتماعی و فرهنگی و آموزه‌های اخلاقی است. در‌حالی‌که قدرت آداب خاص خود را دارد و روش و راه سخن‌گفتن مناسب می‌طلبد.

تهران از آغاز شکل‌گیری خانه پدری همه ایرانیان بود. در نخستین آمارگیری‌های تهران، شمار ساکنان غیربومی به‌مراتب از ساکنان اصلی بیشتر بود‌. از کُرد، ترکمن، عرب، آذربایجانی، اصفهانی، خراسانی و... در تهران زندگی می‌کردند. از این‌رو در جایی گفته‌ام و نوشته‌ام «تهران ایرانیان...».

اینکه همه ایرانی‌ها این مرز آبی را از آن خود می‌دانند، امری تاریخی و از مؤلفه‌های وحدت ملی ماست. بیشترین ساحل خلیج فارس از آن ایران است.