عبدالناصر همتی این روزها شمایل یک سیاستمدار تنها را دارد. نه دفتری دارد، نه راننده‌ای و نه همراه و بادیگاردی. عضو هیچ حزبی نیست و در گعده‌های سیاسی شرکت نمی‌کند. همکاران قدیمش ماهی یک‌بار در دفتر رئیس‌جمهور سابق جمع می‌شوند اما همتی حوصله حضور در این نشست‌ها را ندارد. از سران اصلاح‌طلب دلخور است؛ هنوز دلش با حسن روحانی و سیدحسن خمینی صاف نشده و حتی رابطه‌اش با اسحاق جهانگیری مثل قبل نیست. اینها شاید نشانه‌هایی از افسردگی سیاسی یا گوشه‌گیری یک سیاستمدار باشد اما واقعیت این است که عبدالناصر همتی نه افسرده است و نه گوشه‌گیر.