هشدار ایرج فاضل نسبت به مهاجرت استادان رشته های پزشکی!
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از هم میهن تشدید موج مهاجرت اساتید دانشگاهی را چندی پیش سعید سمنانیان، رئیس پیشین دانشگاه تربیت مدرس هم تایید کرده و گفته بود که تنها در یک دانشکده دانشگاه تهران از 70 استاد، حدود 30نفر مهاجرت کرده‌اند و برخی دیگر هم درصدد مهاجرتند.
حمید سوری هم حالا به این گروه پیوسته؛ رئیس پیشین کمیته کشوری اپیدمیولوژی کووید19 و عضو پیشین هیئت‌علمی گروه اپیدمیولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که پس از ماه‌ها خانه‌نشینی، درنهایت مهاجرت کرد تا به تاکید خودش ثابت کند هنوز متاعی برای عرضه در حوزه علم و دانشگاه دارد.
گروه پزشکی سال‌هاست تحت فشار است
جز رفتن پزشکان و پرستاران جوان، حالا مهاجرت متخصصان پزشکی با سوابق کاری دو تا سه دهه از یک سو و رفتن اساتید دانشگاهی و پزشک‌مدیران در سوی دیگر، نگرانی از آینده نظام سلامت را تشدید کرده است.
ایرج فاضل، وزیر پیشین بهداشت هم این مسئله را تایید می‌کند و درباره اینکه خروج این افراد از چرخه نظام سلامت چه آسیب‌هایی به همراه خواهد داشت، به هم‌میهن می‌گوید: «این آسیب قطعاً بیشتر است و نمی‌توان آینده خوبی برای حوزه پزشکی کشور متصور شد، چون تبدیل شدن به استاد خوب دانشگاهی چیزی نیست که در کوتاه‌مدت محقق شود.» او با بیان اینکه باید علت مهاجرت این افراد و اینکه در پی چه اهدافی تصمیم به ترک کشور می‌گیرند، واکاوی شود، ادامه می‌دهد: «گروه پزشکی سال‌هاست که از تمام جهات تحت فشار است و این فشار در بخش اقتصادی بیشتر دیده می‌شود. تکلیف تعرفه‌های پزشکی برعکس تمامی صنوف به عهده مصرف‌کنندگان خدمات پزشکی است و تا زمانی که مصوبه آن از سوی مجلس لغو نشود، این مشکل ادامه خواهد داشت. تعرفه‌های فعلی کفاف هزینه‌های حداقلی پرشکان را هم نمی‌دهد. البته جز مشکل اقتصادی، مسائل فرهنگی، سیاسی، آزادی اندیشه و... هم این مهاجرتها را تشدید کرده است و نیازمند بررسی دقیق است.»
نکته دیگر اینکه در موج برکناری اساتید باسابقه دانشگاهی، اساتید دانشگاه‌های علوم پزشکی هم در امان نمانده و برخی از آنها با وجود داشتن سوابق علمی قابل توجه در کشور یا با بازنشستگی‌های اجباری مواجه‌اند یا فضا برای ماندن‌شان مهیا نیست. از سوی دیگر مدیران برخی از حوزه‌های پزشکی هم ماندن را به رفتن ترجیح داده‌اند. بررسی‌های هم‌میهن نشان می‌دهد یک نفر از این افراد، از متخصصان تاثیرگذار در فرآیند تولید یکی از واکسن‌های ایرانی کرونا بوده که مدتی است مهاجرت کرده است. فاضل در این باره هم می‌گوید: «برکناری اساتیدی که همچنان می‌توانند در این حوزه مفید باشند، مبحث گسترده‌ای دارد اما بهتر این است که دانشگاه‌ها تا زمانی که اساتید باتجربه توان جسمی فعالیت را دارند، آنها را از دست ندهند. موج فعلی کنارگذاشتن اساتید دانشگاهی بسیار نگران‌کننده است و در شرایطی که مملکت ما دارد، باید این افراد حفظ شوند. کسانی که تازه وارد می‌شوند راه درازی را در پیش دارند تا به این مرحله برسند. این مسئله است که باعث می‌شود نگرانی‌های ما از یک دهه آینده پزشکی ایران بیش از گذشته باشد.»
خروج از هیئت‌های علمی، به زودی
«آمار مهاجرت جامعه پزشکی نسبت به سال‌های قبل از کرونا تقریباً دو برابر شده است. تربیت پزشکان گران است و به همین دلیل همه دنیا به‌ویژه کشورهای پیشرفته بخشی از نیروهای سلامت‌شان را از سایر کشورها تأمین می‌کنند. نیروهای سلامت ما هم کیفیت بالا و مقبولیت خاصی دارند. آنها از عهده امتحانات لازم بر می‌آیند، بنابراین نیروهای کیفی ما را خیلی زودتر می‌برند. این مهاجرتها هم‌اکنون فقط به پزشک، پرستار، دندانپزشک و داروساز منحصر نیست و حتی ماما، پیراپزشک، فیزیوتراپ و بینایی‌سنج و... هم مهاجرت می‌کنند.»
اینها را رضا لاری‌پور، سخنگوی سازمان نظام پزشکی می‌گوید، اما در پاسخ به این سوال هم‌میهن که آیا با موج جدید مهاجرت اساتید پزشکی هم مواجه‌ایم می‌گوید: «هنوز با درخواست جدی اساتید پزشکی برای دریافت گوداستندینگ و تمایل به مهاجرت مواجه نیستیم اما ممکن است این افراد به دلیل فراهم نبودن فضای کار از هیئت علمی دانشگاه‌ها خارج شوند. در رشته‌های پزشکی با افزایش سن این درخواست کمتر می‌شود اما در رشته‌های مهندسی افزایش قابل‌توجهی داشته است.»
او درباره برکناری و بازنشستگی برخی اساتید پزشکی هم می‌گوید: «در تمام دانشگاه‌های دنیا، اساتیدی که توانایی فیزیکی برای تدریس داشته باشند تا 85 سالگی هم حفظ می‌شوند. الزاما هم نیازی نیست که کار عملی انجام دهند بلکه این افراد در دانشگاه‌ها به‌عنوان مدل، الگو و استاد برتر حضور دارند و نقش مهمی حتی در انتقال تجربه به اساتید جوان‌تر ایفا می‌کنند. ما هم اساتید باتجربه را حفظ می‌کنیم و به صورت موردی نمی‌توانم بگویم که یک فرد خاص و در شرایط خاص برکنار شده باشد. اما وظیفه ما حفظ این افراد است و چنین چیزی را انجام می‌دهیم.»
لاری‌پور درباره نگرانی‌هایی که درباره افزایش میانگین سنی پزشکان مهاجران مطرح می‌شود، پیش از این هم گفته بود که فارغ‌التحصیلان بلافاصله اقدامات مهاجرتی را شروع می‌کنند و در چند سال گذشته میانگین سنی افرادی که از کشور خارج می‌شدند، زیر ۳۵ سال بوده است: «این میانگین اکنون افزایش پیدا کرده است و به معنای آن است که بسیاری از پزشکانی که در داخل کشور ثبات کاری داشتند، به دلیل اختلال در این ثبات، یا داشتن رتبه و موقعیتی که استحقاق آن را در داخل کشور داشته‌اند، به سمت کشورهای دیگر کشیده شده یا دیگر کشورها موقعیت‌هایی برای آنها ایجاد کرده‌اند که در آنجا مشغول کار شوند. نگرانی ما نسبت به آینده آن است که سلامت مردم دستخوش تغییر قرار نگیرد و با کیفیت پایین درمانی روبه‌رو نشود یا از سوی دیگر به وضعیتی گرفتار نشویم که از خوداتکایی کنونی که تمام اعمال درمانی در داخل قابل انجام است، مجبور شویم که در آینده‌ای نه‌چندان دور از این پزشکان ایرانی در کشورهای دیگر استفاده کنیم.»
