جزئیات رقابت اصلاح‌طلبان و اصولگراها در شورای شهر پایتخت؛ یک دربرابر 3
به گزارش اقتصادنیوز این روزنامه نوشت: اصلاح‌طلبان کاندیدایی در انتخابات ریاست‌جمهوری ندارند. این گزاره، خروجی آخرین نشست مجمع عمومی جبهه اصلاحات ایران است که از شامگاه دوشنبه آغاز شد و وقتی بالاخره به پایان و مشخصا همان گزاره به عنوان خروجی این جلسه مهم اصلاح‌طلبان رسید که ساعتی از بامداد سه‌شنبه می‌گذشت. خبر اما چنان مهم بود که بلافاصله چند ده هزار نفر از کنشگران و تحلیلگران و ناظران سیاسی و مدنی و فرهنگی ایرانی در چندین و چند اتاق گفت‌وگوی مجازی کلاب‌هاوس گردهم آمدند و همزمان در ساعاتی که دیگر نه روزنامه‌ای امکان پوشش خبر را داشت و نه حتی وب‌سایت‌ها و بلکه خبرگزاری‌های آنلاین چندان امکان پوشش مفصل و تحلیل ماجرا را داشتند، آن چند ده هزار کاربر کلاب‌هاوس و چند ده هزار کاربر چند شبکه‌های اجتماعی دیگر از توییتر و اینستاگرام گرفته تا تلگرام و واتس‌آپ، همان یک جمله را به ده‌ها و صدها و هزاران گونه گوناگون تحلیل و تفسیر کرده و از آن گفتند و به آن واکنش نشان دادند؛ دیدگاه‌ها و تفسیر و تحلیل‌هایی که دامنه‌ای چنان گسترده داشت که این سر و آن سوی‌شان، از حمله و هجمه به جبهه اصلاحات تا تقدیر و تحسین این جبهه را دربرمی‌گرفت و البته صدها و هزاران زاویه دید متفاوت از این. حال آنکه گزاره یکی بود و آن، اینکه جبهه اصلاحات پشتیبان سیاسی هیچ یک از دو کاندیدای غیراصولگرای تاییدصلاحیت شده نخواهد بود.
با این همه یکی از نکات جالب در این مباحث، آن بود که این و آن سوی گستره دیدگاه‌های کاربران، دست‌کم در مقدمه و صغری-کبرای بحث‌شان، در یک نقطه اتفاق‌نظر داشته و از گزاره‌ای جز آنچه بدوا اشاره شد، می‌گفتند؛ اینکه «جبهه اصلاحات ایران» اگرچه از هیچ کاندیدایی در انتخابات ریاست‌جمهوری حمایت نخواهد کرد اما در انتخاباتی دیگر که از قضا همزمان با انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شود، اسامی فهرستی 21 نفره از کاندیداهایش را پیش‌روی شهروندان پایتخت قرار داده و فهرستی 15 نفره را نیز به ساکنان مشهد معرفی کرده و می‌خواهد در مدت اندک باقیمانده، فهرست‌هایی مشابه را در چند شهر و کلانشهر دیگر پیش روی ایرانیان قرار دهد و از آنان بخواهد که روز جمعه فارغ از اینکه چه نگاهی به انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم و 5 کاندیدای اصولگرا و 2 کاندیدای غیراصولگرایش دارند، به تمامی افراد این فهرست‌های انتخاباتی رای بدهند که کاندیداهای انتخابات شورای ششم را دربرگرفته و مهم‌تر از اینها، «جمهور» نام گرفته است. فهرستی که در روزهای گذشته نیز از آن گفته‌ایم و درحالی نسخه 21 نفره آن برای انتخابات پارلمان شهری تهران، میزبان 6 عضو شورای شهر کنونی است که از مجموع 21 نفر، 7 جایگاه یعنی 30 درصد به زنان اختصاص یافته و اگر سال‌های نخست جمهوری اسلامی را که سال‌های میدان‌داری جوانان بود، کنار بگذاریم، شاید بتوان ادعا کرد که این فهرست انتخاباتی از جوان‌ترین نمونه‌هاست. فهرستی که مسن‌ترین نامزد حاضر در آن با 58 سال سن، هنوز گام در ششمین دهه زندگی خود نگذاشته و مهم‌تر، میانگین سنی مجموع 21 عضو آن 43 سال است و درحالی که اصولگرایان طی ماه‌ها و بلکه سال‌های اخیر بارها از لزوم جوان‌گرایی در انتخابات گفته و مدعی تشکیل دولت جوان بودند، این اصلاح‌طلبان هستند که اگرچه هیچ کاندیدایی در انتخابات ریاست‌جمهوری ندارند که بخواهند دولتی جوان را روی کار بیاورند یا نه، اما در انتخابات شورای ششم پایتخت که به‌‌رغم ردصلاحیت گسترده و بازماندن دست‌کم 20 نیروی کیفی این جریان سیاسی از حضور در این رقابت انتخاباتی، اقدام به تدوین فهرستی کرده‌اند که نه‌فقط اکثریت جایگاه‌های 21 گانه‌‌اش در اختیار جوانان اصلاح‌طلب قرار گرفته، بلکه این بدنه اجتماعی عمدتا جوان این جریان سیاسی است که در یک رای‌گیری مقدماتی در سامانه‌ای موسوم به «سرا» زمینه‌ساز تدوین فهرستی با عنوان «لیست جمهور» کرده‌اند که اعضایش به‌ترتیب حروف الفبا از این قرارند: «علی اعطا، رضا امیدوارتجریشی، زهرا بهروزآذر، احسان بیسادی، مجتبی تقوی‌نژاد، خدیجه جدا، ژما جواهری‌پور، افشین حبیب‌زاده، زهیر خیری، فائزه دولتی، محمد سالاری، منیر شجاعی، آذین شرف‌خانی، محمدرضا شریفی، مجید صالحی فیروزآبادی، محمد علیخانی، الهام فخاری، مجید فراهانی، علی محمد مصلحی، محمدحسین مهرزاد و سیدحسن موسوی».
پایداری در شکست وحدت و ائتلاف
اما اگر اصلاح‌طلبان با «لیست جمهور» برآمده از بدنه اجتماعی این جریان سیاسی و در یک انتخابات مقدماتی که به صورت آنلاین نیز برگزار شد، اقدام به تدوین فهرستی کرده‌اند که اگرچه بی‌عیب و ایراد نیست و اگرچه با مصائب و مشکلاتی بعضا اساسی دست به گریبان است اما دست پایین به عنوان تجربه نخست، قابل قبول می‌نماید، اصولگرایان درحالی دست‌کم با 3 فهرست متفاوت خود را برای رقابت با اصلاح‌طلبان و البته یکدیگر مهیا می‌کنند که هرکدام از این فهرست‌های انتخاباتی، اما و اگرهایی داشته و چالش‌هایی برای اصولگرایان و محافظه‌کاران ایجاد کرده است.
در این بین اما شاید نکته جالب توجه آنجاست که یکی از مهم‌ترین چالش‌ها گریبانگیر آن طیفی از اصولگرایان شده که خود منتقد دیگر طیف‌ها و نهادهای به‌اصطلاح اجماع‌ساز اصولگرا بوده و طی ماه‌های گذشته همواره آنان را به پدرخوانده‌سالاری و تصمیم‌گیری مبتنی بر منافع حزبی و قرابت فردی و شخصی متهم کرده‌اند؛ شورای ائتلاف نیروهای انقلاب به ریاست غلامعلی حدادعادل و با نقش‌آفرینی چهره‌هایی چون مهدی چمران و پرویز سروری که حالا درشرایطی 2 جایگاه از لیست 21 نفره‌شان را نیز به چمران و سروری واگذار کرده‌اند که طی روزهایی که گذشت، ماجرای کاندیداتوری دختر ارشد سردار شهید قاسم سلیمانی و قرار گرفتن نام او در لیست نهایی شورای ائتلاف حاشیه‌های بسیاری را برای این طیف از اصولگرایان درپی داشت. مشکل به خصوص وقتی بیشتر مورد توجه قرار می‌گرفت که چنانکه اشاره شد این طیف از اصولگرایان منتقد نهادی موازی اصولگرا و مدعی تدوین فهرستی مبتنی بر خرد جمعی و بدنه اجتماعی جریان اصولگرا بود. به این تعبیر آنان که مشخصا همان الگوی اصلاح‌طلبان در سامانه رای‌سنجی «سرا» را الگوبرداری کرده و با تغییراتی جزیی که در سازوکار تدوین فهرست اصلاح‌طلبان، هفته‌ها و ماه‌ها از این گفتند که می‌خواهند مرحله‌به‌مرحله با حداکثر شفافیت، پایگاه اجتماعی خود را نیز درگیر بستن لیست و درجریان این روند بگذارد، درحالی در مرحله نهایی نام نرجس سلیمانی را در لیست 21 نفره خود قرار دادند که نام او در فهرست 84 نفره قبلی غایب بود.
همزمان طیف دیگر اصولگرایان که همان شورای وحدت باشد نیز به دلیل ردصلاحیت سردار مرتضی طلایی درحالی با چالشی جدی مواجه شدند که او مسوول اصلی تدوین فهرست انتخاباتی شورای وحدت در انتخابات شورای شهر ششم تهران بود و اگرچه حالا تاییدصلاحیت شده و سرلیست آنان نیز هست اما وقتی ردصلاحیت شد و در اظهاراتی با ادبیاتی که از آن نوعی تهدید نیز برداشت می‌شد، از نامه‌نگاری با رییس مجلس درصورت حل نشدن مشکل گفت و هیات مرکزی نظارت بر انتخابات شورای ششم را نیز تلویحا تهدید کرد.
در این بین اما مشکل اصلی اصولگرایان چه در شورای وحدت و چه در شورای ائتلاف، ناکامی در مسیر وحدت و عدم تحقق ائتلاف میان آنان است. چنانکه طی روزهای گذشته دو طرف از ناممکن بودن دستیابی به وحدت و ارایه لیست ائتلافی گفتند.
ماجرا اما وقتی پیچیده‌تر شد که با آغاز مهلت تبلیغات انتخابات شورای ششم از ابتدای هفته جاری، هر روز چند لیست اصولگرای دیگر اینجا و آنجای شهر، بیلبوردهای عظیم پایتخت را اشغال کرد و همزمان برای 2 لیست به‌اصطلاح اصلی جریان اصولگرا خط و نشان کشید. ماجرایی که حالا با انتشار فهرست ائتلافی دیگری که به تعبیری همان فهرست «جبهه پایداری» است و نشان از این دارد که اصولگرایان اگرچه با ورود رییسی به صحنه، احتمالا مشکل چندانی در ایجاد اجماع در انتخابات ریاست‌جمهوری نداشته باشند اما در انتخابات شورای شهر، شرایطی متفاوت را پیش‌روی خود می‌بینند. همان‌طور که در انتخابات میان‌دوره مجلس خبرگان رهبری نیز تا اینجا دست‌کم 4 فهرست جامعتین، شورای وحدت، شورای ائتلاف و جبهه پایداری منتشر شده که اگرچه اشتراکاتی دارند، اما همچنان نمی‌توان دو لیست را کنار هم گذاشت و با اطمینان از اجماع کامل میان آنها سخن گفت.
حال اما در چنین شرایطی به نظر می‌رسد اصولگرایان به راهکاری تازه برای حل مشکل ناکامی در ایجاد اجماع دست یافته و آن، اینکه راسا از میان دو فهرست ائتلاف و وحدت، 21 نام را در فهرست سوم قرار داده و در شرایطی که هیچ اظهارنظری که رسما، همراهی این طیف‌های متضاد اصولگرا را تایید نمی‌کند، عناوینی همچون «اجماع بزرگ»، «ائتلاف انقلابی»، «ائتلاف مردمی» و «اجماع انقلابی» بر آن بگذارند. راهبردی که البته روی کاغذ می‌تواند مشکل را مرتفع ساخته و مثلا لیستی 21 نفره را تدوین کرد که هم نام چمران و سروری در آن باشد، هم مرتضی طلایی و حسن بیادی اما این روش اگر در عمل، مشکلات را بیشتر نکند که خواهد کرد، قطعا از مصائب بسیار اصولگرایان نمیکاهد.
