ظهور یارانه جدید در دورهای که دولت میخواهد یارانه ندهد!
به گزارش اقتصادنیوز، چند روز پیش قائم مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت از مذاکره با وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی برای پرداخت یارانه کالایی در کنار یارانه نقدی خبر داده است. خبری که این سوال را به ذهن میرساند که اگر دولت توان پرداخت یارانه نقدی را ندارد، چرا از ظهور یک طرح جدید در کنار یارانه نقدی خبر داده و میخواهند تعهد جدیدی برای خود ایجاد کند؟ اگر هم توانایی پرداخت هر دو را دارد این همه گله و شکایت از پرداخت یارانهها و تلاش برای حذف برخی از یارانهبگیران چیست؟
از دولت نهم و دهم به عنوان مجری طرح پرداخت یارانههای نقدی که بگذریم، دولت یازدهم جدیترین منتقد پرداخت یارانههای نقدی است. موضع دولت در این خصوص هم بر کسی پوشیده نیست. از رئیس جمهور گرفته تا وزیر اقتصاد و نفت دولت، از معاون اول گرفته تا سخنگوی دولت همه و همه در هر فرصتی از پرداخت یارانههای نقدی گلایه کردهاند. دلیل هم واضح است. دولت ماهانه باید سه هزار و 500 میلیارد تومان اعتبار صرف پرداخت یارانههای نقدی کند.
فشار پرداخت یارانهها بر دولت به قدری زیاد شده است که وزیر نفت در نشست خبری 25 فروردین ماه سال جاری خود به صراحت از پرداخت یارانه نقدی گلایه کرد و گفت: «داریم زیر فشار پرداخت یارانه له میشویم. وزارت نفت باید روزانه 125 میلیارد تومان برای پرداخت یارانه نقدی بپردازد و اکنون کار به جایی رسیده است که ما برای پرداخت حقوق کارکنان خود ناچار به قرض گرفتن پول از بانک مرکزی شدیم.» هنوز 10 روز از نشست خبری فروردین ماه زنگنه و گله وی از فشار خردکننده پرداخت یارانهها نگذشته که قائم مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت از پیگیری یک طرح جدید برای پرداخت یارانه کالایی در وزارت تعاون خبر داده است.
از طرف دیگر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی هم طرف دولت برای مذاکره در خصوص طراحی یارانه جدید قرار گرفته و هم مسئول حذف و شناسایی دهکهای درآمدی بالا شده است. البته سال گذشته هم ربیعی از حذف دهکهای بالای درآمدی و پرداخت سبد کالا به دهکهای پایین خبر داده بود اما مساله قابل توجه این است که دولت چرا باید طرح جدیدی را در کنار یارانههای نقدی یا به جای آن آغاز کند؟ طرحی که به زودی ادامه آن یک مطالبه عمومی میشود و دولت توان حذف آن را ندارد.
بهمن و اسفند ماه سال 92 که دولت اقدام به توزیع سبدهای کالایی در میان مردم کرد، انتقادات بسیاری به این رویه وارد شد و بسیاری از کارشناسان اقتصادی به دولت هشدار دادند که پرداخت سبد کالا را هم به یک مطالبه عمومی و وظیفه دولت تبدیل نکنند. اما استدلال دولت در همان زمان هم این بود که یارانه دهکهای بالا را حذف میکند و به جای آن سبد کالا و یا یارانه غیرنقدی میدهد.
اما اکنون نه دولت توان حذف دهکهای بالا را دارد، نه بانک اطلاعاتی شنایایی افراد را دارد و نه در صورت حذف، جرات رسانهای کردن این خبر را دارد. از طرفی اخبار جسته و گریخته از دولت نشان میدهد دولت نهایتا دست به حذف گروه بسیار اندکی از یارانهبگیران زده است. تعدادی که حذف آنها تاثیر چندانی در هزینه دولت از این محل ندارد.
اما اکنون مساله اساسی این است که حتی در صورت حذف تعداد اندکی از یارانهبگیران چرا دولت مجددا در حال ایجاد یک مطالبه جدید است و میخواهد چاه هزینهای جدیدی برای خود ایجاد کند. چاهی که به نظر میرسد نه اعتبار پر کردن آن را دارد و نه توان خروج از آن را.
ارسال نظر