کارهای لازم جهت راه اندازی یک فروشگاه خرازی
به گزارش اقتصادنیوز؛ فهیمه اکبری صحت: مشاغل بسیار زیادی هستند که در نظر ساده اما محتوایی بس دشوار دارند. کسب‌وکارهایی که مشتریانی از طیف‌های مختلف با سلیقه‌های بسیار متنوع، نیاز به مدیریت جدی دارند.
به گزارش خبرنگار تجارت‌نیوز ، شاید یک مغازه خرازی، با مشتری‌های متنوعی که به آن رفت‌وآمد می‌کنند، کسب‌وکاری ساده و آسان به نظر برسد؛ اما مدیریت بر رضایتمندی مشتریان و داشتن یک مغازه پرفروش و پررونق نیاز به توانایی فکری و اقتصادی دارد.
گزارش پیش رو تلاش می‌کند، پیدا و پنهان چگونگی راه‌اندازی یک خرازی را به تصویر بکشد.
این مغازه که انبوهی از وسایل تزیینی، دکمه‌ها، گل‌های تزیینی و مصنوعی، تزیینات لباس و… است. بیشتر خانم‌های خوش‌سلیقه و یا کسانی که کسب‌وکارهای مربوط به این حوزه را دارند به عنوان مشتری می‌پذیرد. در چند سال اخیر خرازی‌ها با توسعه سبد کالایی خود، خدمات متنوعی برای مشاغل خانگی هم ارائه می‌دهند؛ اما پیش از راه‌اندازی هر کسب‌وکاری باید مراحل قانونی طی شده و مجوزهای لازم دریافت شود.
برای راه‌اندازی یک خرازی نیاز به جواز کسب است. برای دریافت جواز کسب در شهر تهران باید در مرحله اول مدارک مثبتِ دال برداشتن سابقه سکونت به مدت ۵ سال برای متقاضیان ارائه شود. در شهرستان‌ها همچنین شرطی وجود ندارد. پس از آن باید سند مالکیت و یا اجاره‌نامه رسمی را به اداره اماکن تحویل داده و شرایط برای شروع کسبوکار را مهیا کرد. یکی دیگر از مدارک مورد نیاز گواهی تجاری بودن محل کسبوکار در تمام نقاط کشور است.
ارائه گواهی عدم سوءپیشینه، عدم اعتیاد، کارت پایان خدمت و معافیت برای آقایان، داشتن حداقل سواد خواندن و نوشتن، داشتن برگه سلامت بهداشت شخصی لازم و ضروری است. کپی کارت ملی و شناسنامه به همراه شش قطعه عکس از دیگر مدارک مورد نیاز است. پس از آن اتحادیه نسبت به احراز صلاحیت فرد متقاضی اقدام کرده و طی ۱۵ روز تا یک ماه مجوز لازم صادر می‌شود.
پس از دریافت مجوز باید نسبت به تخصیص اعتبار و راه‌اندازی کسبوکار با میزان سرمایه اولیه مورد نیاز اقدام کرد. بدون شک در راه‌اندازی هر کسب‌وکاری مدیریت هزینه‌ها و صرفه‌جویی حداکثری یک اصل به شمار می‌رود اما برخی هزینه‌ها در مراحل اولیه اجتناب‌ناپذیر بوده و باید سرمایه مشخصی را به آن اختصاص داد.
سرمایه اولیه
بررسی میزان سرمایه اولیه برای راه‌اندازی کسبوکار؟ این سرمایه در چه بخش‌هایی هزینه می‌شود؟ تجهیزات مورد نیاز این کسبوکار چه میزان از سرمایه را از آن خود می‌کنند؟
مصطفی صمدی که یک مغازه خرازی در افسریه تهران دارد، می‌گوید «برای داشتن یک مغازه خرازی، ملکی حدود ۶ تا ۱۵ متر مورد نیاز است. شما می‌توانید با توجه به چشم‌انداز کسبوکار خود یک مغازه کوچک و یا بزرگ داشته باشید. هیچ اجباری مبنی بر متراژ مغازه وجود ندارد؛ اما مغازه کوچک مدیریت سخت‌تری دارد. وسایل درهم‌تنیده هستند و چیدمان آن‌چنان که باید زیبا به نظر نمی‌رسد.»
وی ادامه می‌دهد «برای داشتن چنین مغازه‌ای در محل‌های مختلف تهران حداقل ۱۰۰ میلیون سرمایه مورد نیاز است. البته اجاره مغازه در مناطقی مانند جمهوری که خرازی یک شغل پردرآمد به شمار می‌رود. متفاوت است؛ مثلا یک مغازه ۱۲ متری در افسریه ۲۵ میلیون ودیعه و ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان اجاره دارد؛ اما همین مغازه در جمهوری ۵۰ میلیون ودیعه و ۵ تا ۶ میلیون اجاره دارد. البته هرچه به مناطق پرتردد و مرکز بازار نزدیک‌تر شویم اجاره‌بها بیشتر می‌شود.»
او می‌افزاید «برای مثال برادر من در سه‌راه جمهوری نزدیک به مزون‌های لباس عروس یک مغازه خرازی ۱۵ متری دارد که ۱۰۰ میلیون ودیعه و ۱۶ میلیون در ماه اجاره دارد؛ اما مزیت مغازه خرازی در این است که حتی در محله‌های قدیمی و کوچه پس‌کوچه‌ها هم فروش دارد؛ اما کسب‌وکاری پررونق است که در قلب تپنده بازار باشد. بهتر است مغازه را در محل‌هایی نزدیک به مزون‌ها و تولیدی‌های لباس و یا مراکز خرید و… راه‌اندازی کنید.»
به گفته وی دکوراسیون و تهیه تجهیزات نیازهای دیگری هستند که بخشی از سرمایه اولیه را باید به آن اختصاص داد. برای تهیه اجناس داخل مغازه باید دقت بالایی داشت. اجناس مورد نیاز بسیار متفاوت است.
انواع برچسب، انواع گل برای روی لباس، گل سر، تل، انواع لوازم خیاطی (از نخ و سوزن تا انواع دکمه)، انواع لوازم گل‌آرایی، انواع لوازم تزیینات منزل، وسایل جانبی کادو و جعبه آن، وسایل تزیینی لباس به صورت گسترده، یراق لباس، انواع تور، انواع روبان، انواع حریر، انواع گیپور برای دوردوزی، انواع منجوق، لایه و لایه حریر و… مهم‌ترین لوازمی هستند که باید در یک خرازی موجود باشد.
برای تهیه این لوازم حدود ۵۰ تا ۶۰ میلیون برای یک مغازه بزرگ ۱۵ متری نیاز است؛ اما مغازه‌های کوچک چون به صورت محدود کار می‌کنند می‌توان با سرمایه‌ای حدود ۲۵ میلیون تجهیزات مورد نیاز را تهیه کنند. دکورآرایی یکی دیگر از اصول مهم این کسبوکار است. نورپردازی، استفاده از المان‌های مختلف، رنگ‌آمیزی و قفسه برای چیدمان و… حدود ۱۰ تا ۱۲ میلیون هزینه دارد. در مجموع می‌توان گفت برای یک مغازه متوسط ۹ متری حدود ۳۰ میلیون تجهیزات و ۱۰ میلیون هزینه دکوراسیون مورد نیاز است.
وی معتقد است «البته مغازه‌های بسیار کوچکی هم در سطح شهر وجود دارد که می‌توان آن را با ۵ تا ۷ میلیون تومان تجهیز کرد که اجاره‌های زیر یک میلیون تومان دارند. این مغازه‌ها بیشتر به زیرپله‌ای معروف هستند و حوزه فعالیت آن‌ها بسیار محدود است. در این مغازه‌ها نمی‌توان از هر جنسی در رنگ‌ها و طرح‌های مختلف یافت اما با این اوصاف این مغازه‌ها هم مشتریان خاص خود را داشته و با درایت و هوشمندی صاحب مغازه می‌تواند اجناس را به صورت گلچین و پرطرفدار خریداری کرده و به مشتریان ارائه کنند.»
پس از تخصیص اعتبار و تهیه اقلام و تجهیزات مورد نیاز باید چالش‌ها و موانع کسبوکار را بررسی کرده و نسبت به برطرف کردن آن اقدام کرد.
چالش‌ها و ریسک‌ها
کسبوکار با چه چالش‌ها و مشکلاتی روبه‌رو است؟ صاحب کسبوکار چه ریسک‌هایی را باید به جان بخرد؟ این ریسک‌ها چگونه برطرف می‌شود؟
حمید قنبری صاحب یک مغازه خرازی در خیابان فلسطین می‌گوید «این کسبوکار را به معنای واقعی می‌توان کاسبی نام گذاشت. برخلاف بسیاری از کسب‌وکارها ریسک چندانی ندارد. از آنجایی که هم‌زمان با رشد تورم قیمت‌ها هم بالاتر می‌رود، احتمال متضرر شدن بسیار اندک است؛ اما نمی‌توان چالش‌های آن را نادیده گرفت.»
وی می‌گوید «مغازه خرازی به یک فروشنده حرفه‌ای و باحوصله نیاز دارد. به معنای واقعی مشتری باید در مغازه مدیریت شود. از آنجایی که وسایل موجود در خرازی بسیار متنوع و ریز هستند، مشتری به زمان بیشتری برای فکر کردن دارد. فروشنده باید به مشتری زمان داده و او را همراهی کند. صبور بودن یک اصل مهم است. اگر در برخورد اول نیاز مشتری شناسایی نشود، قطعا در کوتاه‌ترین زمان مغازه را ترک می‌کند. از آنجایی که خانم‌ها مشتری اصلی و جدی خرازی‌ها هستند، فروشنده‌ها باید در ارائه اجناس و قیمت‌ها صبوری بیشتری داشته باشند.»
به گفته وی «چیدمان منظم یکی دیگر از چالش‌های این کسبوکار است. کافی است کوچک‌ترین بی‌نظمی در داخل مغازه رخ بدهد، پیدا کردن هر چیزی به یافتن سوزن در انبار کاه تبدیل می‌شود. همچنین برخی محصولات هستند که از روز اول که به ویترین وارد می‌شوند، مشتریان بسیاری دارند؛ مثلا ممکن است از یک طرح دکمه حدود شش رنگ در مغازه وجود داشته باشد اما چهار رنگ آن بسیار پرفروش و دو رنگ آن مورد استقبال مشتریان نباشد، در نتیجه یک پک کامل ناقص می‌شود.»
او ادامه می‌دهد «باید در انتخاب رنگ‌بندی دقت بالایی داشته و نیاز مخاطب را به‌درستی شناسایی کرد، چون تنوع محصولات در این روزها بسیار بالاست و امیدی به فروش سال آینده وجود ندارد. یک وسیله باید در بازه زمانی شش ماه تا یک سال به فروش برود، چون در سال آینده حتما محصولات تازه‌ای جای آن را گرفته و مشتریان تمایل به خرید محصولات قدیمی ندارند.»
وی معتقد است «در شرایط کنونی هیچ خرید امانی و یا چکی وجود ندارد. تمامی محصولات پس از خرید عمده بازپس گرفته نمی‌شوند. همیشه این ریسک برای فروشنده وجود دارد که اگر حجم انبوهی از یک جنس که خریداری می‌شود، مشتری نداشته باشد، سرمایه از بین می‌رود. باید در انتخاب وسایل نهایت دقت را در نظر گرفت. همچنین نوسانات نرخ ارز بر روی این کسبوکار تاثیر جدی دارد. ممکن است در یک ماه سه بار لیست قیمتی عمده‌فروشان تغییر کند و این موضوع بر روی اعتماد مشتری تاثیر به‌سزایی دارد.»
بررسی چالش‌ها همیشه مسیر توسعه کسبوکار را روشن می‌کند. صاحب کسبوکار می‌تواند با بررسی ریسک‌ها و چالش‌ها راه‌حل‌هایی را به کار گرفته و آن را برطرف سازد. مدیریت ریسک و یافتن راه‌حل برای چالش‌ها بنگاه اقتصادی را به سمت موفقیت پیش برده و کسبوکار را رونق می‌دهد. پس از آن سوددهی و اشتغال‌زایی مواردی هستند که باید مورد بحث و تحلیل قرار گیرند.
اشتغال‌زایی
میزان اشتغال‌زایی این کسبوکار چقدر است؟ این کسبوکار برای چند نفر و چگونه اشتغال‌زایی می‌کند؟ حاشیه سود آن چقدر است؟
معصومه براتی فروشنده یک خرازی در محدوده هفت‌حوض می‌گوید «خرازی کسبوکار پردرآمد و پررونقی است. فقط باید این حوزه را به درستی شناسایی کرده و در ارائه محصولات دقت کافی را داشت.»
به گفته وی «در بیشتر خرازی‌ها یک فروشنده وجود دارد که از ساعت ۱۰ صبح تا ۹ شب کار می‌کند و حدود یک میلیون حقوق دریافت می‌کند. بیشتر این فروشنده‌ها خانم‌ها هستند. همچنین صاحب مغازه بیشتر مسئولیت خرید و تهیه اقلام مورد نیاز را بر عهده دارد.»
او ادامه می‌دهد «در سال‌های اخیر خرازی‌ها توانسته‌اند برای برخی زنان خانه‌دار هم کارآفرینی کنند. بسیاری از جعبه‌های کادویی، انواع شمع‌ها، انواع تل‌های منجوق‌دوزی شده، انواع کلیپس‌ها و… در خانه‌ها توسط زنان خانه‌دار تولید شده و در خرازی‌ها به فروش می‌رسد. به این صورت که مواد اولیه را در اختیار خانم‌ها قرار داده و از فروش محصول نهایی درصدی را به عنوان دستمزد به وی تخصیص می‌دهند.»
وی می‌گوید «عمده محصولات موجود در خرازی‌ها وارداتی هستند. بسیار از مغازه‌های بزرگ تلاش می‌کنند تا با سفر به چین، ترکیه و یا برخی کشورهای همسایه محصولات را به صورت عمده خریداری کرده و وارد کنند. در این صورت حاشیه سود برخی محصولات تا ۸۰ درصد هم می‌رسد. برای مثال در یک محموله یراق لباس مجلسی حدود ۶۰ درصد سود وجود دارد.»
او می‌افزاید «در خرازی محصولات بسته به میزان فروش قیمت‌گذاری می‌شوند. ممکن است یک تل ۸ هزار تومان عمده خریداری شده و ۱۰ هزار تومان به فروش برسد؛ اما یراق لباس عروس متری ۱۲ هزار تومان عمده خریداری شده و متری ۳۰ هزار تومان به فروش برسد. به طور میانگین حاشیه سود محصولات بین ۳۵ تا ۴۰ درصد است.»
