چرا آنفولانزا در پاییز و زمستان بیشتر می شود؟

به گزارش اقتصاد نیوز و به نقل از روزیاتو، در نیمکره ی شمالی زمین (که کشور ایران هم در آن واقع شده)، فصل آنفولانزا معمولاً در حوالی ماه اکتبر (اواسط مهر تا اواسط آبان) آغاز می شود و در میانه ی ماه های دسامبر (اواسط آذر تا اواسط دی) و فوریه (اواسط بهمن تا اواسط اسفند) به اوج می رسد. اما موارد دیرهنگامی هم از ابتلا به آنفولانزا در ماه های آوریل (اواسط فروردین تا اواسط اردیبهشت) و مه (اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد) رخ می دهد.

در نیمکره ی جنوبی زمین اما وضعیت برعکس است. آنفولانزا از آوریل (اواسط فروردین تا اواسط اردیبهشت) تا سپتامبر (اواسط شهریور تا اواسط مهر) شیوع پیدا می کند و اغلب در ماه اوت (اواسط مرداد تا اواسط شهریور) به اوج خود می رسد، گرچه، شرایط در هر منطقه ای متفاوت است. این ماه ها در نیمکره ی جنوبی زمین، ماه های زمستانی محسوب می شوند و بیماری آنفولانزا هم که پای ثابت فصل زمستان است.

آنفولانزا معمولاً در پاییز و زمستان شیوع بیشتری پیدا می کند، تنها به یک دلیل که آن چیزی نیست جز دمای هوا.

ویروس آنفولانزا در هوای سرد و خشک بهتر به زندگی خود ادامه می دهد که این ویژگی را به لطف لایه ی محافظ ژله ای مانندش دارد. این لایه، ویروس را در زمانی که در هوا قرار دارد، احاطه می کند.

آنفولانزا یک بیماری عفونی است که از راه هوا سرایت پیدا می کند. به همین دلیل ویروس آنفولانزا برای اینکه بتواند گسترش پیدا کند، باید در هوا زنده بماند تا بتواند از فردی به فردی دیگر انتقال پیدا کند. وقتی هوای بیرون سرد است، لایه ی ژله ای مانند ویروس به بقای آن کمک می کند.

در هوای سرد، این لایه ی محافظ که از چربی ها و روغن هایی به نام لیپیدها ساخته می شود، سفت و سخت و تبدیل به یک پوسته می شود که دور تا دور ویروس را احاطه می کند. این مسأله ویروس را حفظ می کند و آن را آنقدر زنده نگه می دارد تا بتواند از قربانی ای به قربانی ای دیگر انتقال پیدا کند.

این اتفاق اما در هوای گرم به راحتی رخ نمی دهد چون لایه ی لیپید تحلیل می رود، مسأله ای که باعث می شود ویروس در معرض محیط اطرافش قرار بگیرد و به این ترتیب قبل از اینکه قربانی بعدی اش را پیدا کند، به راحتی از بین رود.

وقتی ویروس وارد بدن می شود، گرمای بدن لایه ی محافظ آن را تحلیل می برد و به این ترتیب ویروس از لایه ی محافظ خود خارج می شود و به بدن پا می گذارد. بعد از آن، ویروس به امید مبتلا کردن شما و قربانی بعدی خود، شروع به صدمه زدن به بدن و تکثیر خود در آن می کند.

وقتی هوای بیرون سرد و غم انگیز می شود، آدم ها معمولاً در فضاهای بسته و کوچک به دور هم جمع می شوند، مسأله ای که انتقال ریز قطرات تنفسی ای را ساده تر می کند که ویروس آنفولانزا را هم در بر می گیرند.

پس اگر ویروس آنفولانزا در دماهای پایین تر بیشتر انتقال پیدا می کند، این بدان معنی است که گرمایش زمین می تواند باعث خفیف تر شدن فصل آنفولانزا در آینده شود؟ کارشناسان هنوز کاملاً مطمئن نیستند.

اما بعضی تحقیقات بیان می کند اگر زمستان ها معتدل و فصول آنفولانزا هم خفیف تر شوند، این مسأله می تواند تأثیر معکوسی داشته باشد و سال بعد، فصل آنفولانزا شدت بیشتری پیدا می کند. علت این مسأله آن است که وقتی در سال گذشته عفونت کمتری رخ دهد، سال بعد افراد بیشتری در برابر عفونت ها آسیب پذیر می شوند.

از قرار معلوم این همان اتفاقی است که بعد از فصل آنفولانزای ۲۰۱۱-۱۲ آمریکا رخ داد. فصل آنفولانزای ۲۰۱۱-۱۲ آمریکا نسبتاً خفیف بود. اما سال بعد، فصل آنفولانزای ۲۰۱۲-۱۳ نسبتاً شدید رخ داد.

به گفته کارشناسان، تغییرات آب و هوایی که باعث تغییر دما از فصلی به فصلی دیگر می شوند، ممکن است روی شدت انتقال آنفولانزا تأثیر داشته باشند.

وقتی هوا رو به گرمی می گذارد و گل های بهاری شروع به شکوفا شدن می کنند، از فعالیت ویروس آنفولانزا کاسته می شود. اما این بدان معنی نیست که دیگر امکان ندارد مبتلا به آنفولانزا شوید.

وقتی در تماس با ویروس آنفولانزا یا ویروس تنفسی ای قرار بگیرید که در برابر آن آسیب پذیر هستید، هر فصلی از سال هم که باشد، به طور قطع می توانید به آن مبتلا شوید.

به علاوه وقتی در نیمکره ی شمالی تابستان است، در نیمکره ی جنوبی زمستان است، بنابراین، اگر مثلاً در فصل زمستان به استرالیا سفر کنید، ممکن است در آنجا در معرض بیماری آنفولانزا قرار بگیرید.