دیوارکشی بین دختران و پسران؛ این بار در کتابهای درسی؟
به گزارش اقتصادنیوز،محمد داوری کارشناس حوزه آموزش در واکنش به اظهارات وزیر آموزش و پرورش مبنی بر تالیف کتب درسی با توجه به جنسیت دانش‌آموزان به روزنامه هم‌میهن گفت:« وزیر می‌بایست دستاورد تفکیک جنسیتی انجام‌شده بعد از انقلاب در مدارس و تا حدودی در دانشگاه‌ها را بررسی و مطالعه می‌کرد تا اگر دستاورد آن قابل دفاع بود، نسبت به تفکیک محتوای جنسیتی کتابهای درسی اظهارنظر می‌کرد. تفکیک جنسیتی و تعمیم آن به محتوای آموزشی ریشه در نگرش غلط در روانشناسی کودک و نوجوان دارد. ضعف فلسفه آموزش و پرورش نگاه غلط به فلسفه آن و انسان‌شناسی مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت است. دیدگاه مطرح‌شده با تکیه بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی در سند تحول است که در این سند به تفاوت و تفکیک جنسیتی تاکید شده است درحالی‌که میان تفاوت و تفکیک باید تمایز قائل شویم.»
او ادامه داد: «زن و مرد و دختر و پسر تفاوت دارند اما تفاوت بودن، تفکیک را تجویز نمی‌کند و تجربه بشری نیز این را نشان می‌دهد. در نظام‌های آموزشی مختلف تفکیک جنسیتی دختر و پسر که دارای مبنای علمی مورد تایید روانشناسان، جامعه‌شناسان و صاحب‌نظران علوم تربیتی باشد، وجود ندارد. بنابراین، این رویکردها، متاسفانه محکوم به شکست است و قربانیان آن نیز کودکان و نوجوانان این سرزمین بودند و هستند؛ قربانیانی که آسیب‌های آن را لمس کرده‌اند و هم‌اکنون والدین دانش‌آموزان کنونی هستند. در دنیای جدید این امکان‌ناپذیر است که در محیط مدرسه تفکیک جنسیتی وجود داشته باشد، زیرا با توجه به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها، این تفکیک قابل توجیه نیست.»
داوری درباره آسیب‌های تفکیک جنسیتی عنوان کرد: «بخش اعظمی از آموزش دختران و پسران قابل تفکیک نیست. در بعد روانشناختی تفاوت دختر و پسر وجود دارد و ضروریست دانش‌آموزان این تفاوت‌ها را بشناسند زیرا در آینده براساس این تفاوت‌ها ازدواج می‌کنند. اولین آسیب دیوار کشیدن بین دختر و پسر این است که شناخت آنها از خود و جنس مخالف دچار ضعف می‌شود و نگرش و باورهای غلط در آنها ایجاد می‌کند؛ به‌طوری‌که احساسات نابجایی در فرایند احساسی آنها ایجاد می‌شود.» او تصریح کرد:«در این فضا فرایند تربیت و رشد در ابعاد شناختی، اجتماعی، عاطفی و روانی و حتی بدنی و اخلاقی دچار نواقص شدید می‌شود و کودکان و نوجوانان را به سطح مناسبی از بلوغ شناختی، اجتماعی و عاطفی متناسب با روانشناسی کودک و نوجوان نمی‌رساند از این رو آنها در بزرگسالی در روابط اجتماعی، در محیط کارشان و در ابعاد فردی و اجتماعی دچار مشکل می‌شوند.»
این کارشناس حوزه آموزشی با اشاره به اینکه مسئله اصلی این است که وزیر آموزش و پرورش در این حوزه صاحب‌نظر نیست و تسلطی به نظام آموزشی یکپارجه ندارد، تاکید کرد: «او به خوبی به اولویت‌های آموزشی واقف نیست، بنابراین پیشنهاد می‌کنم در این حوزه از مشاوران، صاحب‌نظران، کنشگران و اندیشمندان حوزه علوم تربیتی بهره بگیرد. نظام آموزشی دچار خلأ‌های بزرگی است و این رویکرد وزیر آموزش و پرورش نیز بسیار نگران‌کننده است.»
