چرا اصولگرایان اسناد اخیر مربوط به امام خمینی را بایکوت کردند؟

این در حالی است که باید به آنها گفت، این اسناد مربوط به رهبر همه مردم ایران از جمله شماست. البته در خصوص چرایی این بی‌توجهی با نارضایتی ضمنی، چند احتمال وجود دارد: 

اول اینکه، نام چهره‌های شاخص جریانات جدید این جناح در اسناد امام مطرح نشده و گویی از عدم وجود سوابق و نقش‌آفرینی آنها در آن دوران ناخرسند باشند. دوم اینکه، با انتشار این اسناد توسط یک «منبع بی‌طرف» که بدون توجه به نزاع‌های سیاسی جاری در کشور و فارغ از نگاه این طرفی یا آن طرفی اسناد را منتشر می‌کند، موافق نیستند. چه بسا از نقش‌آفرینی موسسه‌ای که همواره به آن هجمه می‌کنند، ناراحت باشند. احتمال سوم هم این است که چون گلوگاه انتشار این اسناد در دست آنها نیست، از اسنادی که در آینده احتمالا منتشر شود، نگرانند؛ چرا که ممکن است به واسطه ناهمخوانی با کلیشه‌های ساخته‌شده توسط آنها از تاریخ انقلاب مطابق نباشد و به این ترتیب به ذائقه آنها خوش نیاید.  

ولی باید گفت، این دوستان اشتباه می‌کنند. دوستداران امام باید هر چه از او هست را بر چشم بگذارند و به تعبیر قرآن «نُومِنُ بِبعضٍ وکفُرُ بِبعضٍ»  نباشند و الّا متهم به التقاطی بودن می‌شوند.

با توجه به سوابق موجود در این دوستان، گویا آنان برای دفاع از برخی روندها و سیاست‌های فعلی، صرفا علاقه‌مند به بازنمایی «قاطعیت» امام در مواجهه با دشمنان انقلاب هستند. این در حالی است که گرچه صلابت امام مهم است و بر همگان واضح، اما تاریخ و نسل‌های امروز و فردا به آگاهی از ابعاد دیگر شخصیت امام نیز نیازمند هستند و حق دارند که سایر جنبه‌های واقعیات دهه اول انقلاب را بدانند تا ذهن‌شان محصور در روایت‌های متصلب این‌سو و آن‌سو باقی نماند