کمک خیریه‌ها در بیمه‌های درمان
به گزارش اقتصادنیوز، دولت کانادا به طور متوسط حدود ۱۰ درصد از بودجه سالانه خود را صرف بخش بهداشت می‌کند. در یک دسته‌بندی مخارج پرداخت شده در کانادا در بخش سلامت به ۴ عامل «پزشکان»، «داروخانه‌ها»، «بیمارستان» و «بخش بهداشت» پرداخت می‌شود. در کانادا حدود ۲۶ درصد از مخارج پرداختی سهم پزشکان، ۱۸ درصد سهم داروخانه‌ها، ۲۹ درصد سهم بیمارستان و ۶ درصد نیز سهم بخش بهداشت خواهد بود. طرح سلامت ملی کانادا، دسترسی شهروندان خود را به مراقبت‌های پزشکی صرف نظر از توانایی آنها برای پرداخت میسر ساخته است.
اکثر کانادایی‌های شاغل، پوشش مراقبت سلامت را به‌عنوان یک مزیت اشتغال دریافت می‌کنند. نظام سلامت کانادا، شبکه‌ای از طرح‌های بیمه سلامت اجتماعی است و عموما به‌واسطه دولت مرکزی تامین مالی می‌شود. منابع اصلی مراقبت سلامت در کانادا را می‌توان به ۳ دسته «مالیات‌ها»، «پرداختی بیماران» و «موسسات خیریه» تقسیم کرد.
مالیات‌ها منبع اصلی مالی مراقبت سلامت است که از سوی دولت‌های فدرال، نواحی و ایالت‌ها اخذ می‌شوند. بخش دوم منابع سلامت از بیماران به‌صورت انفرادی به شکل پرداخت‌هایی از جیب (OPP) یا بیمه درمان خصوصی (PHI) تامین می‌شود. مبلغ تخصیص داده‌شده به ارائه‌کنندگان و موسسات سلامت، در درجه نخست توسط دولت‌ها برای دسته‌ای از کالاها و خدمات سلامتی که از سوی دولت‌ها به‌صورت یارانه فراهم می‌شوند و در مرحله بعد توسط مصرف‌کنندگان و بیماران به‌صورت انفرادی بابت خدمات و کالاهای سلامتی که در بخش خصوصی هستند، فراهم می‌شود. موسسات خیریه نیز سومین گروه بوده که در تامین منابع بخش سلامت به ویژه برای بخش آسیب‌پذیر جامعه و بیماران خاص نقش می‌آفرینند. تقریبا ۷۰ درصد کل هزینه‌های سلامت از اعمال مالیات از سوی دولت‌های فدرال، نواحی و ایالت‌ها تامین می‌شود. پرداخت در بخش خصوصی به دو بخش پرداخت‌های از جیب حدود ۱۵ درصد، بیمه سلامت خصوصی حدود ۱۲ درصد و ۳ درصد باقیمانده از برخی منابع ناهمگون، از قبیل صندوق‌های بیمه‌اجتماعی و اهدایی‌های موسسه خیریه تامین می‌شود. بنابراین اگر چه نقش مالیات‌ها در تامین بودجه بخش سلامت قابل‌توجه است، اما سهم ۳ درصدی بخش خیریه باعث شده تا سهم زیادی از هزینه بیماری‌های خاص و اقشار آسیب‌پذیر پرداخت شود.
