از الگوی روابط درون گروههای آموزشی دانشگاهها در واگذاری تدریس دروس به افراد بیصلاحیت، انتخاب کمیتههای علمی همایشهای تخصصی بر پایه روابط شخصی، در نظر گرفتن امتیازات فراقانونی برای افراد خاص تا اعطای پستهای اجرایی به افراد بعضا نالایق در بدنه اجرایی دولت با توجه به روابط خانوادگی یا گرایشهای سیاسی ایشان، همگی نشانههایی از روابط ناسالم قدرت هستند.