تهرانِ جنگ زده؛ از تجربه‌‌های مردم در روزها و شب‌های حمله تا وعده‌های مسئولان به آسیب‌دیدگان جنگ

اقتصادنیوز: مثل دیگر شب‌های پایتخت، هرجا روایتی در جریان بود؛ خانه‌ای میزبان مهمانی بود، خانه‌ای دیگر دورهمی کوچک آخرهفته داشت، و جایی دیگر، کسی تنها در سکوت شب خواب بود. فرقی نمی‌کرد ساعت چند است و چه کسی در آستانه چه فصلی از زندگی‌اش، موشک‌ها رسیده بودند پشت‌ِدر تا خاطرات را در همان ساعت قطع کنند؛ آمده بودند برای قلع وقمع.

اقتصادنیوز: در حمله 12 روزه اسرائیل به ایران، مغازه‌های زیادی خسارت دیدند، اما برخی از آن‌ها بیشترین آسیب را متحمل شدند. مثل چند مغازه درمیدان تجریش یا نارمک. شاهدان عینی می‌گویند در تجریش تنها یک ساختمان منفجر شد، اما انگار همه چیز در اطرافش هم منفجر شده است.

سید جعفر تشکری هاشمی، عضو شورای شهر تهران در گفت‌وگو با اقتصادنیوز گفت: «اصل جبران خسارت آسیب دیدگاه جنگ قطعی است، اما نحوه و میزان آن هنوز منوط به تصمیمات دولت و مجلس است. شهرداری نیز پای کار است.»

اقتصادنیوز: جامعه چه‌قدر برای یک بحران جنگی 12 روزه آماده بود؟ آیا سناریوهای «دفاع شهری» و «دفاع مدنی» از سوی نهادهایی چون شهرداری، وزارت کشور و پدافند غیرعامل تعریف شده بود؟ این سوالاتی است که ایمانی جاجرمی جامعه شناس پاسخ می دهد.

اقتصادنیوز: «ناصر امانی»، عضو شورای شهر تهران می گوید:«سقف مشخصی برای حمایت مالی در نظر گرفته است:بین ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان تا ۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان برای رهن، و تا ۳۰ میلیون تومان اجاره‌ی ماهانه. این حمایت‌ها ناظر بر همان محدوده‌ی پیشین سکونت افراد است.

اقتصادنیوز: «سید فرید موسوی»، عضو کمیسیون اقتصادی می گوید: حدود ۳۹ هزار پرونده خسارت ملکی ثبت شده است که در آن‌ها خانه و مغازه در کنار یکدیگر دیده می‌شوند؛ یعنی تفکیکی میان این دو انجام نشده است.

اقتصادنیوز در گفت‌وگو با فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، جزئیات آخرین تصمیمات دولت در زمینه بازسازی، اسکان موقت و تأمین بودجه را بررسی کرده است.

اقتصادنیوز در گفتگو با دو چهره اقدام شهرداری تهران در نصب بلندگو در برخی نقاط پایتخت برای اطلاع رسانی را بررسی کرده است.

اقتصادنیوز:دکتر «امیرحسین جلالی ندوشن»، سخنگوی انجمن علمی روان‌پزشکی ایران می گوید: فیلترینگ و انسداد اجتماعی نه‌تنها مانع رشد روانی جامعه می‌شوند، بلکه در را به روی نفوذپذیری و ناامنی‌های روانی باز می‌گذارد. در مقابل، گشودگی، دیالوگ برقرار کردن و زدودن عوامل اجتماعیِ تهدیدکننده‌ی سلامت روان می‌توانند جامعه را تاب‌آورتر کنند.