کشف یک بالازار باستانی در فضا

به گزارش کلیک، این کشف می تواند درک ما از نحوه تشکیل اولیه سیاه چاله ها در روزهای نخستین جهان را تغییر دهد زیرا این سیگنال ها از کهکشان هایی می آیند که زمان تشکیل آن‌ها، جهان تنها  ۱٫۴ میلیارد سال سن داشته است.

این سیگنال‌های پرتوهای گاما  تنها ۱٫۴ میلیارد سال پس از بیگ بنگ تشکیل شده اند، اما تازه به تلسکوپ های ما رسیده است و در نهایت می‌توانیم در زمان به عقب برگشته و اطلاعات بیشتری در مورد بالازارهای عظیم و باستانی و سیاه چاله های آن‌ها کسب کنیم.

بالازارها در مرکز یک کهکشان بیضوی، عظیم و فعالی وجود دارند که حاوی سیاه چاله های بسیار عظیم با جرمی بیش از ۱ میلیون برابر یا بیشتر جرم خورشید ما هستند.

با سقوط مواد به داخل سیاه چاله ها، آن‌ها جت های بسیار قدرتمند انرژی از خود ساطع می کنند که با سرعتی نزدیک به سرعت نور حرکت می‌کند. زمانی که این جت های انرژی به سمت زمین حرکت می کنند، می توانند به ما اطلاعاتی در مورد سیاه چاله ی مربوطه بدهند. و این بالازارهای جدید که از فاصله‌ای بسیار دور می آیند، می توانند به ما در بررسی قدیمی ترین سیاه چاله های جهان کمک کنند.

روپش اوجها، ستاره شناس مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا می گوید “علی‌رغم جوان بودن، این بالازارهای دور افتاده، میزبان عظیم‌ترین سیاه چاله های جهان هستند. آن‌ها اوایل تشکیل جهان، ایجاد شده اند که می توانند نظر ما در مورد سیاه چاله های عظیم و رشد آن‌ها را عوض کنند. ما می خواهیم اجرام بیشتری از این دست پیدا کرده و اطلاعات بیشتر و بهتری کسب کنیم.”

این انرژی ورودی بالازارها توسط تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی ناسا ثبت شده و از پنج کهکشان می آید که بسیار قدیمی هستند.

گرچه پرتوهای گاما توسط چشم غیرمسلح دیده نمی شوند اما دائما در سراسر جهان جریان دارند. ما هنوز کاملا مطمئن نیستیم تمامی این پرتوها از کجا سرچشمه گرفته اند، اما کهکشان های بالازار یکی از معدود منابع شناخته شده برای این پرتوها هستند.

بالازارها برای ابزارهای علمی ما بسیار روشن هستند، زیرا جت‌های انرژی آن‌ها مستقیما به سمت سیاره ما هدف گیری می شوند. اما تاکنون قدیمی ترین نوری که از بالازارها دریافت کرده بودیم مربوط به ۲٫۱ میلیارد سال پس از تشکیل جهان بوده است.

بهبودهای اخیر در دقت تحلیل داده‌ها از ماهواره ها و تلسکوپ ها به این معنی است که ما می توانیم به عمق بیشتری در فضا خیره شویم و کهکشان های قدیمی تری کشف کنیم.

سیاه چاله های در مرکز این پنج بالازار نه تنها در دوران جوانی جهان تشکیل شده اند، بلکه بسیار قدرتمند نیز هستند و هرکدام بیش از ۲ تریلیون برابر خورشید ما انرژی پمپ می کنند.

یکی دیگر از اعضای این تیم، داریو گاسپارینی از آژانس فضایی ایتالیا، می گوید “اکنون سوال اصلی این است که چگونه این سیاه چاله ها در چنین جهان جوانی تشکیل شده اند. ما نمی‌دانیم چه مکانیسمی باعث توسعه سریع آن‌ها شده است.”

تلاش برای درک این مکانیسم یکی از قدم های بعدی محققین خواهد بود، اما دانشمندان ناسا همچنین می خواهند به دنبال بالازارهای مشابه بگردند تا طیف وسیع‌تری داده در اختیار داشته باشند.