تیم برانکو چطور قهرمان شد؟

تیمی که دایی بسته و در ادامه به درخشان رسید، بازیکنانی با کیفیت پایین داشت. بازیکنانی که صدای سکوها را درآورده بودند. ولی برانکو برای حفظ تیمش، هیچ وقت مصاحبه‌ای علیه آن‌ها انجام نداده بود. در روزهایی که همه از سوشا مکانی و بابک حاتمی و امثالهم می‌نالیدند، برانکو پشت آن‌ها بود. فقط در اولین فرصت نقل‌وانتقالات، بدترین‌های هر فصلش را از تیم بیرون می‌کرد. حتی برای خارج نشدن تیمش از هارمونی و هماهنگی، هیچ‌گاه حاضر نبود که پوست‌اندازی مقطعی انجام دهد. برانکو مجبور بود باز هم چند بازیکن تیمش را در لیست نگه‌دارد و در فرصت‌های بعدی جایگزین بهتری برای‌شان بیاورد. همین باعث شد که در طول دو فصل و نیم، هم بازیکنان ضعیف‌ از پرسپولیس خارج شوند و هم پرسپولیس آسیبی بابت این جابه‌جایی‌ها نبیند. 

بازی با استقلال خوزستان در فصل 94 نخستین حضور برانکو روی نیمکت پرسپولیس بود. آن روز پرسپولیس با ترکیب مکانی، اومانیا، خانزاده، عالیشاه، علی‌عسگری، کفشگری، نوری، نوراللهی، نوروزی، بنگر، طارمی وارد زمین شد و صادقیان، علی‌پور، نورمحمدی تعویضی‌های تیم بودند. از آن ترکیب فقط طارمی و علیپور در پرسپولیس مانده‌اند و همه بازیکنان دیگر کنار گذاشته شدند. بدون این که نبودشان حس شود. یا پرسپولیس آسیبی ببیند. نگاهی به ترکیب امروز پرسپولیس مقابل ماشین‌سازی بی‌اندازید. مشاهده می‌کنید که برانکو به دور از هیاهو، پرسپولیس را کوبید و از نو ساخت. تیمی ساخت بازیکنان همان دوره مانند بنگر هم حالا به ورزشگاه بیایند و از فوتبال جانشین‌های‌شان لذت ببرند.