نقش پررنگ ایران در مذاکرات پیش روی آمریکا و عراق
به گزارش اقتصادنیوز به نقل از شفقنا؛ فارین پالیسی در ادامه آورده است: در این مذاکرات بسیاری از مسایل روشن خواهد شد ، از جمله این که عراق باید تصمیم بگیرد که در دوقطبی جمهوری اسلامی ایران- آمریکا میخواهد به آمریکا نزدیک شود، یا که روابط ریشهدار خود را با ایران ادامه دهد. آمریکا هم از این فرصت استفاده خواهد کرد تا به به دولت عراق بگوید نزدیکی و پذیرش تسلط ایران برایش عواقبی چون تحریم و مصادره داراییهای عراق را در آمریکا در پی خواهد داشت.
فارینپالیسی نوشته که مذاکرات استراتژیک آمریکا و عراق بسیاری از ابهامات روابط دوجانبه این دو کشور را شامل خواهد شد، از جمله موضوع مناقشه برانگیز حضور نیروهای نظامی آمریکا در عراق، که در ماههای اخیر حتی به پارلمان عراق هم کشیده شده و سیاستمداران نزدیک به جمهوری اسلامی ایران برای خروج نیروهای آمریکایی ضربالعجل تعیین کردهاند.
کمکهای اقتصادی و نظامی صدها میلیون دلاری آمریکا به عراق و حمایتهای دیپلماتیک از این کشور از سال ۲۰۰۳ تا همین امروز موضوع دیگر مذاکرات میتواند باشد. به هر حال آمریکا این حمایتها را با هدف تبدیل کردن عراق به یکی از همراهان کلیدی نیروهای مهاجم در حفظ امنیت خاورمیانه به انجام رسانده و این نکته که عراق در گذر زمان به جمهوری اسلامی ایران نزدیک شده و در حقیقت در جبهه مخالف آمریکا قرار گرفته ، منطق تمام این حمایتها را زیر سوال میبرد. آمریکا در مذاکرت استرانژیک فیمابین میخواهد عراق را وادار به تصمیمگیری کند که این روند را تغییر داده و دوباره در جبهه آمریکا قرار گیرد. البته اگر بخواهد کمکها و حمایتها ادامه داشته باشد، چون منطقی برای استمرار حمایت آمریکا در صورت اقدامات عراق علیه منافع آمریکا وجود ندارد.
در حقیقت در ماه آینده عراق مجبور به اتخاذ تصمیمات و انجام انتخابهای دشوار است. تصمیمی که نشان خواهد داد که آیا دوباره میتوان عراق را یکی از متحدان استراتژیک آمریکا دانست یا نه. موقعیت عراق را این واقعیت بغرنجتر جلوه میدهد که این کشور نیاز اقتصادی و نظامی و امنیتی پررنگی به حمایتهای خارجی دارد، و با توجه به اوضاع داخلی شاید ایران هم تمایلی نداشته باشد که جای خالی کمکهای آمریکا را جبران کند. به خصوص که کاهش شدید قیمت نفت درآمدهای هر دو کشور ایران و عراق را کاهش داده است.
به این دلیل است که گفته میشود این مذاکرات در بدترین زمان ممکن برای عراق برگزار میشود و این کشور در شرایط حاضر نمیخواهد و نمیتواند حمایتهای اقتصادی، سیاسی و نظامی قدرتمندترین حامی بینالمللیاش را از دست بدهد. بیتردید آمریکا قصد دارد در مذاکرات از این اهرم فشار بیشترین استفاده را به عمل آورد. حتی بعید نیست آمریکا بخواهد با اعمال تنبیهاتی این اهرم فشار را محکمتر نیز کند؛ که این اتفاق زمانی رخ میدهد که واشنگتن به عراق بگوید ادامه یا افزایش حضور جمهوری اسلامی ایران در عراق باعث کلید خوردن یک سری اقدامات تنبیهی نیز از سوی آمریکا خواهد شد. اقداماتی که در دهههای اخیر در مورد ایران نیز اعمال شده و مواردی چون ممنوعیتهای مسافرتی تا تحریم و ضبط داراییها و حتی ترور فرماندهان تحت تحریم را شامل بوده، و طبیعی است عراق نمیتواند بسان ایران از پس این محدودیتها براید.
به خصوص اگر تحریمهایی شبیه تحریمهای اقتصادی و نفتی ایران بر عراق هم اعمال شود، که با توجه به ادعاهای منابع نزدیک به آمریکا بعید نیست چنین اتفاقی هم رخ دهد و عراق تهدید شود که دچار تحریمهای مشابه ایران خواهد شد.
آمریکا در مذاکرات برگ برنده کردها را هم در دست دارد. یعنی اگر عراق روی خروج نیروهای آمریکایی پافشاری کند، آمریکا میتواند به طور جدی به انتقال نیروهایش، از عراق به کردستان عراق که از خودمختاری نسبی برخوردار است، فکر کند و این را در مذاکرات و چانهزنیها به عنوان یک اهرم فشار دیگر به کار بگیرد. به ویژه که کردها استمرار حضور آمریکا را به عنوان یک پرده امنیتی خواستارند و برخلاف دولت عراق، دولت کردستان و نیروهای امنیتیاش از حضور نیروهای آمریکا حمایت میکنند. این شاید گزینه دلخواه آمریکا باشد. در واقع آمریکا اگر در کردستان بماند، هم قادر به ادامه ماموریت علیه داعش در عراق و سوریه خواهد بود؛ و هم اینکه کمترین نگرانی از حملات نیروهای نزدیک به ایران به نیروهایش نخواهد داشت.
فارینپالیسی در ادامه مینویسد که «انتقال نیروهای آمریکایی به کردستان در کل به نفع این کشور است که بی نگرانی از تهدیدهای شبه نظامیان قدرتمند حاضر در عراق میتواند علیه این نیروها حتی دست به عملیات هم بزند». در ادامه هم نوشته که «آمریکا باید در ازای حمایت، درخواستهای منطقی ، محدود و واقعگرایانه از عراق داشته باشد. مثلا باید بداند که هرگز و تحت هیچ فشاری بغداد به جنگ تهران نخواهد رفت. یا پای شبه نظامیان حشدالشعبی از مناسبات عراق یک شبه بریده نخواهد شد. پس به جای این خواستههای رویاپردازانه باید خواستههایش را معطوف کند به حفظ تمامیت ارضی، کمرنگ کردن نقش جمهوری اسلامی ایران و رفع نگرانیهای آمریکا».
در بخش دیگری از یادداشت فارینپالیسی، ضمن تاکید بر لزوم توقف سرکوب خشونت آمیز اعتراضات صلحآمیز مخالفان دولت، محاکمه سرکوبگران و انجام گفتگو با معترضان، آمده که «آمریکا و ناتو باید از اشتباهات خود در افغانستان درس بگیرند و بدانند که رابطه آمریکا و عراق به نقطه سرنوشت سازی رسیده است».