مسئولان محیط زیست باید استعفا بدهند و بخاطر ضعف عملکردشان از مردم عذرخواهی کنند
به گزارش اقتصادنیوز این کنشگر محیطزیستی در گفتوگو با هممیهن تاکید کرد: «شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران چندی پیش گزارشی از بررسیهای خود ارائه و مشخص کرد هریک از آلایندهها به تفکیک چه سهمی از تولید ذرات معلق و آلایندههای گازی در پایتخت هستند. در این گزارش اعلام شد که منابع متحرک آلاینده 82.9درصد سهم آلایندههای گازی و 60.8درصد ذرات معلق را تولید میکنند. منبع تولیدکننده آلودگی در هوای تهران منابع متحرک است در صدر آن نیز خودروهای شخصی هستند و بعد از آن به ترتیب موتورسیکلتها، تاکسیها و اتوبوسها قرار دارند.»
او با اشاره به قانون هوای پاک، افزود: «اگر خودروهای فرسوده را از رده خارج میکردیم، تبدیل موتورسیکلتهای بنزینسوز به موتورسیکلتهای برقی و توسعه مدهای حملونقل عمومی انجام نشد تا مردم مجبور نباشند از خودروهای شخصی استفاده کنند. اگر مسیرهای ایمن دوچرخهسواری، مسیرهای جذاب پیادهروی اتوبوسهای برقی و خطوط کامل مترو وجود داشت، سهم بزرگی از این 82.9درصد آلایندههای گازی و 60.8درصد ذرات معلق کاهش مییافت. به رغم اینکه در قانون هوای پاک به این اقدامات صراحت داشته و ردیف آن در بودجه نیز پیشبینی شده بود. طبق گزارش فراکسیون محیطزیست مجلس تقریباً 6 سال است 16 دستگاهی که در قانون هوای پاک سهم داشتند ترک فعل کردند. در صدر این دستگاهها سازمان حفاظت محیطزیست قرار دارد.»
این فعال محیطزیست گفت: «بهانههایی میآورند که به دلیل کمبود بودجه یا تحریمها نتوانستیم قانون هوای پاک را اجرا کنیم. این بهانهها شبیه به شوخی است. در ماده 8 قانون هوای پاک مقرر شده نمایندگان سازمان حفاظت محیطزیست، وزارت صمت، سازمان استاندارد و بیمه مرکزی سن فرسودگی خودروها را تعیین کنند. 6 سال است که این کار را هم انجام ندادند. برگزاری این جلسه چه ربطی به تحریم یا بودجه و اعتبار دارد؟ در ماده 4 قانون هوای پاک سازمان حفاظت محیطزیست موظف شده خطوط مجاز آلایندهها را تعیین کند. این اقدام نیز انجام نشده است. طبق ماده 24 قانون هوای پاک، سازمان منابع طبیعی باید سالی 300 هزار هکتار معادل 300 میلیون درخت بکارد. آیا اینکه نتوانستیم درخت بکاریم هم به تحریم ربط دارد؟»
او افزود: «وزارت نیرو در ماده 19 قانون هوای پاک موظف شده 30درصد از انرژی کشور را از طریق انرژیهای نو تامین کند. ایران یک قرارداد 25ساله با چین دارد و این کشور هم تحریمها را قبول ندارد و با ایران همکاری میکند. چین چطور خودروهای نامرغوب را به ایران صادر میکند؟ چین که 60درصد کل انرژی خورشیدی جهان را تامین میکند و هزینهها را به شدت کاهش داده، نمیتوانست در ماده 19 به ایران کمک کند؟ در ماده 20 قانون هوای پاک سازمان شهرداریهای وزارت کشور را موظف کرده که معضل پسماند را حل کند. حل کردن معضل پسماند چه ربطی به کمبود اعتبارات و بودجه دارد؟ دهها برابر بودجه مورد نیاز برای سدسازی و ساخت خودروهای بیکیفیتی هزینه میشود که به شدت آلایندگی را افزایش میدهد، بعد بودجه ندارند ماده 20 را اجرا کنند؟»
محمد درویش با بیان اینکه شرایط موجود حاکی از بیمسئولیتی شدید است، تاکید کرد: «این موضوعات نشان میدهد افرادی را در پستها قرار دادند که اصلاً توانایی اجرا ندارند و برای آنها مهم نبوده است. به نظر میرسد چیزی که برای آنها مهم بوده، این است که افرادی روی صندلیها بنشینند که دوستانشان باشند. من شک دارم این افراد یک بار هم قانون هوای پاک را خوانده باشند.»
او در پاسخ به این سوال که آیا مصرف بیرویه از سفرههای آب زیرزمینی علاوه بر ایجاد فرونشستها بر آلودگی هوا تاثیر دارد؟ گفت: «بله. چراکه باعث افزایش گردوغبار و ذرات کوچکتر از 10 میکرون میشود. این نیز در قانون هوای پاک پیشبینی شده بود که دولت سالانه 300هزار هکتار درختکاری و مقابله با بیابانزایی را در دستور کار خود قرار دهد. اگر این اتفاق رخ داده بود دولت یک میلیارد و 800 میلیون درخت کاشته بود و لازم نبود نمایش کاشت یک میلیارد درخت را راه بیندازد.»
این کنشگر محیطزیست در پاسخ به این سوال که به جز دعا چه کاری را میتوان در دستور کار قرار داد؟ تاکید کرد: «به نظر من تیمی که مسئولیت این کار - مقابله با آلودگی هوا - را بر عهده دارد، باید استعفا دهد و به دلیل اینکه توانایی انجام این کار را نداشتند، از مردم عذرخواهی کنند. پس از استعفای آنها باید افراد متخصص و توانمند جایگزین این افراد شوند و فرصتی 3ساله به آنها بدهند. میبینید که پس از 3 سال به راحتی مشکل آلودگی هوا را حل میکنند.»
محمد درویش با اشاره به استفاده از بنزین و گازوئیلهای بیکیفیت نیز افزود: «کیفیت سوخت در کشور به شدت افت پیدا کرده است. گازوئیلها نیز مدتهاست از استانداردها دور است. علاوه بر گازوئیلهای بیکیفیت، با مشکل سوخت ناقص گاز خانگی نیز روبهرو هستیم. اطلاعات جسته و گریخته نشان میدهد که گاز خانگی نیز یکی از عوامل تشدید آلودگی هوا در شهرهاست و سیستمهای موجود امکان سوختن صددرصد گازها را فراهم نمیآورد و گاز به شکل ناقص میسوزد که منجر به تشدید آلایندههای گازی میشود.»