تصمیمِ سرنوشت‌ساز پیش روی زلنسکی؛ صلح اجباری با پوتین یا ادامه جنگ؟ | اگر ناتو عقب‌نشینی کند...
به گزارش اقتصادنیوز، در نشستی که جمعه گذشته میان ولادیمیر پوتین و دونالد ترامپ در آلاسکا برگزار شد، رئیس جمهور روسیه پیشنهاد کرد که اوکراین به‌عنوان بخشی از یک توافق صلح عمومی، مناطق لوهانسک و دونتسک را به روسیه واگذار کند. رئیس‌جمهور ترامپ نیز نسبت به این پیشنهاد علاقه نشان داد و ممکن است تلاش کند تا رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، و رهبران اروپایی را به پذیرش آن متقاعد کند.
رویکرد غیرآمریکایی ترامپ در برابر روسیه
نشنال اینترست در گزارشی نوشت: این سبک که به پوتین این امکان را بدهد که در میز مذاکره امتیازی را دریافت کند که هنوز در میدان نبرد هم به آن دست نیافته است، اصلا سبک آمریکایی‌ها در روند مذاکرات نیست. پیشنهاد دادن چنین امری از سمت روسیه و توقع او از آمریکا برای اعمال فشار بر اوکراین، که همواره به عنوان متحدی شجاع بوده است، برای تن دادن به خواسته‌های غیرموجه و زورگویانه او، تحقیر و بی‌احترامی به تمام ارزش‌هایی است که آمریکا از زمان جنگ‌های بزرگ اوایل قرن بیستم خود را نماینده آن معرفی می‌کند.
بخشیدن یک اینچ بیش از آنچه روسیه در میدان نبرد به دست آورده است، به معنای به‌رسمیت شناختن اشغال قانونی شرق اوکراین است. این اقدام خیانتی است به خون وطن پرستانی که در راه حفظ قلمرو و حاکمیت اوکراین جان خود را فدا کرده‌اند.
دستاوردهای ناچیز اخیر روسیه در میدان نبرد، در مقایسه با جاه‌طلبی‌های اولیه این کشور نسبت به اشغال خاک اوکراین، در شرایطی حاصل شد که اوکراین از تسلیحات لازم برای دفاع و ضدحمله قدرتمند محروم بود و اگر غیر این بود، ایالات متحده هرگز چنین پیشنهاد ننگینی را مدنظر قرار نمی‌داد.
اوکراین با دستان بسته جنگید
اوکراین در صورت حمایت آمریکا و اروپا، تاب هرگونه جنگ طولانی با روسیه که توسط چین و کره شمالی حمایت می‌شود را خواهد داشت. توهمات عمیق درباره توان نظامی روسیه اغلب در مراکز سیاسی و اتاق‌های خبری رسانه‌ها نفوذ می‌کنند. با این حال، اوکراین، حتی با دستان بسته توسط دوستانی که مدعی حمایت هستند، توانسته عملیات ویژه نظامی روسیه را به مخمصه‌ای طاقت‌فرسا و خونین تبدیل کند.
اوکراین که مدت‌ها از دریافت تسلیحات نظامی تهاجمی محروم بود، مجبور شد تا در جنگی صرفا دفاعی شرکت کند و آزادی کامل برای هدف قرار دادن خطوط تدارکاتی روسیه در پشت جبهه را نداشت. با این حال، اوکراین با شجاعتی مثال زدنی، پهپادهای خود را بر فراز آسمان روسیه به پرواز درآورده و به پالایشگاه‌های مهم نفت در سامارا در نزدیکی دریای خزر، حمله کرده است. تصور کنید که اگر کی‌یف تمامی تسلیحات و مهمات مورد نیاز خود را داشته باشد و واشنگتن دست او را را باز نگه دارد، به چه دستاوردهایی خواهد رسید.
اقتصادنیوز: صحنه آشنا بود، دونالد ترامپ و ولودیمر زلنسکی در دفتر بیضی شکل کاخ سفید، رو‌به‌روی هم نشسته‌اند؛ اما آنچه تفاوت مشخصی با دیدار قبلی این دو رئیس جمهور در فوریه ایجاد می‌کند، سطح پایین‌تر تنش در گفت‌وگو‌ها بود.
اوکراین، با تکیه بر توان متحدان فراآتلانتیک خود و آزادی برای هدایت جنگی با هدف پیروزی، نه تنها می‌تواند کشتارهای اخیر روسیه را متوقف کند، بلکه قادر به معکوس کردن نتیجه این منازعه خواهد بود.
اگر ناتو در مقابل پوتین عقب‌نشینی کند...
اگر ناتو در برابر خواسته‌های پوتین عقب نشینی کند، روسیه اقدامات بیشتری را برعلیه همسایگان خود انجام خواهد داد. این مسئله کاملا در مورد اوکراین ثابت شده است. اوکراین درحالی ترغیب به واگذاری زرادخانه هسته‌ای خود شد که بعدا به دلیل ترس از تحریک روسیه، از عضویت در ناتو محروم شد و امروز، تمامی آن کشورها دور هم جمع شده‌اند تا دولت اوکراین را راضی به واگذاری بخش‌هایی از حاکمیت سرزمینی خود بکنند. اوکراین شجاعانه جنگید و نباید قربانی هوس‌ها و طمع قدرت‌های بزرگ شود.
تسلیم به معنای دعوت دوباره به تهاجم است
هیچ‌کس بیش از مادران و همسران اوکراینی برای صلح اشتیاق ندارد. تاریخ به ما آموخته است که هر صلحی که با فدا کردن سرزمینی فراتر از خطوط نبرد به دست آید، سرابی بیش نبوده و دعوتی برای حملات بعدی محسوب می‌شود. بسیاری از همسایگان روسیه این درس را به سختی آموخته‌اند و این علت اشتیاق این کشورها برای فرار از حوزه نفوذ روسیه است.
تسلیم شدن غرب در برابر روسیه برای اشغال بخشی از گرجستان در سال ۲۰۰۸، و شبه جزیره کریمه و دونباس در سال ۲۰۱۴، راه را برای حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ هموار کرد. تسلیم مکرر در برابر پوتین چیزی جز دعوت دوباره برای تکرار اقدامات او نیست. امید است که تفکر جمعی و آینده‌نگری رهبران آمریکایی و اروپایی، سرانجام آنها را قادر به پذیرش این واقعیت اساسی بکند؛ تا مجدد ا به استفاده از مسیرهای فرعی و فرار از مسئولیت حرکت نکنند.
ایالات متحده باید از تاریخ درس بگیرد
نویسنده این یادداشت مدعی شد: تجربه نشان داده‌است که هرگاه روسیه دست به گسترش نظامی زده است، راهبردهای متفاوت آمریکا چه نتایجی داشته‌اند.
حمایت از مبارزان آزادی باعث سقوط امپراتوری شوروی شد؛ اما در گرجستان و اوکراین، تسلیم شدن غرب و اقدامات ناکافی آمریکا به نتایج محدود منجر شد. بنابراین، کاملا روشن است که کدام مسیر منافع و امنیت آمریکا را بهتر حفظ کرده است.
تصمیم سرنوشت‌ساز پیش روی زلنسکی
امتناع زلنسکی از ترک کی‌یف در سال ۲۰۲۲ و تشکیل دولتی در تبعید، باعث شد تا آمریکا و اروپا از نیروهای اوکراینی حمایت کرده و تهاجم روسیه را محکوم کنند. اکنون، تاریخ بار دیگر تصمیمی سرنوشت‌ساز را پیش روی ولودیمیر زلنسکی گذاشته است؛ و مردم اوکراین امیدوارند که او با همان شجاعت و درستکاری سابق رفتار کند. این موقعیت همچنین به اروپاییان اجازه می‌دهد تا فراتر از بحث‌های تاریخی عمل کرده و در لحظه تصمیم بگیرند، گویی امنیت قاره‌شان مستقیماً در خطر است هرگونه کوتاهی در این مسیر، پیامدهای زیان‌باری در پی خواهد داشت.
اروپاییان و زلنسکی باید به آمریکا یادآوری کنند که اعتبار و منافع آمریکا تنها زمانی تأمین می‌شود که آمریکا پیشنهاد جهانی آزاد و متحد را به پوتین ارائه دهد، نه برعکس. چنین پیشنهادی باید شامل آتش‌بس در تمامی خطوط مقدم جنگ، و ارائه تضمین‌های امنیتی برای اوکراین (مشابه ماده ۵ ناتو) توسط آمریکا و اروپا باشد.
ارسال نظر