دیدگاه

اقتصادنیوز: جنگ ۱۲روزه، آثار دردناکی بر جای گذاشت. فرماندهان ارشد نظامی ایران به شهادت رسیدند، تعداد زیادی از غیرنظامیان در پی تجاوز اسرائیل جان باختند و برخی از تأسیسات کشور آسیب دید.

تصمیم‌گیری افراد در موقعیت‌های مختلف، ترکیبی است از تفکر سریع و شهودی (سیستم۱) و تفکر کُند و تحلیلی (سیستم۲)؛ مثلا واکنش افراد در شرایط بحرانی، مثل حمله حیوانی وحشی، اغلب تحت‌تاثیر ترس یا خشم است و نه ارزیابی عقلانی. اما در حل یک مساله ریاضی از منطق به جای هیجان استفاده می‌کند. از آنجا که سیستم۲ نیازمند تلاش ذهنی و تمرکز است و با فعالیت مداوم خسته می‌شود، تصمیم‌های ما بیشتر با سیستم۱ براساس قواعد سرانگشتی و شهودی گرفته می‌شود که البته مستعد انواع سوگیری‌هاست و گاه منجر به تصمیم‌های اشتباه می‌شود.

پیشنهاد آتش‌‌‌بس، پس از ۱۲روز درگیری نظامی اسرائیل و ایران، پرسش‌‌‌های مهمی را درباره دلایل واقعی این اقدام مطرح می‌کند. در حالی که برخی تحلیلگران نظامی، کمبود مهمات پدافندی اسرائیل را عامل این تصمیم می‌‌‌دانند بااین‌حال نمی‌توان از سایر علل چشم‌پوشی کرد.

۲۳ خردادماه ساعت حدود ۳:۳۰ بامداد، اسرائیل در سه عملیات جداگانه به ایران حمله کرد و جنگ ۱۲روزه‌ای را رقم زد که بدون شک در آینده جزو دروس نظامی خواهد شد. یکی از این عملیات که منجر به شهادت چند تن از فرماندهان نظامی کشور شد و عملیاتی به‌نام «نارنیا» که ۹ نفر از دانشمندان هسته‌ای را ترور کرد. عملیات سوم هم حمله به سیستم‌های ناوبری و پرتاب‌کننده‌های موشکی بود که هرچند هنوز از سوی مقامات ایران میزان خسارات آنها معلوم نشده اما تاخیر در مجوز پروازها پس از اعلام آتش‌بس در آسمان‌های غربی، مرکزی و جنوبی کشور نشان از آسیب این سیستم‌ها می‌دهد.

جنگ تحمیلی ۱۲روزه فعلا متوقف شده است. بزرگ‌ترین تلخی این جنگ، نفوذ عمیق اطلاعاتی و امنیتی دشمن بود که منجر به ترور جنایت‌آمیز و شهادت همزمان برجسته‌ترین فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای کشور و خانواده‌های مظلوم آنها در منازل مسکونی‌شان شد. در مقابل بزرگ‌ترین شیرینی که در این جنگ ظهور پیدا کرد، همبستگی یک ملت با هم در پشتیبانی و دفاع از ایران عزیزشان و همراهی با حاکمیت در حفظ آرامش و همکاری با دولت در اداره امور زندگی شهروندان بود.

جنگ ۱۲روزه فعلا با آتش‌بس متوقف شده است؛ لیکن آتش زیر خاکستر این دشمنی همچنان پابرجاست و دلایل بیشتری از قبل، برای از سرگیری جنگ علیه ایران وجود دارد. بی‌گمان دشمن زخم‌خورده به همراه حامیان اصلی‎‎اش، چنین وضعیتی را که هیمنه غرب و پاره‌تن آن در خاورمیانه آسیب دیده، تحمل نخواهند کرد. شاید این تعجیل در آتش‌بس برای ایجاد فرصتی به‌منظور بازسازی و آماده‌سازی نیروهای آنها با نقشه‌ای جدید باشد.

دولتی که در برابر بحران‌ها به طور مکرر غافلگیر شود، به احتمال قوی دچار یک عارضه ساختاری است که از گسست میان حکومت و واقعیت نشأت می‌گیرد. اگر دولتی با محدود کردن صدای منتقد و تکیه بر روایتی دستچین‌شده و تک‌بعدی از موفقیت، خود را در حبابی از اطلاعات گزینشی محصور کند، در واقع به دست خود، حیاتی‌ترین سازوکارش را برای شناخت واقعیت جامعه و کاستی‌های حکمرانی از کار می‌اندازد.

اقتصادنیوز: در سال‌های اخیر، بحث‌های متعددی پیرامون کارکرد و کارآیی بازار سرمایه کشورمان وجود داشته است. آموزه‌ها و تئوری‌های اقتصادی و مالی، همواره بر ارتقای کارآیی و سلامت بازار از مسیر کاهش دخالت‌های بیرونی در سازو کار بازار تاکید دارند. با این حال، فضای سیاستگذاری بازار سرمایه در سال‌های گذشته، به دلیل وجود ریسک‌های متعدد سیاسی و اقتصادی، همواره با شدت و ضعف به سمت رویکردهای کنترل‌محور متمایل شده است.

در شرایطی که حمله نظامی رژیم صهیونیستی به خاک ایران عزیز، امنیت روانی جامعه و ثبات اقتصادی کشور را مستقیما هدف قرار داده بود، یکی از دغدغه‌های اصلی افکار عمومی، چگونگی تامین کالاهای اساسی، تداوم فعالیت زنجیره تولید و پایداری بازار بود.

برای پیش‌بینی شرایط اقتصادی ایران در زمان آتش‌بس، باید عوامل تاثیرگذار را به دو قسمت خارجی و داخلی تقسیم کرد؛ در بعد خارجی ابتدا دونالد ترامپ با تصمیمی خلق‌الساعه به ایران چراغ سبز نشان داد.

حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، جان‌های بی‌گناه زیادی را گرفت و تخریب‌های عظیمی برجای گذاشت. بی‌شک ساخت دوباره این خرابی‌ها، هزینه و زمان زیادی می‌خواهد، اما این ۱۲ روز، روی دیگری داشت که اگر به درستی درک شود، می‌تواند آینده ایران و خاک عزیز کشورمان را بیش از بازسازی توان نظامی، تضمین و حراست کند.

۱۲روز پر التهاب گذشت و ایران، بازهم تلاطم امواج را از سرگذراند و ماند تا به ما نشان دهد که چقدر برای این ملت عزیز است. خورشید ایران در ۴تیر، برای مردم این سرزمین، طلوعی متفاوت داشت. با دلبری سر برآورد و گویی می‌خواست به غمزه مساله آموزمان شود و درس‌های برآمده از تلخ و شیرین سرگذشت ‌این میهن کهن را بار دیگر برایمان بازگو کند. تمدن دیرپای ایران، معلمی صبور و بسیار متواضع است؛ هرچند ما شاگردانی بازیگوش و بیزار از درس و مدرسه‌ایم. کتابی است که در برگ برگش، وقایعی درس‌آموز، به زبان ساده و رسا بیان شده است. درس‌هایی در مورد کشورداری و کشورگشایی‌ها، سرکشی‌ها، کینه‌توزی‌ها، خودمطلق‌انگاری‌ها و یادآوری اوج‌هایی که به حضیض افتاده‌اند و نام‌هایی که نماد آبادانی یا ننگ ویرانی این سرزمین شده‌اند.

عملیات خرابکاری و ترور عوامل اسرائیل درون خاک ایران و تصویرهایی از فعالیت انواع ریزپرنده و همچنین شلیک موشک به بخش‌هایی از تهران که گفته‌ می‌شود از اماکن داخلی پرتاب شده، باعث حیرت تحلیلگران نظامی شده است.

همواره و از جمله در شرایط دشواری مانند جنگ به دور از شعار و احساسات و در مواجهه با واقعیت، نیاز به بهره‌گیری از علم به قوت خود باقی است.

اکنون شرایط خاصی بر وطن تحمیل شده است؛ دشمن به کشور ما تجاوز کرده است و همه ما باید در خدمت مردم باشیم و به‌صورت متحد برای دفع تهاجم دشمن تلاش کنیم. فعالان اقتصادی، انتقادات زیادی بر نوع‌ حکمرانی کشور، سیاستگذاری‌های دولت و مجلس یا نحوه اجرای قوانین دارند. البته که همه این انتقادها هنوز بر جای خود مانده است، اما حال مهم است که از وضعیت پیش‌آمده، عبور کنیم. من فکر می‌کنم فعالان اقتصادی باید به دولت کمک کنند تا به اداره بهتر کشور در شرایط ویژه کمک کند و این امر مستلزم آن است که دولت خود نیز طالب این امر باشد.

تهران، پایتخت سرافراز ایران، از ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ در برابر آزمونی دشوار از بحران نظامی ایستادگی کرده است. در این روزهای پرچالش، زیرساخت‌های شهری زیر فشار قرار گرفته‌اند و نیاز به هماهنگی سریع و موثر بیش از پیش احساس می‌شود.

درحالی‌که شنیدن صدای پدافند و انفجار و مشاهده ستون‌های دود به بخشی معمول از زندگی روزمره ساکنان پایتخت و بسیاری از شهرهای کشور تبدیل شده، فشارها بر جامعه مدنیِ پیش از این قطبی‌شده ایران برای اعلام «وطن‌پرستی» فزونی گرفته و باز برخی سر پیکان نقادی را به سمت جامعه خویش نشانه رفته‌اند. این البته نخستین‌بار نیست که رسانه‌ها و گروه‌های سیاسی «در شرایط خطیر کنونی» به انسجام ملی می‌آویزند؛ اما در همین حال نمی‌توان کتمان کرد که این‌بار وطن، واقعا، با خطر ویرانی دست به گریبان است.

اگرچه برخی گفته و می‌گویند که این جنگ «اجتناب‌ناپذیر» بوده و به‌هرحال برای تعیین تکلیف برخی مسائل منطقه‌ای و جهانی، دیر یا زود اتفاق می‌افتاد، اما اکنون، دفاع از میهن، آن هم در زمانه‌ای که موجودیت آن در خطر است، با پرداختن به این سخنان هم‌خوانی ندارد.

سوال مهمی در کشور مطرح است مبنی بر اینکه اگر قرار شود قیمت انرژی اصلاح شود، هزینه‌‌‌های آن را چه گروه‌‌‌هایی باید پرداخت کنند؛ دولت، بنگاه‌های منتفع از ناترازی انرژی یا مردم عادی؟ به‌عنوان مثال، اگر دولت بخواهد قیمت بنزین را به طرف واقعی شدن هدایت کند، آیا مردم باید تمام هزینه آن را بدهند و به جای بنزین ۱۵۰۰تومانی، بنزین ۶۰‌هزار تومانی یا ۸۰‌هزار تومانی مصرف کنند یا اینکه دولت یا ذی‌نفعان بنگاه‌دار هم باید بخشی از هزینه را با تغییر رفتار خود تقبل کنند؟

اقتصادنیوز: نوبلیست اقتصاد، جورج آکرلوف و همکارانش در مقاله تاثیرگذاری که در سال۱۹۹۶ پیرامون تورم نوشتند، بر اثر «روغن‌کاری چرخ‌ها» در هدف تورمی ۲درصد تاکید داشتند. این اصطلاح پیش‌تر توسط جیمز توبین به کار گرفته شده بود و بر این اعتقاد بود که قدری تورم باعث می‌شود در چرخه رکود، دستمزدها سریع‌تر تعدیل شوند و در نتیجه چرخه رکود عمق نگیرد.