پل های عابر پیاده را جمع می کنید، بساط مرگ شهروندان بر اثر تصادف را پهن می کنید

به گزارش اقتصادنیوز روزنامه اعتماد در این زمینه نوشت:هزینه بی‌مبالاتی و بی‌توجهی و عدم کارشناسی دقیق مدیریت شهری نسبت به پل‌های عابرپیاده به بهانه‌های غیرقابل توجیه نظیر هزینه‌بر بودن، استفاده کمتر و ... یا حتی زائده بصری، منجر به ناامنی جدی در معابر شهری به ویژه بخش‌های حاشیه‌ای شهر خواهد شد.

این رویکرد با توجه به گزارش پلیس که 44 درصد تصادفات در شهر تهران با عابران پیاده است، نشان از عدم هماهنگی مدیریت شهری با مسوولان ترافیک شهری یعنی پلیس دارد .ضرورت آموزش و بهره‌گیری مناسب از پل‌های عابرپیاده و نور‌پردازی و مجهز ساختن آنها به آسانسور یا پله برقی در کنار رسیدگی مداوم به آنکه معمولا در بودجه‌های سالانه مصوب شورای شهر وجود دارد، الزامی جدی است.

بی‌توجهی به موارد یاد شده به معنی آن است که عابران سهمی در معابر شهری ندارند یا اگر دارند مسوولیت امنیت جان  آنها با خودشان است! حال آنکه شهرها به دلیل گسترش و افزایش تعداد خودرو و معابر به گستردگی رسیده‌اند که بدون استفاده از خودرو اعم از عمومی و خصوصی امکان تردد در شهر بسیار دشوار است و سهم عابران پیاده از این شهر دیده نمی‌شود.

مگر نه آنکه برای اعاده حقوق شهروندی عابران باید ظرفیت‌های لازم برای تردد آنها در شهر فراهم آید و این مهم در کنار مناسب‌سازی پیاده‌روها و فضاهای عبوری از عرض خیابان‌ها در کنار ایجاد تسهیلات برای بهره‌گیری از پل‌های عابر است، پس چگونه است که نه تنها آموزش لازم در سطح شهر برای بهره‌گیری از این ظرفیت فراهم نمی‌شود، بلکه پل‌های عابرپیاده به فرصتی برای ایجاد برخی بزه‌ها نظیر خفت‌گیری و آزار زنان مبدل شده است.  این مهم بیانگر آن است که به‌رغم تمام تلاش‌های اعضای شورای پنجم و مدیریت شهری وقت برای ایمن و امن‌سازی این سازه‌های شهری در راستای رفع فضای بی‌دفاع شهری و ایمنی سازه‌های ذکر شده... 

مدیریت شهری کنونی با پاک کردن صورت مساله نسبت به جمع‌آوری این پل‌ها اقدام کرده و از این به عنوان کاهش هزینه و افزایش ایمنی نام می‌برد! در تحقیقی در سال 1385 صراحتا 38 درصد تصادفات با عابران پیاده در شهر تهران ذکر شده و راهکارهای پیشنهادی مبنی بر آموزش، بهبود کیفیت سازه‌ها و افزایش تعداد آنها را مورد توجه قرار داده است.

این مهم در کنار اظهارات رییس کمیسیون حمل‌و نقل شو‌رای ششم قابل تامل است، وی اعلام داشته : «جمع‌آوری پل‌ها و تبدیل آنها به ضایعات دور ریختن سرمایه‌هاست و نکته قابل توجه این است که سازمان ترافیک به عنوان متولی هیچ مداخله و مشارکتی در این زمینه نداشته و زمانی که ما این پل‌ها را در سطح شهر تهران نصب کردیم حدود ۶۰ درصد تلفات کاهش یافت و با جمع‌آوری این پل‌ها قطعا شاهد افزایش تلفات خواهیم بود.»

به نظر می‌رسد ساز مدیریت شهری در بخش اجرا ناکوک شده و مسیری را طی می‌کند که تنها در آن می‌توان به دست آوردن منابع مالی از هر جهت را مشاهده کرد! حتی به قیمت ناامنی تردد درشهر!