مرعشی: : الآن دیگر زمانی نیست که بخواهد شکاف بین دولت و ملت وجود داشته باشد/توانایی موشکی و پهپادی به داد ایران رسید

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از جماران، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی با تأکید بر اینکه توانایی موشکی و پهپادی به داد ایران رسید، گفت: آمریکاییها و اسرائیلیها به ما ضربه زدند و خیلی متأسفیم که ناجوانمردانه چند صد شهید و چند هزار مجروح از ما گرفتند؛ ولی به هیچ کدام از هدفهایشان نرسیدند. به هیچ وجه موفق نبودند که تأسیسات هستهای ما را نابود کنند؛ تأسیسات ما ضربه خورده و قابل بازسازی است. موفق هم نشدند که به خیال خام خودشان مردم را به خیابان بکشانند و نظام را در فشار و مخمصه قرار بدهند. مردم ایران هوشمندتر از این بودند که بخواهند به خونآشامی مثل نتانیاهو اعتنا کنند.
مشروح گفتوگو با حسین مرعشی را در ادامه میخوانید:
ارزیابی شما از عملکرد مسئولین و مردم ایران در جنگ 12 روزه چیست؟ به نظر شما چرا توانستیم مقابل اسرائیل و آمریکا مقاومت کنیم و موفقیتهایی هم داشته باشیم؟
اولا باید به روح بلند همه شهیدان اعم از کودکان، زنان، دانشمندان و سرداران سرافرازمان دورود بفرستیم؛ که قربانیان فتنه بزرگ نتانیاهو و ترامپ شدند.
ایران در این 12 روز از نقاط قوت و ضعفی برخوردار بود. نقاط قوت ما این بود که او «همبستگی ملی» مردم آشکار شد و این مزیت بزرگی برای ایران شد. یعنی ایرانیها علیرغم اینکه نارضایتیهای وسیعی از شرایط زندگی و معیشتشان دارند و بعضا نقدهای جدی به کارکرد بعضی از نهادهای حکومتی داشتند و دارند، ولی این مسائل را با دفاع از ایران و کیان کشور مخلوط نکردند. ایرانیها طی این 12 روز در قالب یک «ملت» برابر دشمن خارجی ظاهر شدند.
مزیت دیگر ما این بود که علیرغم اینکه ضربه اولیه را سنگین خوردیم، غافلگیر شدیم و آغاز حمله صهیونیستها برای ما روز بسیار سختی بود و سردارانمان را از دست دادیم، ولی ایران خیلی سریع توانست موقعیت خودش را پیدا و سازمان خودش را بازسازی کند و به دشمن پاسخ بدهد. توانایی موشکی و پهپادی به داد ایران رسید؛ و ما توانستیم در برابر هر ضربهای که دشمن به ما زده بود، ضربه بزرگتری را به خاک اسرائیل بزنیم. مزیت سوم ما هم نقش سازنده و فعال آقای عراقچی به عنوان وزیر امور خارجه و تلاشهای خستگیناپذیر دیپلماتهای ایران بود.
در مجموع آمریکاییها و اسرائیلیها به ما ضربه زدند و خیلی متأسفیم که ناجوانمردانه چند صد شهید و چند هزار مجروح از ما گرفتند؛ ولی به هیچ کدام از هدفهایشان نرسیدند. به هیچ وجه موفق نبودند که تأسیسات هستهای ما را نابود کنند؛ تأسیسات ما ضربه خورده و قابل بازسازی است. موفق هم نشدند که به خیال خام خودشان مردم را به خیابان بکشانند و نظام را در فشار و مخمصه قرار بدهند.
مردم ایران هوشمندتر از این بودند که بخواهند به خونآشامی مثل نتانیاهو اعتنا کنند؛ بخواهند جام آزادی را از دست خونین نتانیاهو دریافت کنند. مردم ایران باهوش هستند و اختلافات داخلی بین حاکمیت و خودشان را برای فرصت دیگری در بحث مسائل داخلی خودمان گذاشتند؛ و گوش به فرمان خارجی نبودند.
در شرایط آتش بس چطور میتوانیم همبستگی که به آن اشاره داشتید را حفظ و تقویت کنیم؟
واقعیت این است که در طول 45 سال تجربه جمهوری اسلامی افت و خیزهایی که داشتهایم؛ روزهایی بوده که نظام و مردم با هم ارتباط تنگاتنگ و مناسبی داشتهاند و نظام تحت تأثیر تصمیمات مردم سیاستها و برنامههایش را تغییر میداده و ایامی هم داشتهایم که شکاف بین دولت و ملت زیاد میشده است. بعد از 45 سال تجربه و این تجربه گرانسنگ 12 روز جنگ با اسرائیل و آمریکا، الآن باید جمهوری اسلامی به جمعبندی روشنی برسد و ما نباید دغدغه تأثیرگذاری مردم در سیاستهای کشور را داشته باشیم.
الآن دیگر زمانی نیست که بخواهد شکاف بین دولت و ملت وجود داشته باشد. باید این شکافها را ترمیم کنیم، به مردم احترام بگذاریم، نقش بدهیم، اجازه بدهیم مردم نظراتشان را بدهند، به رسانهها اجازه بدهیم درد دل مردم را منعکس کنند و مسئولان به سمتی بروند که مشکلات مردم را حل کنند. آینده ایران برای مردم مهم است، مردم دوست دارند کشورشان در منطقه سربلند، قوی و پیشرفته باشد و بچههایشان در آرامش زندگی کنند.
الآن جمهوری اسلامی با این 45 سال تجربه میتواند جمعبندی خوبی را ارائه بدهد که رادیکالهای مذهبی که هنوز هم فکر میکنند ایران میتواند با نبرد نظامی و تقویت بنیههای نظامی میتواند مسائلش را حل کند، به اندازه سهم، نفوذ و رأیی که در مردم دارند حرف بزنند؛ و کسانی هم که علاقهمند هستند کشور به سمت تعامل با جهان پیش برود و از تنش و درگیری فاصله بگیرد هم به اندازه رأیی که در مردم دارند بتوانند اثرگذار باشند.
همبستگی در این حد که مردم از کشورشان دفاع کردند، کافی نیست. این باید به برنامههای سیاسی و تأثیرگذاری واقعی مردم در شکلگیری نهادهای حکومتی تبدیل شود. حتما نمیتواند نهادهایی مثل مجلس خبرگان، مجلس شورای اسلامی، شوراهای شهر و دولت با رأی مردم شکل نگیرد و یا مشارکت مردم در آنها ضعیف باشد. به نظر من الآن روز جمعبندی است و بر اساس تجربه 45 ساله و جلوه زیبایی که همبستگی ملی در این ایام داشت، باید بتوانیم این همبستگی ملی را نهادینه کنیم. اگر بتوانیم این کار را انجام بدهیم، آسیبپذیری ما در آینده کم میشود.
ارسال نظر