نماینده‌ای که عزای تحویل خودرو ضدگلوله را گرفته بود
به گزارش اقتصادنیوز، عبدی که در مصاحبه‌ای با «تجارت فردا» پیرامون فاصله فیزیکی و فکری بین مردم و مسوولان سخن می‌گفت، توضیح داد: برای روشن شدن اهمیت فاصله فیزیکی و تاثیر آن بر مراحل بعدی ایجاد فاصله میان مردم و سیاستمداران، خاطره‌ای نقل می‌کنم. اگر اشتباه نکنم، این خاطره را آقای عطاءالله مهاجرانی برای من تعریف کرد. زمانی که مجلس اول شکل گرفت، همه نمایندگان مانند مردم عادی رفت و آمد می‌کردند، اما وقتی مجاهدین خلق [منافقین] دست به قیام مسلحانه زدند و ترورها شروع شد، ضربه بسیار بزرگی به فضای جامعه وارد آمد.
او ادامه داد: یک‌جا خوانده بودم که یکی از اهداف ترورها همین ایجاد فاصله فیزیکی میان مردم و مسوولان بود. در ماجرای بمب‌گذاری و انفجار مقر حزب جمهوری اسلامی (در تاریخ هفتم تیر 1360) تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس اول ترور شدند. در ماجرای انفجار ساختمان نخست‌وزیری (در تاریخ هشتم شهریور 1360) هم رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر وقت به شهادت رسیدند. اینها و وقایع فراوان دیگر به سرعت فضای جامعه را تغییر داد. بلافاصله بعد از این اتفاقات برای مسوولان کشوری از جمله نمایندگان مجلس، محافظ، خودرو ضدگلوله و تدابیر حفاظتی تدارک دیده شد و بین آنها با مردم فاصله افتاد.
عبدی افزود: آقای مهاجرانی نقل می‌کرد هنگامی که مجلس اول تمام شد، یکی از نمایندگان که برای عضویت در مجلس دوم رای نیاورده بود، در فاصله رای نیاوردن تا رفتن از مجلس و تحویل امکانات نمایندگی -که چند ماه طول می‌کشد- عزا گرفته بود که «حالا که رای نیاورده‌ام، چه باید بکنم؟» به او گفته شده بود که «مساله‌ای نیست، شما می‌توانی سراغ کار دیگری بروی.» اما آن فرد پاسخ داده بود که «مساله اصلی من این است که خودرو ضدگلوله و محافظ را چه کنم؟ اینها را که دیگر نمی‌توانم داشته باشم.» یعنی امکاناتی که برای حفاظت از شخصیت‌ها در نظر گرفته شده بود، کم‌کم به نوعی پرستیژ و جایگاه تبدیل شده و قدرتی به صاحبانش داده بود که موجب می‌شد آنها به لحاظ محتوایی و فکری هم از مردم فاصله بگیرند.
