چرا اسپانسرینگ در ورزش برای شرکت‌ها مهم است؟
چرا بنگاه‌های اقتصادی به همکاری و شراکت با ورزش نیاز دارند تا خودشان را در دنیای آینده جا بیاندازند؟ این یک سوال خیلی مهم است که بسیاری از شرکت‌های بزرگ و کوچک با آن مواجه هستند. آنهایی که با ورزش همکاری می کنند به جواب خود رسیده‌اند اما آنهایی که وارد ورزش نشده‌اند همچنان تردید دارند.
امروزه همکاری و مشارکت بنگاه‌های اقتصادی با ورزش بیشتر از هر زمان دیگری است، آن طور که به یک بخش جدانشدنی در برنامه بازاریابی هر شرکتی تبدیل شده است. اگرچه همکاری ورزش و اقتصاد به سال ۱۸۸۸ برمی‌گردد، اما این روزها همه چیز دگرگون شده و نمی‌توان یکی از این دو را بدون دیگری تصور کرد. در دنیای امروز ورزشکاران و باشگاه‌های ورزشی جایگاه ویژه‌ای در جوامع دارند و مردم احترام زیادی به آنها می‌گذارند. وقتی صحبت از رئال مادرید، بارسلونا، منچستر یونایتد، بایرن مونیخ، یوونتوس یا یک تیم راگبی یا بیسبال می‌کنیم، فقط با خود ورزش روبرو نیستیم بلکه با یک میراث، یک فرهنگ و یک رابطه عاشقانه روبروایم. این موضوع درباره ورزشکاران هم صدق می کند؛ ورزشکارانی مثل راجر فدرر، رافائل نادال، اندی ماری، رونالدو، لیونل مسی و صدها ستاره دیگر که در میان بخشی از مردم جهان محبوب‌اند.
همین موضوع است که اسپانسرینگ در ورزش یا در حقیقت همکاری با ورزش را برای هر بنگاه اقتصادی‌ای جذاب می کند؛ اگر احترام و سود بیشتری می‌خواهی، ورزش را انتخاب کن. پاسخ این ادعا را هم آمار و ارقام رسمی می‌دهند. نوارا والش مدیر بخش بازاریابی و روابط عمومی شرکت سرمایه گذاری‌های «استاندارد لایف» که با تیم راگبی بریتانیا و همچنین اندی ماری نفر اول تنیس جهان و برترین ورزشکار تاریخ بریتانیا از نگاه خوانندگان دیلی تلگراف همکاری می‌کند، در این باره می‌گوید: «چاپ یک عکس از یک بازیکن تیم راگبی بریتانیا روی جلد یکی از روزنامه‌های سراسری بریتانیا ۸۰ هزار پوند ارزش دارد. یعنی اگر یک شرکت بخواهد خودش را در این صفحه تبلیغ کند باید برای یک روز ۸۰ هزار پوند هزینه کند پس تصور کنید وقتی نام آن شرکت روی پیراهن یک باشگاه یا ورزشکار می‌نشیند چقدر از نظر تبلیغاتی و احترام اجتماعی سود می‌برد.»
سرمایه‌گذاری این شرکت در اسپانسرشیپ ورزش در سال ۲۰۱۶ برای آنها منفعت زیادی داشته است. فقط مسابقات گلف رایدر کاپ و تیم راگبی بریتانیا توانسته ۴۱ میلیون بار آنها را در معرض دید مردم قرار دهد. این موفقیت نتیجه ۱۶ میلیون ویدئو و ۱۱۰ میلیون فعالیت و بازخورد در شبکه‌های اجتماعی بوده است. خانم والش درباره این استراتژی شرکت می‌گوید: «این همکاری برای هر دو طرف اصالت به همراه می‌آورد. ما شریک ورزشی‌مان را شانسی انتخاب نمی‌کنیم و به دیگران هم توصیه می‌کنیم که این کار را نکنند. وقتی ما از خوانندگان دیلی تلگراف نظر‌سنجی کردیم که یک برند برای سرمایه‌گذاری چه ورزشی را باید انتخاب کند آنها به گلف و راگبی در وهله اول و سپس تنیس رای دادند. ما هم با اعتماد به نفس بالا این سه ورزش را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کردیم.»
بازار هدف مشترک
با توجه به نوع فعالیت و بازار هدفی که شرکت سرمایه‌گذاری‌های «استاندارد لایف» دارد، نظر خوانندگان تلگراف برای این شرکت بسیار مهم بوده است چون در حقیقت بخشی از بازار هدف آنها محسوب می‌شوند. اما این رویه برای هر شرکت و هر ورزشی می‌تواند متفاوت باشد. اینکه همکاری مذکور چقدر برای دو طرف ارزش مالی و معنوی دارد نکته خیلی مهمی برای اسپانسرینگ است. اینکه چقدر بازار هدف بنگاه اقتصادی با طرفداران یک باشگاه یا ورزشکار یا ورزش مشترک است، اهمیت کلیدی دارد. در حقیقت هر دو طرف باید ارزش‌ها و اشتراکاتی داشته باشند تا این شراکت از هر نظر سود‌ده باشد در غیر این صورت همکاری آنها فایده زیادی نخواهد داشت.
در نهایت یک چیز از نظر خانم والش خیلی مهم است: «دو طرف باید بدانیم چطور با هم همکاری کنیم تا مخاطبین بیشتری را جلب کنیم. باید طوری رفتار کنیم که مخاطبین اشباع نشوند. ما اعتقاد داریم که برای این کار باید حرفهای باشیم و از رسانه‌ها به خوبی استفاده کنیم.»
اگرچه شرکت سرمایه‌گذاری‌های «استاندارد لایف» سه ورزش راگبی، گلف و تنیس را برای اسپانسرینگ انتخاب کرده، ولی خیلی از شرکت‌ها هم فقط روی فوتبال تمرکز می‌کنند. امروزه بیش از شصت هفتاد بخش صنعت وجود دارد که با ورزش در سطوح مختلف همکاری می‌کنند. از صنعت بیمه و بانک و غذا گرفته تا گردشگری و شرکت‌های هواپیمایی و نفت و گاز و غیره.
شراکت بلندمدت برد-برد
تام گلیک مدیر تجاری شرکت معروف «سیتی گروپ» که امتیاز باشگاه‌های فوتبال منچسترسیتی، نیویورک سیتی و ملبورن را دارد می‌گوید: «ما مطالعه دقیقی درباره مجموعه‌های اقتصادی در دسته‌بندی‌های مختلف داریم تا بهترین و هماهنگ‌ترین آنها را برای همکاری انتخاب کنیم. وقتی با آنها گفت‌وگو می‌کنیم، حرفهای هم را می‌شنویم و اگر اهداف مشترکی داشتیم با هم همکاری می‌کنیم.»
اسپانسرشیب در ورزش امروز تنها یک حمایت صرف مالی نیست، بلکه یک شراکت بلندمدت و رابطه برد-برد است که دو طرف منافع یکدیگر را از طریق حل مسائل یکدیگر، حل می‌کنند.
گلیک معتقد است اگرچه گردش مالی در ورزش‌هایی مثل هاکی روی یخ، راگبی، فوتبال آمریکایی و بیسبال در آمریکا زیاد است و پول زیادی در این ورزش‌ها هزینه می‌شود، اما فوتبال به خاطر جایگاه ویژه‌ای که در جهان دارد، همچنان بهترین محل برای اسپانسرینگ و سرمایه‌گذاری بنگاه‌های اقتصادی است. او به درآمد ۴٫۵ میلیارد دلاری باشگاه‌های لیگ برتر انگلیس از شراکت با اسپانسرها در فصل ۲۰۱۵/۲۰۱۴ اشاره می‌کند. در این میان منچسترسیتی چهارمین باشگاه پردرآمد این فصل بوده است: «فوتبال در دنیا حدود ۲۰ میلیارد دلار از راه اسپانسرینگ درآمد دارد در حالی که فوتبال آمریکایی با ۱۳ میلیارد دلار فاصله زیادی با فوتبال دارد.»
این مهم نیست که یک بنگاه اقتصادی در چه ورزشی برای اسپانسرینگ سرمایه‌گذاری می‌کند، بلکه مهم این است که چه هدفی را دنبال کند و برای رسیدن به هدفش چه برنامه‌هایی باید داشته باشد. همان طور که مدیر شرکت مشاوره کاریابی “هیز” که یکی از اسپانسرهای باشگاه منچسترسیتی است می‌گوید: «برای ما به عنوان یک شرکت این مهم است که خودمان را به بهترین شکل ممکن به مردم بشناسانیم و جایگاه ویژه‌ای در جامعه و بازار داشته باشیم. اینها برای ما ارزشمند است و ما فکر می‌کنیم که ورزش کمک می‌کند به این اهداف‌مان برسیم.»
-بازار ورزش
