ناسا از اجرام کیهانی در دور ترین فاصله تصویر می گیرد

 

نیو هورایزنز در آخرین روز سال ٢٠١٨، از فاصله سه هزار و پانصد کیلومتری یک جرم آسمانی به نام آلتیما ثولی که حدود سی کیلومتر عرض دارد گذشت. این عبور نزدیک در فاصله شش و نیم میلیارد کیلومتری کره زمین در جایی که کمربند کویپر خوانده می شود صورت گرفت. در کمربند کویپر مجموعه‌ای از اجرام (غبار و گاز و آب) یخی وجود دارد که بقایای شکل گیری منظومه شمسی در ٤.٦ میلیارد سال پیش هستند. این اجرام در مداری که دو میلیارد کیلومتر دورتر از هشتمین سیاره منظومه شمسی (نپتون) و یک و نیم میلیارد کیلومتر دورتر از سیاره کوتوله (پلوتون) است به دور خورشید می گردد.

 

نیوهورایزنز با سرعت بیش از پنجاه هزار کیلومتر در ساعت از نزدیکی آلتیما عبور کرد و هزاران عکس گرفت و صدها اندازه گیری علمی انجام داد. حداکثر وضوح تصاویر سی متر در پیکسل خواهد بود که برای بررسی سطح آلتیما کاملا کافی است. به گفته آلن استرن، دانشمند ارشد نیوهورایزنز، رسیدن تمام اطلاعات بیست ماه زمان می‌برد: "سرعت انتقال داده ها از کاوشگر پایین است. سرعت انتقال، حداکثر هزار بیت در ثانیه است و بیست ماه طول خواهد کشید همه داده ها به زمین ارسال شود."

 

نیو هورایزنز سه سال پیش از کنار پلوتون، که زمانی نهمین سیاره منظومه بود اما حالا سیاره کوتوله است، عبور کرد.

 

در مورد آلتیما ثولی چیز زیادی نمی دانیم؛ جرمی که حدود چهار سال پیش توسط تلسکوپ فضایی هابل کشف شد. تصور می‌شود مثل دیگر اجرام کمربند کویپر متشکل از غبار و یخی باشد.

 

نظریه‌های علمی می‌گویند که چنین اجرامی معمولا کشیده یا قلوه‌ای هستند مثل سیب زمینی یا بادام زمینی. سطح آن باید خیلی تیره باشد چون در طول میلیاردها سال در اثر تابش اشعه های پرانرژی کیهانی از جمله اشعه ایکس "سوخته" است.

 

دانشمندان امیدوارند یافته‌های نیوهورایزنز شناخت بهتری از چگونگی شکل‌گیری اجرام دوردست کمربند کویپر در اختیار ما بگذارد.