کشاورزی را باید تعطیل کرد اگر...

به گزارش اقتصادنیوز، روزنامه هم میهن نوشت:

 ایران به لحاظ جغرافیایی در منطقه گرم و خشک قرار دارد و میانگین میزان نزولات جوی آن در حدود ۲۶۵  میلی‌متر در سال می‌باشد که از میانگین بارش جهانی (حدود ۸۰۰ میلیمتر درسال) بسیار پایین‌تر است و همین مقدار بارش نیز به صورت بسیار ناهمگون در سطح کشور توزیع می‌شود. 

از سوی دیگر می‌دانیم حدود ۹۰ درصد از آب استحصالی از منابع آبی کشور در بخش کشاورزی استفاده می‌شود.  درطول سال‌های گذشته تلاش‌های بسیاری انجام شده است اما هیچ‌یک از روش‌ها، استحصال آب از منابع زیرزمینی را کاهش نداده و در بهترین حالت موجب افزایش سطح زیر کشت شده است.

  بخش عمده‌ای از تدابیر در راستای مبارزه با مشکل کم‌آبی بود است لیکن عملاً و به هیچ وجه به حل این مشکل کمکی نکرده‌اند و حتی می‌توان به جرأت گفت برخی از این روش‌ها به تشدید  مشکل کم‌آبی نیز منتهی شده است.

حال چه باید کرد

:۱- ابتدا باید دست از خیال‌پردازی و بلندپروازی برداشته، نگاه خود را متوجه مسائل و مشکلات درون کشور نماییم و با چشمانی باز بحران‌ها و چالش‌های متعددی که گریبان جامعه ایران را گرفته و در نهایت پاشنه آشیل خواهد شد بنگریم و دست از آرمان‌گرایی برداریم و با استعانت از اندیشمندان و دلسوزان و منتقدین کشور به دنبال حل مسائل و مشکلات داخل کشور باشیم.

۲- تمام توان و ابزارهای لازم جهت تنش‌زدایی و برقراری روابط مسالمت‌آمیز با دنیا را به کار گیرد و از هر عاملی که می‌تواند حسن ظن ایران را به زیر سوال ببرد دوری کند.

۳-روابط اقتصادی را با دنیا گسترش داده و با فروش نفت و گاز و فرآوردهای پتروشیمی و جلب سرمایه‌گذاری‌های خارجی درآمدهای ارزی خود را افزایش دهد.

سه مورد بالا برای تامین هزینه‌های این طرح لازم و ضروریست. در ادامه باید:

۴- مطالعه‌ای غیرمحسوس در خصوص کشاورزانی که سهمی مجاز از برداشت آب از منابع آبی زیرزمینی دارند انجام شود.  سپس مشخص گردد هر کشاورز از قبل هر ساعت آب مجاز برای برداشت چه میزان درآمد داشته است.  پس از تشخیص میزان درآمد هر کشاورز از یک ساعت آب دولت باید بر اساس تعداد ساعات آب هر کشاورز درآمد سالیانه او را محاسبه و به کشاورز پرداخت نمایند در مقابل کشاورز باید از برداشت آب خودداری نماید.

۵- جهت حفظ دامداری‌ها و گاوداری‌ها و مرغداری‌های موجود و تامین علوفه آنها در حد نیاز آنها امکان کشت علوفه به آنها داده شود و از این پس از دادن هرگونه مجوز بهره‌برداری دامداری و گاوداری خودداری شود.۶- مطالعه‌ای در خصوص باغ‌های میوه صورت گیرد و در حد تامین آب این باغات به مالکین آنها امکان برداشت از منابع آبی قبلی داده شود. از سوی دیگر از این پس از گسترش باغات میوه جلوگیری شود.

این طرح ابتدا می‌تواند به‌صورت پایلوت در یک استان که از سایر استان‌ها بیشتر از کم‌آبی رنج می‌برد انجام شود تا نقایص و مشکلات آن شناسایی و سپس در سایر استان‌ها پیاده شود. البته این طرح می‌تواند به‌صورت دوره‌های پنج سال یا بیشتر در یک استان انجام شود و در صورت بهبود وضعیت سفره‌های آب زیرزمینی می‌توان طرح را به صورت موقت یا دائم کنار گذاشت.

آب در ایران مسئله‌ای حیاتی و در مرحله بحرانی است که اگر به فوریت به آن پرداخته نشود، در آینده‌ای نه‌چندان دور مردم برای آب آشامیدنی با مشکل مواجه خواهند شد. وجود چاه‌های عمیق و نیمه‌عمیق بی‌شمار در جای جای کشور عزیزمان و برداشت بی‌رویه از آنها بی‌شباهت به یک جنگ تمام‌عیار نیست و ادامه این روند نابودی این کهن سرزمین را به همراه خواهد داشت.  امید است صاحب‌نظران و اندیشمندان ایده طرح‌شده در این نوشته را حک و اصلاح و تکمیل نمایند و کارگزاران نظام با امعان نظر به آن گامی در جهت فرار از بحران پیش رو بردارند.