زنده‌یاد دکتر جواد شیخ‌الاسلامی، استاد فقید علوم سیاسی در دانشگاه تهران، در اوایل دولت نخست مرحوم هاشمی‌رفسنجانی به خود جرأت داد تا در مقاله‌اش در مجلۀ اطلاعات سیاسی – اقتصادی «کودتای سوم اسفند سال 1299 را سیاه نداند.»

حادثۀ تلخ و دلخراش کشتار پنج سرباز وظیفه توسط یکی از هم‌خدمتی‌هایشان در آمادگاه ارتش در باغین کرمان، فرصتی برای آسیب‌شناسی مجدد خدمت نظام اجباری در کشورمان فراهم کرده است.خدمت نظام عمومی، یادگار شکل‌گیری دولت‌های متمرکز در عصر مدرن است ولی گذشت زمان، آن را در بسیاری از کشورها منسوخ کرده است.

در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، صدا و سیمای جمهوری اسلامی دو شبکه رادیویی داشت که از منتقدان و مخالفان سیاست‌های جاری برای حضور در برنامه‌های خود دعوت می‌کرد.

»مجتبی ذوالنوری در واکنش به بخشی از بیانیه ششمین نشست مجمع همکاری عرب و روسیه گفت: ایران آمادگی دارد تعدادی معلم تاریخ و جغرافیا برای آموزش روس‌ها به روسیه اعزام کند که سطح اطلاعات آن‌ها نسبت به تاریخ ایران و منطقه تقویت شده تا برای جلسات بعدی، حکام عرب هر انشای غلطی را به خورد آنان ندهند.»

حدود 30 سال پیش، هنگامی که توافقنامۀ حزب کارگر اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین تحت عنوان «ابتدا غزه-اریحا» منتشر شد، فهم مقصد نهایی آن توافقنامۀ پیچیده، اصلاً آسان نبود.

برخی از هموطنان ایرانی ما در داوری بین اسرائیل و فلسطینی‌ها، در کنار محکوم کردن عملیات توفان‌ الاقصی علیه اسرائیل، در یک موضع‌گیری کلان نیز در مقام وکیل‌مدافع دولت نتانیاهو و ضدیت با عموم فلسطینی‌ها ظاهر شده‌اند!

در طول چهار دهه اخیر جلال‌آل احمد هم به اندازه کافی مورد سوءاستفاده قرار گرفته و هم به همان اندازه فحش خورده است. هر دو هم نوش جانش! آدم عجولی که در استفاده از واژه‌ها احتیاط لازم را به خرج نمی‌دهد، خواه نا خواه این بلا سرش می‌آید.

زنده‌یاد استاد محمد ابراهیم باستانی‌پاریزی اهل روستای سه‌گُلو از توابع کوهستان پاریز در 15 کیلومتری شرقِ جلگه زیدآباد بود. برخی پاریزی‌ها از جمله مرحوم دکتر باستانی منطقه زیدآباد را «کفه» می‌نامیدند که خالی از طعنه ملایم و کمرنگی هم نیست. کفه یعنی زمین شورِ هموار و مسطح یا نمکزاری که بهره‌ای از صفا و سرسبزی نبرده است!

قرنطینه هر زندان، بدترین نقطه آن است، زیرا معمولا امور روزمره آن توسط زندانیانِ تازه‌واردی اداره می‌شود که بعضا برای خودشیرینی و برخورداری از چند دقیقه وقت تلفن بیشتر، به جای کلاه سر می‌برند!

در طول 44 سال گذشته هر فردی که به ریاست قوه قضائیه منصوب شده، در ابتدای انتصابش بر دو نکته بسیار تأکید کرده است.

تکیه بر «نیروهای مزدور» سرانجام کار دست ولادیمیر پوتین داد.او اکنون در بحبوحهٔ ضدحملهٔ ارتش اوکراین، بخشی از قوای خود را باید صرف سرکوب شورش گروه واگنر کند.

اینکه دسترسی به هر هدفی بدون در نظرگرفتن امکانات و محدودیت‌های پیش روی آن، ممکن نیست، بدیهی‌تر از آن است که نیاز به استدلال داشته باشد.

با طالبان نه باید از درِ دوستی وارد شد و نه با آنها به جنگ و ستیز برخاست. این گروه بلایی است که باید حتی‌المقدور از آن پرهیز کرد و فقط به قدر ضرورت به تعامل با آن پرداخت.

«گویند در میان اصحابش نشسته بود. زنى خوبروى بگذشت. اصحاب چشم بر او دوختند.»

نظام جمهوری اسلامی در حیات ۴۴ سالهٔ خود، فراز و فرودهای بسیاری پشت سر گذاشته و اکنون به نقطه عطف تاریخی خود رسیده است.

توافقنامۀ عادی‌سازی رابطۀ ایران و عربستان به نظرم بسیار مهمتر از آن است که در رسانه‌ها بازتاب یافته است.

حامد اسماعیلیون، همسر و دختر نازنینش را در فاجعۀ ساقط کردن هواپیمای اوکراینی از دست داده است. تحمل چنین مصیبتی فوق طاقتِ بشری است. او هر اندازه هم که خشم و کینه از مسببان حادثه به دل گرفته باشد، قابل فهم و همدلی است. فقط از خداوند برمی‌آید که بر دل سوزان و خونینش مرهمی گذارد.

آنچه را «نیروی چهارم» نامیده بودم (نیرویی متفاوت از اصلاح‌طلب، اصولگرا و برانداز که شاخصه‌ها و معیار فکر و عمل خاصی از جمله اینکه «مردم» را مفهوم قدسی و انتزاعی و خطاناپذیر نمی‌داند)، از استعداد لازم و کافی برای تأسیس جنبشی قدرتمند و تأثیرگذار و خشونت‌پرهیز در ایرانِ امروز برخوردار است.

ناآرامی‌های اجتماعی هفته‌های اخیر دستاویزی برای قطع متناوب اینترنت بین‌المللی و فیلترینگ اینستاگرام و واتس‌آپ در کشور شده است. ظاهرا برخی نهادهای مسوول، گویی منتظر چنین فرصتی بوده‌اند تا به نیات درونی خود در موردِ محدود کردن اینترنت جامه عمل بپوشند،

ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه سیصد هزار نیروی ذخیرۀ ارتش را به خدمت فراخوانده تا در جنگ علیه اوکراین به کار گرفته شوند.

در دهه شصت مرحوم هاشمی‌رفسنجانی در خطبه‎های نماز جمعه با انتقاد از دنیای غرب گفت: «آنها اصلا نمی‌دانند ما می‌خواهیم چه کنیم.» گویا خبرنگاری، نظرِ فرانسوا میتران رییس‌جمهور فقید فرانسه را درباره اظهارات مرحوم هاشمی جویا شده بود. میتران در پاسخ او گفته بود: «رییس مجلس ایران درست می‌گوید. ما واقعا نمی‌دانیم آنها می‌خواهند چه کنند. دلیلش هم این است که خودشان هم نمی‌دانند می‌خواهند چه کنند!»

روزنامۀ جمهوری اسلامی نوشته است: «اگر با گستاخی سفیر روسیه برخورد می‌شد، اکنون سفیر انگلیس مرتکب گستاخی به مردم ایران نمی‌شد.»

سید ابراهیم رئیسی گفته است: «مردم رسماً اعلام می‌کنند می‌توان با مقاومت تحریم را بی‌اثر کرد.»

در دنیای سیاست، همه ما در شرایط آزاد یکدیگر را نقد می‌کنیم و این نقد را حق قطعی همدیگر و دارای فواید متقابل می‌دانیم. وقتی اما یکی از ما دستگیر و زندانی می‌شود، نقد آرا و عملکرد او حکم تابو پیدا می‌کند؛ تابویی که نزدیک شدن به حریم آن، اقدامی سخت زننده و ناجوانمردانه به نظر می‌رسد. این موضوع البته دلایل سیاسی و روانی دارد. فردی که به دلیل نظراتش زندان، یا در بازداشتگاه تحت فشار است، با چه توجیهی می‌توان نظراتش را از بیرون نقد، یا رد کرد؟

در ایام زندان گاهی مشکلی در بند پیش می‌آمد که حل آن فقط از طریق گفتگو با رئیس زندان ممکن می‌شد.

بیلبوردی در سطح شهر تهران نصب شده است که به نقل از مرحوم دکتر مصطفی چمران اعلام می‌دارد: «آنکه تخصص ندارد و کاری را می‌پذیرد، بی‌تقواست.»

زنده‌یاد سید محمود دعایی مردی بسیار شاد و خوش به نظر می‌آمد. معمولا طنزهای دست اولی در آستین داشت که با نقل دراماتیک و حرفه‌ای آنها، جماعت را از خنده روده‌بر می‌کرد.

این روزها ما همگی به نحوی در انتظاریم. در انتظار چه چیز؟ خودمان هم نمی‌دانیم! گویی نوعی امواج اثیری ما را در خود گرفته است به‌طوری که خیال و واقع را از هم تشخیص نمی‌دهیم.

برج‌های دوقلوی متروپل در آبادان چرا فرو ریختند؟ پاسخ این پرسش اینک برای همگان به قدری روشن و بدیهی است که حتی طرح آن لغو و عبث می‌نماید.

در دوران حکومت محمدرضا شاه، هر یک از گروه‌های مخالف آن مدعی بودند که اگر خودشان به قدرت برسند چنان اقتصادی را سامان می‌دهند که سرشار از عدالت و ثروت و وفور نعمت و ارزانی و رفاه و راحتی و پیشرفت باشد.

نیاکان ما برای تاسیس «دارالشورای ملی» در عصر مشروطیت خون دل‌های بسیاری خوردند. یادآوری تلاش‌ها و زجرها و قتل و شکنجه کنشگران مشروطه به راستی قلب آدمی را به درد می‌آورد.

وضعیتی است به خدا! شرایط کشور همچون بیماری روی دست‌مان مانده است. هر کدام به دری می‌کوبیم، یا فریادی می‌زنیم، یا نسخه‌ای می پیچیم، یا هشداری می‌دهیم، یا با هم نزاع می‌کنیم، یا تکه‌ای می‌پرانیم، یا متلکی بار کسی می‌کنیم، یا درون خود غصه می‌خوریم، یا پرخاش می‌کنیم، یا ناسزا می‌گوییم، یا... اما همه‌اش گویی هیچ و پوچ است و راه به جایی نمی‌برد!

با همسو شدن نهادهای حاکم در انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته، اکنون روشن شده است که آنچه حاکمیتِ اصولگرایان را تهدید می‌کند نه اصلاح‌طلبان، نه معترضان، نه براندازان، نه قدرت‌های خارجی، بلکه بخش مهمی از پایگاه اجتماعی خودِ آنان است.

بارها گفته‌ام اقتصاد، سیاسی‌ترین مساله ایران است اما اکنون باید گفت که اقتصاد سرنوشت است! بدون سامان‌یابی اقتصاد، کشور ثابت و آرامش خود را از دست می‌دهد، اما سامان دادن به اقتصاد با توجه به مختصات سیاسی و فرهنگی کشور، به امری فوقِ دشوار تبدیل شده است.

سال نو را در بلندای سنگ‌چینی در باغ اَوِرس در جلگۀ شرقی کوه شاهوار آغاز کردم. سرتاسر جلگه از بسطام تا خرقان زیر نگاهم بود. شکوفه‌ها در زیر نور چراغ‌های باغ شکوهی دو چندان داشتند.

نمایندۀ چین در شورای امنیت و همینطور حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه ایران، با اشاره به جنگ اوکراین، استفاده از ابزار تحریم اقتصادی در نظام جهانی را نکوهش کرده‌اند.

دفتر ریاست جمهوری نامۀ سید ابراهیم رئیسی به رهبر جمهوری اسلامی را در بارۀ عملکرد صدا و سیما تکذیب کرده است.

​برخی رسانه‌های ایرانی هنوز گمان می‌کنند که در صورت بالا رفتن بهای نفت در بازارهای جهانی، این آمریکاست که بیش از دیگران متضرر می‌شود.

هنگامی که کشورهای غربی استقرار ارتش روسیه در مرزهای اوکراین را شاهدی بر نقشۀ پوتین برای حمله به آن کشور اعلام کردند، عموم سران کرملین نه فقط آن را تکذیب کردند بلکه با تمسخرِ پیش‌بینی سران اروپا و آمریکا، آنها را به تجدید نظر در اعتبار منابع جاسوسی خود فرا خواندند.

همۀ شواهد از امضای قریب‌الوقوع توافقنامۀ احیای برجام حکایت دارد.

گویند در میان اصحابش نشسته بود. زنى خوبروى بگذشت. اصحاب چشم بر او دوختند.

روسیه ده‌ها هزار نیروی مسلح به تسلیحات سنگین را در مرز اوکراین مستقر کرده و با این همه اصرار دارد که هدفش حمله به آن کشور نیست.

اظهارات محمدرضا باهنر درمورد ضرورت اصلاح قانون اساسی جمهوری اسلامی، می‌تواند سرآغاز بحث‌های جدی‌تری در این باره باشد.

​محرومیت دکتر محمد فاضلی از ادامۀ تدریس در دانشگاه و مواردی مشابه آن، بار دیگر واکنش نیروهای سیاسی و اهل اندیشه را به وضعیت دانشگاه‌های کشور برانگیخته است.

دادستان محمودآباد از دستگیری 30 نفر به دلیل حضور در یک پارتی شبانه در این شهر خبر داده است.

سید ابراهیم رئیسی در سالگرد ترور سردار قاسم سلیمانی خطاب به آمریکایی‌ها گفته است: «در این جنایت هولناک باید متجاوز و قاتل و رئیس جمهور وقت آمریکا محاکمه و قصاص شود. اگر ساز و کار محاکمۀ عادلانۀ ترامپ و پمپئو و دیگر عاملان فراهم شد و به مجازات رسیدند، فبها، اگر نه شک نکنید، به همۀ دولتمردان آمریکایی می‌گویم دست انتقام از آستین امت بیرون خواهد آمد.»

هنگامی که یک نمایندۀ مجلس، یا یک امام‌جمعه، یا یک روحانی بلندپایه، یا یک فرمانده نظامی، یا یک عضو بلندپایۀ بسیج، یا یک روزنامه نگارِ یا چهرۀ متنفذ در بین اصولگرایان، یا یک سایت یا رسانۀ متعلق به آنان، در بارۀ یکی از موضوعات مبتلابه جامعه در زمینه‌های سیاست داخلی، سیاست خارجی، سیاست اقتصادی، سیاست امنیتی، سیاست فرهنگی و غیره اظهارنظر می‌کند، اظهار نظر او را تا چه اندازه باید موضع رسمی نظام جمهوری اسلامی تلقی کرد؟

مدیر مسئول روزنامۀ کیهان برای هزار و دویست و چهل و هفتمین بار خواستار بستن تنگۀ هرمز به روی کشتی‌های آمریکایی و اروپایی شده است.

پس از حضور سید ابراهیم رئیسی در ساختمان پاستور، از دفتر ایشان برای ارائۀ نظراتم با من تماس گرفته شد.

وثوق‌الدوله در تاریخ معاصر ایران به عنوان عامل اصلی انعقاد قرارداد 1919 شناخته می‌شود قراردادی که مخالفانش آن را سبب سلطۀ بریتانیا بر مقدرات ایران تفسیر می‌کردند.

در دوران تسلط نظام خلافت بر دنیای اسلام، خلفا نماز جمعه را اقامه می‌کردند. آنها در طول خطبه‌های جمعه، علاوه بر تشریح پاره‌ای از آموزه‌های دینی و اخلاقی، جماعت حاضر را از سیاست‌ خود در برابر حوادث مختلف نیز آگاه می‌کردند.

اصغر فرهادی کارگردان شهیر و توانمند سینمای ایران این روزها گرفتار بلیه‌ای شده است که برخی به آن "حاشیه" می‌گویند.

هنگامی که در دولت حسن روحانی ارز 4200 تومانی برای واردات کالاهای اساسی در نظر گرفته شد، از بین همۀ طیف‌های سیاسی افرادی به این تصمیم تاختند و آن را سبب تولید رانت و گسترش فساد معرفی کردند و به مسخره آن را «ارز جهانگیری» نام نهادند.

در بخشی از صحبت‌هایم در کلاب‌هاوس نسبت به نوع اطلاع‌رسانی برخی شبکه‌های فارسی‌زبان از مسائل ایران انتقاد کردم.

گویا جلسۀ محاکمۀ تعدادی از وکلا و فعالان حقوق بشری در دادگاه انقلاب برگزار شده و مصطفی نیلی ومهدی محمودیان به دلیل خودداری از پوشیدن لباس زندان در دادگاه حضور پیدا نکرده‌اند.

پیش از این نوشته بودم؛ اینکه در دولت آقای رئیسی چه افرادی پست‌های اجرایی را به عهده گیرند، از نگاه من اهمیت شایانی ندارد.

حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامۀ کیهان طی یاداشتی با عنوان "مگر چند میدان خراسان داریم؟" ضمن تأکید بر لزوم خرج ایران از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان.پی.تی) یادآور شده است:

اکثریت بزرگی از مردم ایران، استمرار دولت حسن روحانی توسط فردی شبیه او را در انتخابات ریاست‌جمهوری خردادماه گذشته به صلاح کشور ندیدند، چون آن را به معنای تداوم بلاتکلیفی و تعلیق تصمیم‌گیری‌های اساسی و کلان برای اداره جامعه تلقی می‌کردند.

دکتر ابومحمد عسگرخانی استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران بر اثر ابتلا به کرونا در سکوت و خاموشی درگذشت.

به همان اندازه که طرف‌های غیر ایرانی برجام برای ازسرگیریِ سریعِ مذاکرات وین بی‌تابی نشان می‌دهند، طرف ایرانی نسبت به این مسئله خونسردی و بی‌تفاوتی در پیش گرفته است.

بخت با افغانستان یار نبود که اعضای القاعده دو روز پیش از عملیات یازده سپتامبر موفق شدند احمد شاه مسعود را در درۀ پنجشیر با ترفندی پیچیده ترور کنند.

سید ابراهیم رئیسی گفته است: «ما ابایی از مذاکره نداریم، اما گفت‌وگو با فشار چه نوع گفت‌وگویی است؟ من قبلا گفته‌ام گفت‌وگو و مذاکره در دستور کار دولت است. آنچه ما دنبال آن هستیم رفع تحریم‌هاست و ما از منافع ملت یک قدم عقب‌نشینی نخواهیم کرد. مذاکره، باید نتیجه‌محور باشد، نه گفت‌وگو برای گفت‌وگو و نه مذاکره برای مذاکره.»

کسانی که از نزدیک با آقای دکتر حسین راغفر آشنایند، او را فردی دلسوز و دارای حسن‌نیت می‌دانند. دکتر راغفر از اقتصادانان اصطلاحاً "نهادگرا"ی کشور است اما ظاهراً همه کسانی که در ایران تحت این عنوان معرفی می‌شوند، نگاه واحدی به مسائل اقتصادی کشور ندارند.

برخی رسانه‌ها از سر دادنِ شعار "مرگ بر دیکتاتور" و "رضا شاه روحت شاد" در برخی تجمعات اخیر اعتراضی در شهرهای ایران خبر داده‌اند.

روزنامۀ کیهان و سید احمد خاتمی امام جمعۀ موقت تهران خواستار "بومی کردن اینترنت" در ایران شده‌اند.

بزرگترین معضل افغانستان از زاویۀ ارزش‌های حقوق بشری، پایگاه اجتماعی منسجم و قوی و به نسبت گستردۀ طالبان در آن کشور است.

میزان آراء باطله در انتخابات اخیر شوراهای شهر و روستا به اندازه‌ای بود که در برخی مراکز استان‌ها حتی به مقام اول نائل شد!

سید ابراهیم رئیسی در نخستین کنفرانس مطبوعاتی خود، حضورش در انتخابات را «مستقل» از احزاب و جناح‌های سیاسی دانست و گفت؛ اعضای کابینه‌اش را بر اساس «شایسته‌سالاری» و برخورداری از ویژگی «انقلابی» انتخاب خواهد کرد.

برخی از کاندیداهای ریاست جمهوری اقتصاددانی خود را دلیل کافی برای صلاحیت و موفقیت و کارآمدی خود در مقام ریاست جمهوری فرض گرفته اند.

مردم عادی هیچگاه از جنگ سود نمی‌برند. در واقع سیاستمداران برای حفظ و توسعۀ قدرت و نفوذِ شخصی یا حزبی خود، زمینه‌های آن را فراهم می‌آورند و همین‌ که شعله کشید، آن را به حساب حمایت از مردم خود می‌گذارند.

با جدی شدن حضور سید ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری، بسیاری از ناظران از هم اکنون او را مهمان آیندۀ ساختمان پاستور می‌دانند.

عباس عراقچی، معاون وزیر خارجه، موضع‌گیریِ کشورهای اروپایی در برابر خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای نطنز را ضعیف دانسته و آن را مورد انتقاد قرار داده است. این در حالی است که محمد جواد ظریف، از موضع‌گیری روسیه در این مورد استقبال و تشکر کرده است.

احمد توکلی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته است: «پیش‌فرض ما این است که آیا پیوستن به FATF در بهبود اوضاع تاثیرگذار است یا خیر؟ به‌ نظر می‌رسد وضعیت مردم آنقدر خراب است که حکومت ملزم است حتی احکام اولیه و اصول اساسی را زیرپا بگذارد و به مردم کمک کند و این پیش‌فرض من است، چراکه اگر حکومت این کار را نکند ممکن است آن اتفاقی رقم بخورد که نباید شود.»

دلیل مخالفت بسیاری از هموطنان با توافق 25 سالۀ ایران و چین کاملاً قابل درک است چرا که چین دولتی غیرشفاف و متمرکز و اقتدارگرا و بیرحم و ناقض حقوق بشر دارد و افزون بر این، سابقۀ امپرتوری آن نشان می‌دهد که به ملت‌های پیرامون خود صرفاً به دیدۀ خراجگزار می‌نگرد.

دولت آمریکا با انتشار گزارش محرمانۀ اطلاعاتی این کشور در مورد قتل جمال قاشقچی روزنامه‌نگار در تبعیدِ سعودی، اذعان کرده است که ربایش یا قتل او با تأیید محمد بن‌سلمان ولیعهد عربستان صورت گرفته است.

آنتونی بلینکن وزیر خارجۀ آمریکا خواهان پایبندی کامل ایران به توافقنامۀ برجام، پیش از تصمیم کشورش برای بازگشت به این توافق شده است.

مایک پمپئو در واپسین روزهای حضورش در وزات خارجۀ آمریکا، جمهوری اسلامی را به پناه داده به عناصر القاعده متهم کرده است.

به رغم بالاگرفتن تشنج در روابط ایران با آمریکا و متحدانش در روزهای اخیر، داده‌های رسمی از علاقۀ هیچکدام از طرفین به درگیری نظامی حکایت ندارد، با این حال، گویی شبحی جادویی و رازآلود بر فراز خاورمیانه به پرواز در آمده است ونعرۀ جنگ سر می‌دهد!

درباره مصاحبه محمد جواد ظریف با خبرنگار شبکۀ طلوع افغانستان بحث‌های بسیاری درگرفته است.

نیم قرن پیش وقتی از پدران و مادران‌مان می شنیدیم که در دهه‌های 20 و 30 مقنی‌ها در مقابل دریافت یک چاُرک ( معادل 750 گرم) ارزن، از کلۀ صبح تا غروب آفتاب بستر قنات را لایروبی می‌کردند، باورمان نمی‌شد!

مقایسۀ تلویحی رفتار دونالد ترامپ با «شب بلورین» نازی‌ها در سال 1933 از سوی کریستین امانپور به نظرم زیاده‌روی غیرمنصفانه‌ای است که حق اعتراض را برای ترامپ محفوظ می‌دارد، اما در این وسط من نمی‌دانم این موضوع چه ربطی به وزیران و مقام‌های دولت اسرائیل دارد که خواهان عذرخواهی و حتی اخراج امانپور از سی ان ان شده‌اند؟

عبدالرضا داوری از مشاوران سابق محمود احمدی‌نژاد نوشته است: «دونالد ترامپ هم از میان سرمایه‌داران یک درصدی آمریکا برخاست، اما در نبرد علیه گلوبالیست‌ها، پرچم حذف هژمونی آمریکا، ناتو و سازمان‌های جهانی پنجاه سال اخیر را برافراشت؛ او می‌ماند.»

حضور جو بایدن در کاخ سفید تقریباً قطعی به نظر می‌رسد و بسیار بعید است که اعتراض دونالد ترامپ به روند شمارش آراء به جایی برسد. ترامپ دیر یا زود مجبور است نتیجۀ انتخابات را بپذیرد و به غائله خاتمه دهد.

رجب طیب اردوغان با چنان قاطعیتی امانوئل مکرون را به مراجعه به روانپزشک توصیه می‌کند که هر کس تحولات ترکیه را دنبال نکند گمان می‌برد که خودِ او عصارۀ تدبیر و خردورزی است!

مقایسۀ شیرین عبادی برندۀ ایرانی جایزۀ صلح نوبل با آنگ سان سوچی از سوی عباس عبدی، بهانۀ خوبی است تا وضعیت تراژیک برندۀ میانماری جایزۀ صلح نوبل را از زاویه و نگاهی متفاوت نگریست.

حسن روحانی گفت: «مردم برای کمبود و مشکلات در کشور اگر می‌خواهند لعن و نفرین کنند آدرسش کاخ سفید در واشنگتن است. آدرس اشتباه کسی به آن‌ها ندهد.»

اگر دونالد ترامپ نتیجۀ انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را نپذیرد چه اتفاقی می‌افتد؟ همان اتفاقی که سال 2000 میلادی افتاد!

برخلاف انتظار برخی از جمله خود من، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، مراسم امضای توافق عادی‌سازی روابط اسرائیل با دو کشور عرب در کاخ سفید را به نمایشی علیه جمهوری اسلامی تبدیل نکرد.

عموم فقیهانی که در انقلاب سال 57 دخیل یا مدافع آن بودند، کم و بیش در یک دستگاه فکری می‌اندیشیدند. آنها همگی اجرای احکام فقهی در قالب سنتی آن را ضامن سعادت دنیا و آخرت مسلمانان و حتی غیر مسلمانان فرض می‌کردند و سر در سودای پیاده کردن دقیق شریعت را داشتند.

سالی پیش از این، واعظی بر منبرِ مجلسِ ختمِ آشنایی، نقلی از ماهاتما گاندی رهبر استقلال هند در بارۀ حسین‌بن‌علی به میان آورد.

گرایش کلی جامعۀ جهانی را می‌توان در یازده رأی ممتنع اعضای شورای امنیت به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا برای تمدید نامحدود تحریم تسلیحاتی ایران مشاهده کرد.

کشمکش سیاسی و اقتصادی بین آمریکا و چین در این روزها بسیار بالا گرفته است. فعلاً "جنگ کنسولگری‌ها" بین دو طرف در جریان است تا بعدها احتمالاً به حوزه‌های دیگر برسد.

ریچارد نیکسون در کتاب «فرصت را از دست ندهید» خاطره‌ای از سفر خود به یکی از کشورهای آسیای جنوب شرقی نقل کرده است که یادآوری آن برای شرایط امروز ما بسیار درس آموز است.

واکنش‌ها نسبت به قتل دلخراش جورج فلوید در آمریکا ادامه دارد. این واکنش‌ها که به صورت تظاهرات خشمگینانه و همراه با مواردی از تخریب و خشونت متقابل در آمده است، چندین شهر مهم آمریکا را در بر گرفته است.

سایت الف که احمد توکلی مسئولیت آن را به عهده دارد، طی یادداشتی "از جنجالی که بر سر چین و روسیه به پا شده" به سختی انتقاد کرده است.

انتشار نشریات کاغذی از بیم گسترش کرونا متوقف شده است. از آنجا که امروزه یک نشریه از طریق دور کاری و با حداقلِ حضور کارکنان هم می‌تواند به مرحلۀ چاپ برسد، بنابراین، توقف انتشار نشریات کمک شایانی به پیشگیری از شیوع کرونا نمی‌کند.

فلسفه وجودی دولت چیست؟ اگر از آن دسته نظریه‌های آنارشیستی و بعضاً مارکسیستی که دولت را اصولاً پدیده‌ای شرّ و ابزاری برای سلطه اقلیتی بر اکثریت می‌دانند، صرف نظر کنیم، فلسفه وجودی دولت در بسیاری نظریه‌های سیاسی در درجه نخست ایجاد امنیت است.

ارگ ریاست جمهوری افغانستان اعلام کرده است که محمد اشرف غنی، به عنوان رئیس جمهور جدید افغانستان روز دوشنبه ۱۹ اسفند مراسم تحلیف را انجام می‌دهد.

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا گفته است که به زودی با رهبران طالبان دیدار می‌کند. این دیدار به منظور تحکیم توافقنامۀ صلحی است که روز یکشنبه در دوحه بین نمایندگان آمریکا و طالبان به امضا رسید.

اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان سخنانی در بارۀ زبان دری مطرح کرده که در رسانه‌ها قابل دسترسی است.

سخنان ترامپ نشان داد که تا اطلاع ثانوی خطر رویارویی نظامی ایران و آمریکا رفع شده است، اما فشارها و تحریم‌های تازه در راه است تا به زعم ترامپ سبب بازنگری جمهوری اسلامی در سیاست خارجی و داخلی‌اش شود.

داستان مانند یک سناریوی از پیش طراحی شده و شاید حتی بتوان گفت شبیه "توطئه" اتفاق افتاد. وقتی که تعدادی از تظاهرکنندگان عراقی در واکنش به عملیات نظامی آمریکا علیه پایگاه‌های حشد شعبی در مرز قائم، بعضاً با لباس نظامی به سمت سفارت آمریکا در بغداد حرکت کردند، همۀ خبرها از نوعی ارادۀ پنهان برای عدم مانع‌تراشی در راهِ رسیدن آنها به داخل سفارت و به آتش کشیدن بخشی از آن حکایت داشت.

پیش از این در همین کانال چند مطلب سریالی در بارۀ افزایش بهای بنزین نوشته‌ام و طبعاً به تکرار آنها نیازی نیست.

عملیات قتل ابوبکر البغدادی افزون بر آنکه ضربه‌ای سنگین به سازماندهی داعش وارد کرد، پیروزی سمبلیکی نیز برای دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا رقم زد.

لبنان به کشور رواداری فرهنگی و مذهبی در خاورمیانه معروف است؛ اما وقتی پای احزاب سیاسی به میان می‌آید، چیزی بیش از رواداری مورد نیاز است و آن روحیۀ همکاری برای تشکیل دولتی کارآمد و چابک در کشوری با مشکلات انبوه است.

در سال‌های اخیر به نظرم بازار ساخت و تولید فیلم‌های مستند داغ شده است؛ مستندهایی که اغلب از فیلم‌های سینمایی این روزگار، حرفه‌ای‌تر و عمیق‌تر و تأثیرگذارتر شده‌اند.

در حالی که بنیامین نتانیاهو برای جلب آراء یهودیان افراطی به صوت جنون‌آمیزی هر روز وعدۀ الحاق بخشی از کرانۀ باختری رود اردن به اسرائیل را می‌دهد، بیش از 80 تن از استادان یهودی دانشگاه‌های تل‌آویو، بن‌گوریون، حیفا و دیگر آموزشگاه‌های آکادمیک اسرائیلی طی بیانیه‌ای از مردم اسرائیل خواسته‌اند که رأی خود را به نفع ائتلاف عربی "فهرست مشترک" به صندوق‌ها بیاندازند. "فهرست مشترک" ائتلافی از چند حزب عربی در اسرائیل است که پیش‌بینی می‌شود به عنوان سومین حزب بزرگ اسرائیل در انتخابات فردا ظاهر شود.

آنچه بین شیخ محمد یزدی و شیخ صادق آملی لاریجانی پیش آمد، علاوه بر جنبۀ سیاسی احتمالیِ پشت پردۀ آن، به نظرم تا اندازه‌ای به ویژگی‌های فردی و شخصی آنها نیز مربوط می‌شود.

یکی از خبرنگاران جناح اصولگرا گفته است که اگر بخواهد با مایک پمپئو وزیر خارج آمریکا مصاحبه کند، با پرسش از کودتای 28 مرداد آغاز خواهد کرد.

وزارت خزانه‌داری آمریکا، محمد جواد ظریف وزیر خارجۀ ایران را به این علت که وی «دستور کار رهبر جمهوری اسلامی را سطح بین‌المللی اجرا می‌کند» تحریم کرده است؛ دستور کاری که از نگاه این وزارت خانه «عاری از مسئولیت» است.

طبق گزارش رسانه‌های اسرائیلی، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در صدد برگزاری نشستی با رهبران کشورهای عرب در کمپ‌دیوید با هدف رونمایی از کلیات طرح صلح خود برای فیصله دادن به مناقشۀ فلسطین است.

برجام در آستانۀ نابودی کامل قرار گرفته است. از همین رو سه کشور قدرتمند اروپایی به تکاپو افتاده‌اند تا بلکه راه نجاتی برای آن پیدا کنند.

اینستکس در بهترین حالت، ساز و کاری برای تأمین حیاتی‌ترین نیازهای مصرفی ایران از قبیل دارو، مواد غذایی، تجهیزات پزشکی و برخی قطعات و ماشین‌آلات صنعتی "مُجاز" است!

در آستانۀ سفر شینزو آبه نخست وزیر ژاپن به تهران، وزارت خزانه‌داری آمریکا بخش بزرگی از صنعت پتروشیمی ایران را تحریم کرد.

به نظر من، اتحادیۀ اروپا در حرکت به سمت وحدت سیاسی و اقتصادی شتابی فراتر از ظرفیت و استعداد قاره و در پیش گرفت و بریتانیا نیز در پیوستن به اتحادیه همۀ جوانب امر را در نظر نگرفت. بدتر از آن اما برای بریتانیا برگزاری رفراندومِ خروج از اتحادیه بود. در واقع احزاب بزرگ سیاسی آن کشور به دلیل آنچه می‌توان آن را نوعی "طلسم‌شدگی" نامید، فعالیت لازم را برای اقناع مردم به ادامۀ حضور در اتحادیه از خود نشان ندادند و با نتیجۀ حیرت‌انگیز رأی به خروج مواجه شدند.

اغلب می‌پرسند؛ بین ایران و آمریکا در پشت پرده مذاکره‌ای در جریان است؟ در پاسخ می‌گویم؛ نه! هیچ مذاکره ای در جریان نیست!

تصمیم ایران به توقف صادرات آب سنگین و اورانیوم غنی‌شده برای مدت دو ماه، گامی کوچک در جهت خروج از وضعیت بلاتکلیفی و بی‌تصمیمی است، اما ممکن است قدم گذاشتن در راهی بی‌بازگشت هم باشد.

جیسون گرینبلات نمایندۀ ویژۀ دولت آمریکا نقشه‌ای جدید از اسرائیل منتشر کرده است که بلندی‌های اشغالی جولان را هم در بر می‌گیرد!

رأی قاضی دادگاه کیفری شهرستان قم که دانشجوی جوانی را محکوم به خرید و مطالعۀ کتاب "از سرد و گرم روزگار" کرده، بازتاب گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی یافته است. از همین رو، برخی دوستان خواسته‌اند که من هم در این مورد نظر و یا دست‌کم احساس‌ام را بیان کنم.

من پیش از این تحلیلم را در بارۀ میزان اراده و توان اروپا برای مقابله با تحریم‌های آمریکا علیه ایران مطرح کرده‌ام.

دونالد ترامپ مانند هر رئیس جمهور دیگری در تاریخ آمریکا ممکن است تصمیمات درست یا نادرستی به نفع یا ضرر دیگران بگیرد که بسته به مورد، می‌توان در بارۀ هر یک از آن تصمیمات داوری و قضاوت کرد.

حضور جلیقه زردها در خیابان‌های شهرهای فرانسه بخصوص پاریس به طبع برخی‌ها از جمله دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا خوش آمده است؛ اما این رویداد برای مدافعان ثبات سیاسی مبتنی بر نظم دمکراتیک، نباید خبر خوشایندی باشد.

دختری نوجوان در افغانستان متنی شعرمانند را در مجلسی عمومی قرائت کرده و انتشار آن در یوتیوب بازتاب گسترده‌ای یافته است.

حزب دمکرات آمریکا کنترل مجلس نمایندگان را به دست گرفت و موقعیت‌اش در مجلس سنا تضعیف شد.

نامۀ استعفای عباس آخوندی حاوی نکته‌ای قابل تأمل است. او در واقع تعهدش به اقتصاد مبتنی بر رقابت آزاد و مخالفت‌اش با دخالت دولت در اقتصاد را دلیل اصلی استعفای خود ذکر کرده است.

به نظر من نقطۀ مرکزی سخنرانی ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل، مخالفت او با روند جهانی‌شدن و نشان دادن سودایش برای بازگشت به عصر حاکمیت ملت - دولت ها بود.

مطلبی که با عنوان سهم ایران از دریای خزر نوشتم؛ ظاهراً بازتاب گسترده‌ای پیدا کرده و با انتقادهای بعضاً تندی هم مواجه شده است. عمده حرف منتقدان این است که در معاهدات سال های ۱۹۲۱ و ۱۹۴۰ سهم ایران از دریا ۵۰ درصد تعیین شده است و من این واقعیت را نادیده گرفته‌ام.

محمد جواد ظریف وزیر خارجۀ ایران راهی پکن، مسکو و بروکسل شده است تا با مقام های چینی و روسی و اروپایی در بارۀ سرنوشت برجام مذاکره کند.